Кетмончи даштлари ва Бойсунтоғ суҳбати

Қишлоқдошларимга бағишладим.

Кетмончи даштлари боқар умидвор:
Бойсунтоғ, бизлардан кетдинг олислаб.
Сенгача аслида ўн кунлик йўл бор,
Аммо минг йил бўлди, етмадим излаб.

Ҳар баҳор селларнинг шовқини аро,
Сенинг соғинчингни тинглаб йиғлайман.
Сўнг ҳар тонг бадқовоқ булутлар — ҳамроҳ,
Бойсунтоғ, мен сени излаб жўнайман.

Ҳар наҳор жўнайман шу дам кўксимдан,
Босиб ўтар минг-минг қўнғирот моли.
Кун бўйи “Бойсунтоғ” — дея ўксийман,
Кечгача юрмоққа қолмайди ҳолим.

Қўр тўкиб ўтирар кекса Бойсунтоғ,
Сочлари оқарган, кўзлари намли:
Кетмончи, оғажон, кел ҳолимга боқ,
Тоғ бўлмоқ азоби тоғлардан камми.

Узун қиш бошимдан ғурбат томизиб,
Қайгадир кетади тентак булутлар.
Соғинчимни селлар кетар оқизиб,
Хабарини кейин айтар бургутлар.

Ҳар баҳор устимдан ўтар чулдираб,
Собитликни билмас дарвеш турналар.
Аламимдан само кетар гулдираб,
Сўнг унсиз йиғласам — кулар жилғалар.

...Бу мунгли суҳбатни тингладим узоқ,
Соғинчга беланди юракнинг шашти.
Ҳайқирдим: сен мангу бор бўл, Бойсунтоғ
Мангу ястаниб тур, Кетмончи дашти.

2003 йил

Шодмонқул САЛОМ
@Shodmonqul_SALOM