Telegram channel "📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚" — @Ibratlihikoyavaqissalaruz

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Sep, 11:50

#Ҳаётий ҳикоя
МЕНИ ЎЙЛАНТИРГАН ҲИКОЯ

Авлиёлардан бири катта бир маҳалладан ўтиб кетаётганди. Бир эркак хотинини шафқатсизларча калтаклаётганига кўзи тушди. Бу манзарага кўз юмиб ўта олмади. Чопа бориб эркакнинг олдини тўсди.
— Нега аёл кишини урасан, номард? — деди авлиё. — Шу эркак кишига хос ишми?
— Сен кимсан ўзи? — хезланганча авлиёга яқин келди эркак. — Бу менинг хотиним, хоҳласам ураман, хоҳласам эркалайман! Қоч йўлимдан!
— Тўхта, — деди авлиё босиқлик билан. — Сен олдин бир саволимга жавоб бер. Нега «Жаннат оналар оёғи остида» дейишади? Шуни биласанми?
Эркак авлиёга ўғринча қараб олди-да, жавоб берди.
— Нега билмас эканман? Биламан.
— Хўп, сабабини айт унда.
— Улар бола туғиб катта қилади. Шунинг учун бўлса керак.
— Йўқ, фақат бунинг учунмас, — деди авлиё маъюс кулимсираб. — Болани ҳайвон ҳам туғади. Биласанми, аёллар Оллоҳнинг назаридаги бандалар саналади. Чунки, ер-у осмонни, коинотни, жамики мавжудотни яратган эгам шу аёллар орқали ўзининг мукаммал бир мўъжизасини ҳар гал назоратдан ўтказади. Мўъжизаки, инсон деб аталмиш мўъжиза. Оллоҳ бу мўъжизасини аёлнинг вужудига жойлайди. Унинг қудрати билан аёл мукаммал мўъжизани дунёга келтиради. Шунинг эвазига Оллоҳ жаннатини оналарнинг оёқлари остига ташлаган. Фарзанд туғиб катта қилган ҳар бир аёл албатта жаннати бўлади. Қолаверса, Яратган эгам оналарни ўз ҳимоясида ушлайди. Башарти унинг кўнглига кимдир озор етказса, ёки сенга ўхшаб хўрласа, албатта Оллоҳимнинг ғазабига дучор бўлади. Тавба қил! Астағфирилло келтир! Токи, сен каби хом сут эмган бандаларга тавбаларинг мактаб бўлсин!
Эркак бу ҳақиқатдан огоҳ бўлганданоқ тиз чўкди ва аввал дод деб йиғлаб Оллоҳга тавба келтирди. Кейин эса кўзларини мошдек очиб қўйган авлиёнинг пойини кўзга сурди. Кетидан юзлари қонталаш ҳолга келиб қолган хотинининг оёқларини қучиб қон йиғлаганча узр сўради.
Олимжон ҲАЙИТ
https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

ASSALOMU ALAYKUM KANALIMIZGA XUSH KELIBSIZ KANALDA: 📚BADIIY ASARLAR 📖IBRATLI HIKOYALAR DETEKTIV JANRIDAGI ASARLARNI OʻQISHINGIZ MUMKIN Reklama uchun 👇 @Efnanim

1.2k 0 10 3 17

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Sep, 10:53

00:19

Video is unavailable for watching

Show in Telegram

🎉 ҚАДРЛИ, ҚАДРДОНИМ БУГУНГИ

25 - С Е Н Т Я Б Р Ь 🎉

ТАВАЛЛУД АЙЁМИНГИЗ МУБОРАК БЎЛСИН! 🎊
УМРИНГИЗ УЗОҚ, РИЗҚИНГИЗ БУТУН БЎЛСИН!

https://t>.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz

967 0 6 3

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Sep, 06:30

Аммалардан бири остонадаям дилни хира қиладиган гап айтди.
…Дарвоза очилар-очилмас димоғларига гул ифори уфурди. Икки тарафига оқ, қизил атиргуллар тартиб билан экилган йўлакка шакароб қилиб сув септлган. Ҳовлида дарахтлар орасига қўйилган сўрида дастурхон тузалган, атлас, духоба кўрпачаю болишлар…
Мастура опа келгувчиларга очиқ чирой билан пешвоз чиқиб, кутиб олди.
—Келинглар, қудажонлар, қадамларингизга ҳасанот, қани, тўрга…
Ҳар елкасида битта кўринмас юк билан келаётган амма-холалар бир-бирларига қарашди, чеҳраларига сал-пал нур югургандай бўлди.
—Бемалол ўтиринглар, яйраб… Ойгулим: «Ойижон, ҳовлига жой қиламан, баҳаво, яйраб ўтиришади», деганига уйга жой қилмадик…
Қуданинг тилидан учган «Ойгулим», «ойижон» сўзларининг туб маъноси бирданига амма-холаларга етиб бормади, лекин она шўрликнинг қорачиқларида дарров ёш ҳалқаланди.
— Ўзи… «қани?» деб сўрамоққа чоғланди.
—Эрталабдан ошхонада эди, кийингани кирди…
Дастурхонга фотиҳа тугар-тугамас, Мастура опанинг оовзи товланди:
—Акромжоннинг дадаси доим айтардилар: қиздир, келиндир ҳар кимнинг ўзининг калласи бўлиши керак. Ҳар бир нарса ҳақида ўзининг фикри бўлиши керак. Шундагина оилада ривожланиш бўлади. Агар битта одам фикрлаб, қолган ҳамма унга бўйсунса, унинг айтганини қилаверса, ривожланиш бўлмайди, дердилар. Энди бўлса, келинимизни кўриб, орзумдагидай қиз келибди, деб суюняптилар…
Аммо-холалар ҳали ҳам ҳамма нарсани охиригача англаб етмадилар. Шу карахтлик устига ичкаридан кийикдай ўйноқлаб Ойгул чиқиб келди.
—Ойижон. – У аввал ўзини онасига отди.
—Ҳай, бундоқ келинга ўхшаб, эгилиб-эгилиб салом қилмайсанми? – Аммаларининг ёши улуғи ўзича танбеҳ берган бўлди.
Ойгул бу гапни эшитмагандек, минг йил соғинч саҳросида қолган жайрондек жигарлари билан ёпишиб кўриша бошлади.
—Беради, беради, аммажониси! Салом бермай қаёққа боради. Олдин соғинчини қондириб олсин! Ҳаммаларинг ҳам келин бўлгансизлар, уйларингга юракларинг эзилган, — деди Мастура опа.
Қучиб, ўпишишлару ҳол-аҳвол сўрашишлар орасида Роҳила опа:
—Нимага ойижонинг ўз қариндошларини чорламади? Сенинг рисоладагидай келин бўлолмаслигингдан хавотир олдими? – деди пастроқ овозда.
—Йўқ, қудажон. Яқинларим яқинда тўйга келишди, роса хизмат қилишди, уларни ҳадеб овора қилавермайлик, деди келиним…
—Мастура опанинг овози ҳануз товланар эди.
—Ўзи қоидага кўра сизларни қуда қилиб биз чорлашимиз керак эди… Таомили – шу… — деди амма.
—Урф-одатларни одамлар яратган, аввал қиз туғиб, тарбиялаганларни тўрга ўтказиш керак, — деди Мастура опа.
«Олинг-олинг», «сиздан бўлсин» тарзидаги илтифотлар аро қудалар бир-бирларига манзират қилишар экан, дарвоза очилиб, басавлат эркак, изидан бўйи баланд йигит кўринди. Аёллар «гурр» ўринларидан туришди.
—Келинглар, хуш келибсизлар…
Эркак қуда билан куёв узоқдан туриб сўрашди.
Ҳозиргача, хола, аммаларининг сафар таассуротлари ҳақидаги саволларига хуш-хандон жавоб бераётган Ойгулнинг овози бирдан пасайди.
Ўзининг яқинлари бағрига сингиб, қайнонаси ўтириб-турганида:
—Ойижон, ўтиринг, ўзим… деса ҳам… бехос туриб юборса, қўлига ёпишаётган эди.
Ҳозир… қайнотаси билан эри ҳовли адоғига ўтиб кетишгач, Мастура опа ўрнидан тураётган эди, Ойгул оҳистагина унинг елкасидан босди:
—Ойижон, буёғига ўзим… — деди.
«Худога шукр… Одам боласи ўз қонидан айро тушмас экан. Ўзбек-ку, ахир… ўзига тортмай… қаерга борарди… Эркакнинг устидан босиб ўтармиди…» Роҳила опа тилига келганини чиқармади, фақат атрофидагиларга ғурур билан бир-бир қараб қўйди.

1.3k 0 8 36

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Sep, 06:30

вал қайнонангни «Ойижон» дейсанми, деб сўраш керак. Чунки: «Ойижон» деганида сохталик бор, келинлар ўлганининг кунидан «ойижон»лайди. Мен нимани хоҳласам, шундай чақираман. Балки, фалончи писмадончиевна, дерман дейди…
—Э, қўйсаларинг-чи! Нима унинг эси йўқми, Университетнинг аълочи талабаси, боши бор елкасида!
—Холалардан бирининг аччиғи чиқиб кетди. Шу гап сабаб бўлди-ю мавзу ўзгарди, ким сарпо-суруққа нима қўшади? Ким дастурхонга нима тайёрлайди? Шу каби икир-чикирларга ўтиб кетишди.
Роҳила опанинг тирноғидан сочигача толиқиш, бурнидан тортса, йиқилгудай аҳволда. Лекин кўзига уйқу келмайди. Қизини – шўху шаддот Ойгулини бировнинг хонадонига «ёр-ёр» билан ташлаб келганига бир ҳафта бўляпти.
—Қуда чақириқ деганингизни қўйиб туринг, бирор баҳонаи сабаб билан ўтиришармиз. Ўғлимнинг ишхонасидан йўлланма беришди тўй ҳадяси сифатида. Икки ҳафтага айланиб, дам олиб келишади, — деди Мастура опа.
Мана, етти куни ўтди. «Тиқ» этса, Роҳила опа дарвозага қарайди. Хаёлида Ойгул жамодонини кўтариб кириб келаётгандек.
—Мен ҳеч кимга бўйсунишни истамайман. Нимага у менга буйруқ беради? Ким уни менга хўжайин қили қўйибди? – деб бақир-чақир қиладигандек. Куёви Акромжон эса:
—Бунақа қайсар қиз ўстиргандан бир сиқим туз асраган афзал, — дея таъна қилаётгандек.
Чунки Ойгул тўй олди кунларида ҳам роса ўзини кўрсатди.
—Менга фақат тахмонда турадиган кўрпа-тўшакнинг умуман кераги йўқ, — деб ортиқча кўрпа-тўшак қилдирмади.
—Орзу-ҳавас деган гаплар бор. Эл тахмонга қарайди, бу нарсалар билан сенинг ишинг бўлмасин, — дейишсаям:
—Э, менга қилинаётган буюм бўлгач, ишим бўлади-да, — деб берди.
Чинниворлар, тиллаворларнинг ҳам фақат ўзига ёққанини олди.
—Молёярда уятдан ўламиз, кўрар кўзга беш-олтита идиш туриши керак, — деб жовиллаганларни ҳам силтаб ташлади.
—Ўзим жавоб бераман! Хўжакўрсинга ҳеч нарса керак эмас! Ҳамма узатиладиган қизлар кетар олди маъюс, мулойим бўлиб қолса, яқинларига «хўп-хўп» дея ҳар гапига бўйин эгса, Ойгул ҳаётида бирор ўзгариш бўлмаётгандек, худди, бу хонадан у хонага кўчаётгандек, аввал қандай бўлса, шундай эди.
—Бекорга акамнинг қазосидан сўнг сизга турмуш қуришга рухсат бермаган эканмиз. Ўгай бўлсаям ота тарбиясини олиши керак экан бу қиз. Бу тиклиги, чарслиги билан ҳаммамизни гўрга тиқади бу қиз… Ё уни отаси йўқ йигитга узатишимиз керакмиди? Аммалари Ойгул гўшангага киргунча ҳам тинчишмаган эди. Мана, энди ҳаммаси Роҳиланинг пўкиллаб турган юрагига бироз таскин-тасалли бериш ўрнига:
—Ҳай, дарак йўқми?
—Қўнғироқ қилишмадими? Нима бало қилиб юрган экан, деб баттар хавотирга солишади. Қудаси Мастура опа ўғлининг қўл телефони номерини берган.
—Улар ҳали ёш. Бунинг устига, бир-бирига боқиб тўймайдиган пайтлари. Ота-она эсларига келармиди?! Ўзингиз бемалол қилаверинг, — деб такрор-такрор тайинлаганига қарамай, Роҳила опани ваҳима босади. Худди қўнғироқ қилса, қизи:
—Менга бунақа ҳаёт даром керакмас, ойи! Сиз кўз ёши қилманг, мен уйга бораман, — деяётгандай… Куёви ҳам:
—Қизингизни бошингизга ёстиқ қилинг…га ўхшаш гап айтаётгандек…
Хуллас, онаизор қўнғироқ қилишга юраги бетламади. У укол олибми, беш-олтита хапдорини бирданига ичибми бир ҳафта қимир этмай ухлашни хоҳларди. Кўзини очса-ю… қизи билан куёви келган бўлса… Нима бўлса бўлиб, эшитадиганини эшитиб, тинчиса…
—Вой-вой-ей, бунча бўшашмасангиз? Нимага энди? Нега борамиз, деб сўрамадингизми? – Қайнэгачилари шуниггсиз ҳам безовталикдан ранги сарғайиб турган Роҳилани ўртага олишди.
—Қайдан билай? Беш-олтита яқинларингизни олиб келинг, дедилар…
—Э, Худо… Қизингиз бирорта ҳунар кўрсатган бўлса, айбини бўйнига қўйиб жўнатмоқчидир-да…
Аммаларнинг ҳужуми тўхтамасди. Аввалига ҳурмат юзасидан уларнинг гапларини сал-пал маъқуллагандай бўлиб кўринган Роҳиланинг опа-сингиллари энди унга раҳми келдими ё жигарлик ғурури уйғондими:
—Нимага ҳадеб хаёлларингга бад ўйлар келади? Нима, жиянимиз шудсизми, эпсизми? Тили ўткирроқ, эркинроқ бўлса, бу одам ярми, дегани эмас-ку, — дея унинг ёнига киришди.
Хуллас, узун-қисқа бўлишиб, қуданикига йл олишди.
—Биронтаям тоғора қилманглар, дейишига қараганда қудангиз қуда-андачилик қилмоқчиэмас. –

1.2k 0 7 17

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Sep, 06:30

ҚАЙСАР ҚИЗ..

—Эгачижон, қизининг яхши-ёмонини бировга дастурхон қиладиган қандай она экан, деб ажабланаётгандирсиз… Лекин мол эгасига унинг феъл-атвори маълум бўлади. Ҳозир айтмасам, силаб-сийпаб узатсам, эртага мендан ранжишингиз мумкин… — Роҳила опа хижолатдан қип-қизариб, ерга қарган кўйи чойнакнинг қопқоғини очиб-ёпарди.
— Қўйинг-ей, опажон, шундай чиройли қизингиз ҳақида «мол» деб гапирманг, сўзнинг суврати бўлади. Энди сиз у, бу деб ёзғириб ўтирманг. Қиз бола эркалигини ота-онасига қилади. Менинг ўғлим икки йилдан буён қизлар билан учрашувга чиқади, ҳар гал: «Ойи, кўз билан кўрдингизми, пўстакнинг йиртиғи биланми?» деб менга таънаю дашном қилади… Бу гал тиржайиб кириб келди. Яна бир балони бошлади, десам:
«Ойи,ўзингиз биласиз…» деб турибди-ёв, чопқиллаб келавердим. -Мастура опа хонадон соҳибаси «йўқ» деб қўядигандек, шоша-пиша гапирарди.
—Билмадим, ишқилиб, бу шайтонча бирорта найранг қилмадимикин? Ўзи чиқдимикин учрашувга? -
Роҳила опа қизининг бировга ёқишига ақли етмаганидан гоҳ бошини сарак-сарак қилар, гоҳ лабини тишларди.
— Вой, ўзи бўлмай ким бўлади? «Университетда ўқиркан, иккинчи курсда, сув спортига қатнашар экан, йўлбарс буржида туғилган…» Мана, ҳамма маъулмотларни ёзиб олганман… Энди гап бундай, опажон. Удумларимизни биламан: тоға, амакилар, амма, холалари билан кенгашинг! Бизнинг ҳам бировдан кам жойимиз йўқ. Ўғлим бир касбнинг бошини тутган, бола-чақа боқа олади, Худога шукр. Бир кунни тайин қилсаларинг, биз ҳам исми-расмини қилиб келамиз. У ёғи «ёр-ёр»да, опажон…
Мастура опа бўлажак қудасининг оғзини очирмай, «Оллоҳу акбар»га қўл кўтарди.
—Ҳалигача қўнғироқларини жиринглатиб, маҳалладаги болалар билан велосипедда пойга ўйнайди, — деди онаизор гўё қизининг энг катта айби эсига келиб қолгандай…
— Ҳаммамиз ҳам қиз болалигимизда велосипедга ишқибоз бўлганмиз. Велосипед нима? Ҳозир қизлар от ҳам миняпти…
Мастура опа йўл-йўлакай гапириб чиқиб кетди.
…Орадан бир-икки кун ўтиб, қариндош-уруғлари йиғилишиб келишганида ҳам Роҳила опа шу ўтиришда мунғайиб ўтирар эди.
— Вой, манови кишимни… Қиз узатадиган она ҳам шунақа бўшашадими?! «Ҳа» деганни эшитра-эшитмас осмонга сапчийдиган қизингизни тузуккина оила келин қиламан деган экан, дўппингизни осмонга отмайсизми?
Ҳаммадан аввал амма сўзбуронни бошла берди. Шўрлик Роҳила опа улардан нимаям кутсин?! Ҳаммасига қизи Ойгулнинг ўзи сабабчи. Аммаларининг рўпарасига сочини ёзиб, шортикда кўришгани кирарди:
— Ҳой қиз, бу юришингда сени биров олмайди. Кап-катта қизсан, ўзингга ярашган иш қилсанг бўлмайдими? – Аммаси қўлини узатмасдан дийдиёсини бошларди.
— Нима, пахталик шим кияйми? Мен сиздан ёзнинг қайнаб ётган кунида ҳаво ўтказмайдиган манови матоҳдан нега кўйлак кийдингиз, деб сўрамаяпман-ку. Бу – сизнинг хоҳишингиз, чунки. Сиз – шахссиз, қандай хоҳласангиз шундай яшашга ҳаққингиз бор, — дерди Ойгул. У ўртача, кенжа аммаси, қўш-қўш холалари — ҳаммасининг гапига яраша гап топиб берарди.
—Э, сен билан қорақўнғиз баҳслашсин, одам боласи сенга тенг келолмайди, — ахийри енгилган амма-холалар шу тарзда айтишувга нуқта қўйишга интилишарди.
— Қорақўнғиз нима? Нега энди айнан «қорақўнғиз?»
Ойгулнинг кайфияти яхши бўлса, қариндошларининг жиғига тегишни давом этар, мундайроқ бўлса:
— Қани ўша қорақўнғиз! Бир адабини берай! – деб туриб кетарди. Мана шундай қиз узатиладиган бўлиб турибди. Кимда таҳлика, кимда ҳаяжон…
—Бахтини берсин-у бу туриши бўлса, икки ҳафтадаёқ изига ит солишади, деб қўрқаман. Конституцияда: «Фуқаролар, инчунин янги тушган келинлар соат 4,5да туриб ҳовли супирсин», деб ёзилмаган. Демак, келинлар хоҳласа, ҳовли супуради, хоҳламаса деса… — Кимдир шундай деб лаб тишласа, бошқаси:
—Нафасингизни иссиқ қилинг, ўғилларига ёқибди-ку. Баъзиларга шунақа шўх-шаддотлар ёқади, - дейди.
Бошқа қизларнинг қариндош-уруғлари оқлиқ беришдан аввал куёвни суриштиришса, Роҳила опанниг яқинлари нуқул Ойгулни муҳокама қилишди.
— Ўзи нима деди, ахир? Сал-пал бўлса-да, бировнинг уйида бўйин эгиб юришга розими?
—Мен қайдан билай? Нима дейсан, ўғлига ёқибсан, десам, мадомики бировга бериш ниятингиз бўлса, бериб юбораверинг-да», дейди…
—Бу – гап эмас. Ундан энг ав...

1.1k 0 6 9

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Sep, 05:02

Бир ой аввал Ҳулкар унга қўнғироқ қилган эди. Балки сценарийни Ҳулкарга берар... Зора кинотсудиянинг номини чиқишига сабаб бўлса.

Суман отасининг ноутбукни ёнига қўйиб олиб, мук тушиб ишлаётганини кузатаркан , унга яқинлашди.
- Дада, уч кундан буён нима ёзаяпсиз? – Мираброр қизига кулимсираб қараркан:
- Қизим, янги фильмга киносценарий бу... – деди хотиржам оҳангда.
- Зўрку... Фильм номи нима?
- Фильм номи – Севил(ма)ганлар... – деди Мираброр сарлавҳани қизига кўрсатиб.
- Нега ма қавс ичида? – ажабланди Суман.
- Чунки ўзларини севилмаганман деб ўйлаган инсонлар аслида Яратган томонидан севилганлар бўлишади. Афсуси, буни тушуниб етишмайди. Фильмни кўрсанг, ғояни янада аниқ билиб оласан, қизим...
- Ҳаа... – бош силкиди Суман.
- Ойинг келдими?
- Ҳа, келдилар. Бувимнинг ёнида ўтирибдилар. Чақирайми?
- Йўқ, ўзи кирар... – яна нигоҳини компьютер экранига қадади эркак.
- Майли, сизга халал бермай, - деганча Суман отасини холи қолдирди.

Давоми бор

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

ASSALOMU ALAYKUM KANALIMIZGA XUSH KELIBSIZ KANALDA: 📚BADIIY ASARLAR 📖IBRATLI HIKOYALAR DETEKTIV JANRIDAGI ASARLARNI OʻQISHINGIZ MUMKIN Reklama uchun 👇 @Efnanim

1.1k 0 1 1 14

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Sep, 05:02

- Опа, Ҳилола менинг қизим эмас! – бу гапни эшитиб Ҳулкарнинг кўзалри ҳайратдан катта-катта очилди.
- Ахир, қизим дедингизку...
- Қизимиз дедим... Тўғрироғи, мен унинг аммасиман. Эрталаб акам қўнғироқ қилиб, совчилар келишини айтдилар. Кутиб олишимни тайинладилар. Келинойим барвақт қазо қилгани учун унинг онаси ўрнида бўлиб турибман.
Ҳулкар тушунарсиз нигоҳ билан Сабрияга боқиб турарди.

- Ҳилоланинг онаси... – саволни тўлиқ беролмади.
- Ҳа, Ҳулкар опа... Ҳилола худди сиз каби онасидан эрта айрилган. Ўн уч ёшида келинойим саратондан вафот қилдилар. Акам ва келинойимнинг Ҳилоладан бошқа фарзанди бўлмаган. Акам қизим ўксимасин деб бошқа турмуш қилмади. Мана қизимиз ҳам ўн тўққизни қаршилади. Совчилари кўп. Лекин ҳеч бирига розилик бермаётганди. Билсак, унинг ҳам кўнгли ўғлингизда экан. Ота-қиз муносабати жуда яқин. Кеча акамга совчилар келишини айтибди. Шунга бугун шу ердаман.
- Акангиз... – ўсмоқчилади Ҳулкар.
- Зафар акам... – аниқлик киритди психолог.
- Ким? – қайта савол берди Ҳулкар.
- Ўша сизнинг ҳамкорингиз Зафар акам, - табассум қилди Сабрия. Ҳулкар устидан муздек сув қуйиб юборгандек аҳволга тушди. Сабрия уни ўйин қилаяптими? Ўтган сафар бошқача гапирганди, бу гал боқшача... унинг туйғулари устидан куляптими бу аёл.
- Сабрия мен сизни тушунмадим. Ўтган гал бошқача гапирган эдингиз, ахир....
- Опа, сиз гапимни охиригача эшитмадингизку... Мен кулиб туриб гапирдим. Ҳазиллашаётгандим. Қани нима деркансиз деб, саволларингизга ҳа, деб жавоб беравердим. Сўз якунида ҳаммасини гапирмоқчийдим. Лекин мени эшитмай кетиб қолдингиз. Сизга қилган ҳазилимдан акам ҳам ранжидилар. Сендан яхши совчи чиқмаскан, деб койидилар. Қайта-қайта қўнғироқ қилдик, жавоб бергингиз келмади. Акам тушунтириш учун иш жойингизга бордилар. Ҳар куни студияга бориб соатлаб кутиб келардилар... Лекин сиз...
Ҳулкарнинг хаёли жойида эмасди. Сабрия айтаётган ҳар бир ҳолатни кўз олдига келтирарди. Нега эшитмади? Нега шу пайтгача аччиқ араз қилиб юрди? Эшитишини билмас эканда...
- Ҳулкар опа... аҳволиз яхшими? – унинг ҳолатини пайқаган Сабрия савол берди.
- Яхши. Мен... мен акангиз билан гаплашишим керак. Узримни сўрашим керак. -деди Сабрияга қараб.
- Иложи йўқ. Акам хорижга учиб кетдилар. Уч кун бўлди.
- Қачон қайтадилар? – умидвор тикилди аёлга. У қилган ишларидан пушаймон қилаётганди. Унга яхшилик соғинган одамни ранжитгани учун ўзини ёмон кўриб кетаётганди.
- Билмайман, очиғи хабарим йўқ. Акам келадиган куни хабар берадилар.
Ҳулкар ўзи сезмаган тарзда ўрнидан турди. Сумкасини қўлига олиб, эшикка йўналди. Сабрия унга эргашди.
- Ҳулкар опа... тўхтанг... балки бироз дам оларсиз...
- Йўқ, мен... мен студияга боришим керак! Қолиб кетган ишларимни давом эттиришим лозим. – шошиб гапирди телебошловчи. – Совчиликка алоҳида келаман, келамиз, Сабрия...
Тез-тез юриб, дарвозадан чикди.
Бу ҳаётда кимдир йўл кўрсатувчи вазифасида сизга рўбаро бўлади. Довонда, бурилиш жойларида фосфор чироқли кўрсатиш белгиларига кўзингиз тушганми? Зулматда қайси томонга йўналишингиз кераклигини кўрсатиб туради. Ҳаётингизга кириб келган кимдир ҳам худди шу белгилардек йўлни кўрсатиб беришади.
Мираброрнинг ҳаётида ҳам психолог Сабрия Иброҳимова шу вазифани бажариб кетганди. Руҳшуноснинг фикрлари Миаброрга кўмак бўлди. У сценарий ёзишни бошлади. Гарчи оёқлари ҳамон тўлиқ унга бўйсунмаётган бўлсада, аммо фикри, ақли жойида. Қўллари билан ёза олиши мумкинку... Охирги йилларда миясида пишитиб юрган ғояларни қоғозга туширишни бошлади. Телевидениеда ишлаб юрганида ёзишга имкон тополмасди ҳамиша. Мана Яратган унга ижодини юзага чиқариш учун яна бир имконни тақдим этмоқда... Насиб қилиб, юриб кетса, фильмни ўзи суратга олади. Насиб этмаса, бирор таниш режиссёрга сотади. Мираброр шу қарорга келиб, иш бошлади.

Охирги уч кун ичида кечаси ҳам, кундузи ҳам тинмай янги сценарийни ёзиш билан банд бўлди. Воқеалар ривожи, тугун, кулминация, ечим... ҳаммасини ўйлаб чиқди. Қаҳрамонлари билан хаёлан юзлашди. Яна озроқ ишласа, фильм тайёр бўлади.

1k 0 1 14

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Sep, 05:02

-Кўпамас, бир неча томчи холос... - айбдор оҳангда жавоб қилди келин.
- Сизга умуман юриш мумкинмас, синглим. - деди шифокор ҳам унга таҳдидли оҳангда. - Юрганмидингиз?
- Кеча озроқ ҳовлини айлангандим.
- Нега чиқасиз? Шодия, қизиқмисиз? - яна асаби таранглашди Лоланинг.
- Ойижон, ётавериш жонимга тегди. Зерикиб кетдим.
- Вой тавба, манави келинни нима қилиш керак-а? Одамларнинг келини ётишга зор... Сиз эса... Бола яхшилаб ўрнашиб олиши керак деб айтдиларку доктор... Нега қулоқ солмайсиз?
- Узр, ойижон, - кўзларини пирпиратди Шодия йиғлаб юборишга шайланиб. Лоланинг кўнглига ҳам хавотир ўрмалади.
- Ҳозирча ёмон аломат кўринмаяти. Бироқ қон кетиши яхшимас. Томчи бўлса ҳам... Лола опа, яна таблеткалар бор, ёзиб бераман. Мунтазам ичиб туринг, Шодия. Яна икки ҳафта кутайлик. Уч ойлик бўлади. Сиз ётоқ режимида бўлишингиз шарт. Тўққиз ойгача шундай. 38 -39 ҳафталарда жарроҳлик йўли билан туғдириб оламиз. – деди шифокор жиддий оҳангда.
- Вой, ўзи туғолмайдими? – соддаларча сўради Лола.
- Йўқ. Туғиш йўлларининг очилиши қийин бўлади. Мана шу таблеткалар ҳисобига. Булар бачадон пардасини қалинлаштириб, болани мустаҳкам тутиб қолишга ёрдам беради.
- Ҳаа... тушунарли.
- Ҳозир ёрдамчи ҳамшираларни чақираман. Машинадамисизлар? Аравачада чиқасиз, Шодия. Юриш мумкинмас! – кескин нуқта қўйди сўзига шифокор.
Нақшинкор дарвоза ёнида икки аёл бир-бирига тикилиб туришарди. Бирида табассум, иккинчисида ҳайрат мужассам.
- Ассалому алайкум, Ҳулкар опа! Яхшимисиз? - хушмуомалалик билан сўрашди психолог.
- Ва..ва..ваалайкум ассалом, - тутилиб алик олди телебошловчи. – Узр мен адашдим чоғи. Бошқа эшикни қоқишим керак эди....
- Бандаси қочгани билан, Яратган истаса бир нуқтада туташтиравераркан, опа. Бу қадардан қочиб қаерга ҳам борардик?
- Мен Ҳилоланинг уйини излаётгандим. – совуққина гапириб, бошқа дарвозаларга назар ташлади Ҳулкар.
- Ҳилоланинг уйи шу!
- Ростанми? – ишонқирамади аёл.
- Сизни нега алдашим керак, опа. Келинг... Азизбекнинг ойисисиз. Совчиликка келгансиз. Қизимиз хабар берганди.
- Ҳилола қизингизми? – синовчан тикилди Сабрияга Ҳулкар.
- Балки ичкарига кирарсиз, опа... Остонада суҳбатлашиш ғалатику. Совчилар уй ичига киришарди, одатда...
Ҳулкар ҳамжинсига эътироз қилмади. Дарвоза ҳатлаб, ҳовлига кирди. Ҳовли сатҳи кенг эмас, лекин шинамлиги билиниб турарди. Икки тарафлама баланд иморат қад ростлаган. Ҳовли ўртасига чим ётқизилган. Икки четидаги йўлак ҳовли этагидаги пастроқ иморатга олиб боради.
Сабрия Иброҳимна Ҳулкарни меҳмонхонага бошлади. Меҳмонхона дид билан безатилгани кўриниб турарди. Дастурхон тўкин. Ҳулкар хижолат бўлди. Четдаги стулга омонат чўкди.
- Тепароққа чиқинг, опа...
- Йўқ, шу ер маъқул. – деди Ҳулкар тортиниб. Сабрия қўлини дуога очди.
- Илоҳим Роббим икки дунёда ҳам юзимизни ёруғ ва нурли қилсин. Омин! – юзига фотиҳа тортаркан, меҳмонга лутф кўрсатди. - Хуш келибсиз. – Эшик томонга овоз берди: - Ҳилола, қизим... чой..
- Овора бўлманг, Сабрия. Мен тураман. Бирровга келгандим. Ўғлимнинг кўнгли тушган қизнинг оиласи билан танишиб кетгани... – гапини охирига етказмади. Эшик очилиб, қўлида пахта гулли чойнак кўтарганча, Ҳилола кўриниш берди. Кўзлари ерга қадам Ҳулкарга салом берди. Оппоққина, хипчабел, қаеридир Сабрияга ўхшаб кетаркан.
- Ваалайкум ассалом. – унга маҳлиё бўлганча алик олди. Юраги ўзгача урди аёлнинг. Бошқа оналар сингари келин олиш орзуси ушалаётганидан ҳаяжонга тушди. Ўғлига жуфт бўладиган қизни кўриб, диди чаккимаслигини ҳис қилди.
- Хуш келибсиз, - паст оҳангда сўзлаганча чиқиб кетди қиз. Сабрия чойни қайтараркан, Ҳулкарнинг ҳар бир ҳаракатини кузатиб турарди.
- Ҳулкар опа, олинг, - чой узатди аёл. Телеюлдуз пиёлани олди. Дастурхон четига қўйди. Нафас ростлади. Сўзларини хаёлидан ўтказиб, маржонга тергандек териб олди.
- Сабрияхон, рости Ҳилола сизнинг қизингиз эканини билмагандим. Ўғлимнинг ишқи қизингизга тушибди.

986 0 1 17

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Sep, 05:02

СЕВИЛ(МА)ГАНЛАР....

МУАЛЛИФ: САИДА ҚОРАБОЕВА (Saida AZIZ)
🌾
Хафа бўлиш важларини излашдан кўра, севиш, севилмоқ йўлларини изла.
Шамс Табризий

Одам боласи ташвишни қўшалоқлаб келади, деб ўрганиб қолган. Аслида қувонч ҳам қўшлашиб келади. Ҳаётингизга нурлар энишни бошлаган лаҳзаларда, у гўзалликка, ёруғликка бурканади. Фақат яхшиликни кўра бошлаган кўзларга шодлик лаҳзалари ҳадя этилаверади. Зулмат ичида қоронғуликдан ўзгасини тополмаганларга эса, ҳеч нарса тортиқ этилмайди.
Санобарнинг ҳаётида ҳам худди шундай эди. гўё...

Ҳомиладорлигини билиш аёлнинг қалбида бир олам орзуни уйғотди. У ўн бир йилдан бу хабарни интиқлик билан кутганди. Кичик фарзанди -Мирфозили ўнг бир ёшни қаршилади.
Бир вақтлар фарзандлари кўп бўлишини орзулаганди. Лекин Мираброр билан кечган совуқ муносабатлар, меҳрсизлик ва ўз қобиғига ўралашиб олиш... Орзуларнинг чекинишига сабаб бўлди.

Мана бахтиёр лаҳзаларга ҳам етиб келди. Аллоҳ эрининг муҳаббатига қўшиб, яна бир зурриёдни ҳадя этмоқда.

Инсон юраги баъзан шодликни ҳам кўтаришга ожизлик қилади. Ҳаяжон ва хавотир босганди аёлни. Эри билса, нима деркан? Рози бўлармикан? "Нима кераги бор?" десачи? Ўзи охирги пайтларда молиявий аҳволлари таранглашган. Мираброрнинг муолажасига озунча маблағ кетаётгани йўқ. Яхшиям яқинлари боракан, қўллаб туришибди. Қайнопалари, ўзининг акалари рўзғор юкини кўтаришяпти. Бола туғилса у ҳам икки баробар харажатни талаб қилади.
Хаёллар билан клиника эшигидан чиқаркан, яна Лолага юзма-юз келди.

- Ассалому алайкум, Лола опа, - илиқ сўрашди аёл. Лола ҳам мулозамат билан Мираброрнинг аҳволини сўради.
- Яхшилар, шукр. Секин-аста тузаляптилар, - деди Санобар. - Ўзингизнинг ишингиз нима бўлди?
- Қайси ишим? - ажабланди Лола.
- Клиникига қатнаб юргандингиз-ку...
-Вой, келиним юкли бўлди. Худо хоҳласа, ҳадемай кўпайишамиз...
- Табриклайман! Аллоҳ охири билан суйинтирсин!. Келинингиз эсон-омон бағрига босиб олсин. - қувончдан юзлари ёришиб тилак билдирди жувон.
- Раҳмат, ҳар ой кўрикдан ўтиб туришимиз керак. Шунга келаётгандик , - келинига имо қилди муҳаррир.
- Майли, омон бўлинглар.
- Мираброрга салом айтинг. Тезроқ оёққа тураркансиз, телевидение соғиниб қолибди денг... - ҳазил аралаш сўзлади Лола.
Санобар у билан хайрлашиб, узоқлашди. Хаёлида эса ҳамон минг хил саволлар ғужғон ўйнарди. Назарида, эри рози бўлмайдигандек туйиларди.

Вақт тушликдан ўтган бўлсада, клиникида одам сийрак. Ҳар бир одам нимадир шифо излаб келган. Ҳаммасининг кўзида умид учқунлайди. Бир неча ой аввал ўзи ҳам умидвор, бироқ иккиланиш ҳолатида келганди. Шукрки, мана келини ҳомиладор.
- Қимирламай ётиши керак. Биринчи уч ойликдан ўтиб олсак, марра бизники!, - деди амалиётни қилган шифокор. Лола рози бўлди. Шодияни умуман юргизмади. Ош-овқатигача хонасига олиб кириб берди. Парвариш қилди. Муҳими авлодининг давомчиси соғ-омон туғилсин.
Бунёд аввалига тушуниб етмади, чоғи, Шодиянинг ҳомиладорлиги билан қизиқмади. Бунга сари Лоланинг асаби ўйнарди. Нима қилишни ўйларди.
Навбатдаги кўрикка эр-хотинни ёлғиз юборди. Ортидан бир одам дуолар қилди онаизор. Ўғлининг ортидан соғлом насл қолишини сўради Худодан.
Ўша куни Бунёд ҳам ҳомиланинг юрак уришини эшитиб келди.
- Ойижон, мен ота бўламан. Юрагини эшитдим, - деди тўлқинланиб. Ўша кундан бошлаб унинг хотинига муносабати айрича меҳрга йўғрилди. Оталик ҳисси уйғонган эди йигитда ҳам.

Қайнона келин УТТ хонасига кириб боришди. Лола келинини авайлаб етакларди. Текширув ускунаси ишга тушди. Лоланинг нигоҳлари экранга қадалди. Шифокор Шодияни синчиклаб текшира бошлади.
- Аҳволингиз яхшими? Ҳеч қандай ножўя ўзгаришлар бўлмаяптими? - сўради шифокор.
- Кеча озроқ қон кетди! - Бу хабарни эшитиб Лоланинг ҳуши бошидан учди. Қон кетишининг аломатини биларди аёл.
- Нега менга айтмадингиз? - овози баландлаб кетди қайнонанинг. Етдим деганда йиқилмаса эди. Икки қўли орасида авайлаб тутган сувини биров тўкиб юборгандек туйилди Лолага. Жаҳли чиқди.

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

ASSALOMU ALAYKUM KANALIMIZGA XUSH KELIBSIZ KANALDA: 📚BADIIY ASARLAR 📖IBRATLI HIKOYALAR DETEKTIV JANRIDAGI ASARLARNI OʻQISHINGIZ MUMKIN Reklama uchun 👇 @Efnanim

954 0 2 14

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Sep, 05:01

- Ойи, нега бунчалар шошилингч? – ҳайрон бўлди ўғил. – Ҳеч қаериз оғримаяптими?
- Йўқ, мен яхшиман. Лекин... – чайналди она- Шу... Лола холанг Лазизани ўғлингга бераман деб икки-уч марта гапирди-да... Азизбекнинг кўнгил қўйгани бор десам, ишонмаяпти чоғи... Шунга Ҳилоламиди... манзилини берсанг...
- Ҳилолалигини қаердан биласиз? – синовчан тикилди онасига ўғил.
- Оналар ҳамма нарсани билади, болам... Ҳеч бўлмаса белгилатиб қўяйлик. Баҳорга чиқиб тўй қилсак ҳам...
- Билмадим, ойижон... манзилини локация билан юбораман телеграмизга... – деди ўғил ҳам онасининг ҳолатини пайқаб.
Ҳулкар Лоланинг кўнглини оғринтирмайдиган бундан бошқа йўлни тополмади. Лола дам-бадам қўнғироқ қилиб, қизи ҳақида илмоқли гаплар айтарди. Ҳулкар уни гап билан қайиролмасди. Ахир яқин дугонаси. Лекин ўғлининг раъйига қарши бормоқчи эмас.... шу боис нуридийдасидан суюклисининг манзилини сўраганди.

Эртаси куни у манзил бўйлаб, айтилган хонадонга борди. Локация ҳашаматли ҳовлини кўрсатарди.
- Ўҳҳў, болам баланд дорга осилдингми? – деди ўзига ўзи аёл. Ёнига бирортаси олмай ўзи келаверганига пушмон қилди. Ҳеч бўлмаса Умида опасини чақирса бўларди. Студия воқеасидан сўнг улар онда-сонда кўришишар, асосан телефонда гаплашишарди.

Машинани четга қўйиб, тушди. Дарвоза қўнғироғини босди. Ҳа, деганда жавоб бўлмади. Яна қўнғироқни босди. Дарвоза зулфи очилди. Остонада жилмайган кўйи Сабрия Иброҳимовна турарди.

902 0 1 10

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Sep, 05:01

Бугун эса... Аллоҳга қилган дуолари мустажоб бўлдимикан? Дуоларида фақат ораларининг гўзал ислоҳ этишини сўрарди. Қалблари бир-бирига исишини сўрарди. Жуфтининг руҳи унинг руҳига талпинишинги сўрарди. Буюк Тангри унинг илтижоларини қабул қилган чоғи...

Санобар эрининг қаршисига ўтириб, унсиз йиғларди. Елкалари силкиниб йиғларди.
- Биламан, кўп ранжитдим. Борлигингни сезмадим. Сен ҳам ўзгардинг. Қўполлашдинг, жанжаллашдинг.... шу тариқа муносабатлар совиб кетди. ўйлайманки, бу ёғига яхши яшаймиз... – деди Мираброр аёлниниг қўлини қўйиб юбормай. Аёл бошини ирғади, холос. Сўз айтишга ҳоли қолмаганди. Секин эрининг кўксига бош қўйди. Илк марта ҳузурни туйди у.
🌾
Машинада Ҳулкардан бўлган гапларни эшитган Лоланинг ҳуши бошидан учди.
- Йўғ-е... ростан таклиф қилдими? – ишонқирамай сўради Лола. Ҳулкар асабийлашиб машина ҳайдар, рўпарасидаги машина юрмай қолса, бақириб юборарди:
- Юрсангчи... мен бу аёлни туппа-тузук психолог деб юрсам... нимабало қўшмачи аёлми, дейман... – алам билан газни босди.
- Бўлди, Ҳулкар, ўзингни бос.... Секинроқ ҳайда. Ҳали жонимдан тўйганим йўқ. Неварамни кўришни истайман.
- Бизникига борамиз, Лола. Бемалол гаплашиб ўтирамиз. Бирор таом буюртма қилармиз.
- Хўп, майли. Фақат асабийлашма.

Ҳулкар уйига киргунча ҳам ҳовурини босолмади. Ичкарига кираркан, Лолага қараб:
- Йўқ, бу аёл мени нима деб ўйлади, Лола? Студиясини олиб бердим, энди таклиф қилавераман, дедими?
- Билмадим, уни ичидагини мен қаёқдан билай?
- Нега бунчалик ёрдам беришни истаб қолди, деб ўйлагандим. Гап бу ёқда эканда... – Ҳулкар у ёқ бу ёққа бориб кела бошлади.
- Бўлдией! Ўтирсанчи, - овозини баландлатди Лола. – Мени қорним оч. Бирор таом буюртма қил кўп гапирмай...
Ҳулкар телефонини қўлга олиши ҳамоноқ Зафарнинг рақамидан қўнғироқ бўлди.
- Уялмасдан яна қўнғироқ қилишяпти... – деди аёл дугонасига алам билан.
- Жавоб бер!
- Йўқ, мени ҳаммомда деб айт! Ма, ўзинг гаплаш, - телефонни Лола тутқазди телеюлдуз.
- Алло... Сабрия, Ҳулкар ҳаммомда эди. Ўзига келиш учун душ қабул қилаётганди... – кўзлари билан бу Зафар эмаслигини тушунтирди Лола.
- Хўп, айтаман. Майли, соғ бўлинг! – телефонни қўяркан, Ҳулкарга юзланди. – Кейироқ қўнғироқ қиларкансан.
- Қилмайман!
- Ҳулкар, балки ўйлаб кўрарсан... аёли рози бўлса... Зафар ака сени хоҳлаётган бўлса...
- Ўйлаб гапиряпсанми? Текканимда аллақачон Нодирга теккан бўлардим. Ё Мираброрга... Мен истамайман!
- Ҳа, уларни хотини билмагандику... – соддаларча гапирди Лола.
- Нима фарқи бор хотини биладими-йўқми? Э, қўй шу мавзуни... Буюртма берайлик...

🌾🌾

Орадан бир ой вақт ўтди. Кузнинг ташрифи яқинлашган паллалар. Август оқшомларида салқинлик сезилади. Санобар негадир ўзини лоҳас ҳис қила бошлади. Боши айланарди. Қони камайиб кетган деб тахмин қилди. Нодирага қўнғироқ қилди.
- Клиникага кел. Текширтирамиз , - деди дугонаси. Яхшиям шу дугонасини учратгани. Ҳаётининг ранг-баранг бўлишига унинг ҳам ҳиссаси бор.

Қон таҳлили топширди.
- Санош, кел, УТТга текширтирамиз. Балки қонинг камаймагандир, ҳомиладордирсан... Эринг билан оранг анча қалинлашиб қолдику, - деди Нодира синовчан тикилиб.

- Йўғе, ундаймас. Ҳомиладор эмасман, - деди ишонч билан.
- Ўзи эринг яхшими?
- Ноди, кўз тегмасин жуда яхши. Уч ойдан буён қилинаётган муолажалар иш бераяпти. Сенга ҳам раҳмат. Бир -икки қадам ташлатиб кўрдик. Лекин ҳали бор...

Нодиранинг қистови билан УТТ текширувига кирган аёл хурсандчиликдан ўзини тиёлмади.
- Тўрт ҳафталик ҳомиладорсиз, - дейишди унга. Санобарнинг мижжасида ўйноқлаб ёш сизиб чиқди.

Ўтган бир ой давомида Ҳулкар Зафар ва Сабрия билан кўришишни истамади. Ҳатто киностудияга ҳам бормади. Зафар унинг ортидан телевидениега излаб борди. Ҳулкар учрашиш истагини билдирмади.
- Ойижон, нега киностудияга бормаяпсиз? – савол берди бир куни Азизбек.
- Мутахассислар излаяпман. Топиб олай, кейин бораман. Ўғлим, бир гап айтмоқчиман. Кўраяпсан, тез хасталаниб қолаяпман. Шунга сени уйлантирмоқчи эдим. Майли тўйни бу йил қилмасак ҳам, унаштириб қўяйлик.

947 0 1 20

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Sep, 05:01

- Йўқ, худо хоҳласа неварали бўлиш арафасидаман. Дугонамга айтгандим. У табриклаб гулдаста билан келибдида... – хижолатомуз сўзлади аёл.
- Вой, табриклайман. Бунёднинг аёли фарзанд кутяптими? – астойдил севинди Сабрия.
- Ҳа, ИншаАллоҳ. Дуо қилиб туринг, Сабрияхон. Сизнинг ҳам кўмагингиз бор, синглим, - деди лола самимий оҳангда.
Ҳулкарнинг нигоҳи беихтиёр ўзини меҳр билан кузатиб турган Зафарнинг кўзлари билан тўқнашди.
Ҳулкар хижолатдан кўзларини олиб қочди. Ўрнидан турди. “Мен ҳозир” деб аёллар хонаси томон одимлади. Ортидан Сабрия ҳам қўзғолди.
- Ҳулкар опа, мен ҳам сиз билан...
Икки ҳамжинс аёллар ҳожатхонасидан берида тўхташди. Тўғрироғи, Сабрия унинг енгидан тутди.
- Опа, сизда гапим бор. Юринг ҳовли томонга ўтайлик. Бугун айтмасам бўлмайди.
- Нима гап? Тиняликми? – ажабланди Ҳулкар.

Очиқ айвон томонга ўтишди. Сабрия бир муддат атрофга боқди.
- Бир гапни эшитгандим: “ Муҳаббат ва ўлим изн сўрамай келади”, дейишганди. Бу рост гап экан. Зафар акам сизни яхши кўриб қолибдилар...
- Нима? – Ҳулкар кутилмаган гапдан гангиб қолди.
- Ҳа, опа, сизга кўнгиллари тушибди.
- Сабрияхон... нималар деяпсиз? Тўғри, мен боши очиқ, эрсиз аёлдирман, лекин...
- Мен ҳам розиман, опа... Зафар акамга турмушга чиқсангиз, қанийди...
- Эрингизга сўраяпсизми мени? – титраб кетди Ҳулкар. Сабрия мийиғида кулди.
- Нима қилипти, опа? Ёмон гап айтмадимку...
- Сизга мен бутун ўтмишимни, бошимга тушганларни сўзлаб берганман. Мен иккинчиликка рози бўлмаслигимни билиб туриб шу таклифни бераяпсизми? Сиздан кутмагандим. Агар шунинг учун студияни сотиб олган бўлсалар, мен кечдим студиядан ҳам.
- Ҳулкар опа...
Аёл уни эшитишни истамади. Асабийлашганди. Лаблари титрар, юраги тез-тез урарди. Шахдам қадамлар билан психологдан узоқлашди. Зал ичига кирдида, Лолага:

- Лола, кетдик, бошқа жойга борамиз, - деганча сумкасини қўлга олди. Зафар ҳам, Лола ҳам унга анграйиб қолишди.
- Ҳулкарой... тинчликми? – энди гапиришга чоғланган эркакнинг гапини бўлди:
- Узр, сиз билан алоҳида гаплашамиз студия ҳақида. Ҳозир эса кетишимиз керак.
Лола тушунмайгина ўрнидан турди. Ресторан эшигидан чиқиб кетаётган дугонасига эргашди.
Аёл зотига бир чимдим меҳр ва ширин сўз кифоя. Ҳарқандай хуш калом уни самонинг еттинчи қаватига чиқариб қўйиши аниқ.
Санобар ўзини осмоннинг еттинчи қаватида учиб юргандек ҳис қила бошлади. Туғилган кунида эри томонидан кўрсатилган муносабат қалбининг нозик торларини чертиб юборганди. Ўн беш йиллик аламлар бир ён бўлдию, бир кунлик эътироф бир ён бўлди.
Охирги ўн йил ичида Мираброр аёлини меҳр билан табрикламаганди. Қуруққина қилиб, узоқ умр тиларди, холос. Меҳмонлар билан ҳам бирга ўтирмасди ҳисоб. Кўп ҳолларда телевидениеда қолиб кетарди.
Ўша куни кечга томон, ўзининг жигарлари, қайнопалари табриклагани келишди. Мираброрнинг кайфияти кўтаринкилиги унинг ҳазил ҳузул қилишидан сезилиб турарди. Санобар гул-гул ёниб турарди. ҳар замонда эри томонга ўғринча назар соларди. Шунда нигоҳлар тўқнашиб, унинг юзи ловуллаб кетарди. Бу кунларни кутмай қўйганди аёл. Эрининг совуқ табиатига кўникканди аёл. Лекин Мирабрордаги ўзгаришлар...

Меҳмонларни кузатгач, Санобар ўғли ёрдамида эрини ётоғига ётқизди. Мирфозил чиқиб кетгач, жуфтининг либосларини алмаштиришга кўмаклашди. Шунда Мираброр уни бағрига босди.
- Санобар... – деди шивирлаб. Аёлнинг вужудида титроқ пайдо бўлди. Секин силтаниб, унинг қучоғидан чиқди.
- Ёстиғингизни баландроқ қилайми ё... – сўради. Мираброр яна унинг қўлларидан тутди. Юзига суртди.
- Сени... яхши кўраман, онаси...

Бу сўзлар аёл қалбидек туйғуларни тутдек тўкиб юборди, гўё. эрининг кўзларига боқди. Жувоннинг қисиқ кўзларида ёш маржонлади. Умрининг 15 йили сарфланди шу сўзларни тинглаш учун. Кўзларининг ёшлари тўкилди, қалби минг мароталаб чил-чил бўлиб, тикланди. Умид қилмай ҳам қўйганди. Умр йўлдошидан бу сўз чиқмаслигига кўникканди ҳам.

969 0 1 22

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Sep, 05:01

СЕВИЛ(МА)ГАНЛАР....

МУАЛЛИФ: САИДА ҚОРАБОЕВА

Мавлоно Румий ҳазратларидан сўрашди:
ㅡ Синган кўнгил яна сева оладими?
Мавлоно жавоб берди:
ㅡ Ҳа, сева олади!
ㅡ Унда айтингчи, синган пиёлада сув ичасизми?
Мавлоно эса нимтабассум билан:
ㅡ Сиз пиёла синди дея сув ичишни тарк қилдингизми?!..

🌾

Ҳулкар Лоланинг қувончига шерик бўлиш учун бир қучоқ оқ атиргул харид қилди. Дугонасининг телефондаги қувончли хабаридан унинг ҳам қалби тўлқинланиб кетди. “Ҳулкар, мен ҳам неварали бўламан”, деб йиғлади Лола гўшак орқали.
-Табриклайман! Бугун учрашайлик. Ўзимизнинг ҳар доимги жойда, - деди Ҳулкар – Менда ҳам қувончли хабарлар бор.
Икки дугона келишиб олишганди. Охирги кунларда иккиси ҳам ўзи билан ўзи бўлиб қолишди. Деярли суҳбатлашмай қўйишди. Ҳулкар телевидениедаги лойиҳани топширди. Бошқа бошловчи олиб борадиган бўлди. Аёлнинг диққати киностудияни ривожлантиришга қаратилди. Турли ижтимоий тармоқлар орқали мутахассиларни излай бошлади, эълонлар берди. Мираброрга ҳам қўнғироқ қилиб, кўнгил сўради.
- Яхшимисиз? – қисқа сўрашди Ҳулкар. – Мени табрикланг. Киностудияга эга бўлдим.
- Табриклайман! Сиз учун хурсандман. – қисқа жавоб берди эркак ҳам.
- Тезроқ тузалинг, Мираброр. Бирга ишлаймиз.
- Ким билсин, балки тузалмасман. Бошқа режиссёр топаверинг. Менга ишониб қолманг.
Хайрлашиб гўшакни қўйишди икки томон ҳам.
Ҳулкар уни эсларкан, кўзига ёш келди. “Илоҳим, тузалиб кетсин”, деб пичирлади лаблари.

Лола билан келишилган манзилда учрашишди. Икки дугона қучоқ очиб кўришишди. Иккисининг ҳам чеҳраси очиқ, кўзлари порлаб турарди.
- Лола сен учун хурсандман, - деганча гулларни узатди Ҳулкар. Лола оқ атиргулларин яхши кўрарди. – Бўлажак бувижонга.
- Раҳмат, дугон... Борингга шукр... – кўзлари чақнади аёлнинг.
- Илоҳим, неварангни бағрингга босганингда ҳам шундай гуллардан олиб бориш насиб қилсин, - тилак билдирда телебошловчи.
- Омин.

Ресторандаги чеккароқ жойга бориб жойлашишди.
- Ўзингдан гапир, нималар бўлди? – сўрашга тутинди Лола.
- Ҳаммаси яхши. Киностудияни номимга ўтказдим. Зафар ака пулини тўлади.
- Вой, бунча зўр... телевидениедан кетасанми? Кўрсатувни ҳам топширибсан...
- Ҳм... ҳозирча яримда қолдим. Аммо буткул кетиш ниятим бор. Бутун эътиборимни шу киностудияга қаратмоқчиман.
- Ҳулкар, росса сен учун қувондим..Илоҳим, муваффақиятга эришгин.
- Сен муҳаррирсанку, Лола... Яхши сценарий муаллифларидан топ. Кинофильмлар, сериалларни бошлаймиз. Зафар ака, оёққа туриб олгунимча ҳам маблағ бериб турадиган бўлган.

- Вой-вў, бу Зафар аканг миллардерми, дейман... Оиласи бораканми, ўзи?
- Менимча, Зафар ака, Сабриянинг умр йўлдоши бўлиши керак. Чунки ҳар гал учрашганимизда улар бирга келишарди.
- Ҳа, психолог ҳам аёл. Балки эримни тортиб олмасин, дегандир... – ўз гапидан завқланиб кулди Лола.
Ҳулкарга ҳам бу гап таъсир қилмай қўймади. Кўзлари билан официантни излаётганда, эшикдан кириб келаётган Сабрия билан Зафарни кўрди.
- Бўрини йўқласанг, қулоғи кўринади. Ана кириб келишди шу ерга ҳам... – деди Ҳулкар жиддий тортиб. Лола ортига ўгирилиб қаради. Зафар деганлари қандай киши экан, ўзи? Унинг қиёфасини кўриб, кўз-қошини учириб, “Зўрку”, деган ишорани қилди.
Сабрия ва Зафар жой излашаркан, беихтиёр улар ўтирган столга яқинлашиб қолишди. Ҳулкар кўрмаганга олмоқчи эди, эплолмади.
- Ие, биздан қочиб, шу ерга келибсизку, - деди Зафар табассум билан. Ҳулкар ўрнидан турди.
- Лола билан кўришаман, - дегандимку деди хижолатлик билан.
- Зафар ака, нариги столга ўтирамиз, аёлларни безовта қилмайлик, - деди Сабрия одоб билан.
- Йўғе, бемалол, келаверинглар, - беихтиёр жой кўрсатди Лола. Ҳулкарга бу ёқмади. Аммо сездирмасликка уринди.
- Ҳа, келинглар...
Тўртовлон бир столда жам бўлишди.
Сабрия стол четида турган оқ атиргулларни кўриб:
- Бунча чиройли. Лола опа, туғилган кунингизмиди? – дея савол берди.

1.1k 0 1 21

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Sep, 04:57

#СЕВИЛМАГАНЛАР

САИДА АЗИЗ......

1.1k 0 1 3

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

25 Sep, 03:20

Ассалому алайкум..

Яхшимисиз яхшилар. Янги кун, янги хафта барчамизга муборак булсин азезлар..
Кунни кандай бошласангиз кун охиригача кайфият шундай булади...
Кучада хар хил одамга дуч келамиз. Кимдир башанг кийинган, кимдир оддий, кимдир машинада ва ким пиёда... Бу аҳамиятли эмас. Ахамият шундаки хаммамиз инсонмиз. Инсонийлик туйғуси билан қарайлик бир биримизга. Мухими кунгил.....
Шундай кунгиллар борке усти юпин аммо мехри иссик. Иссиқ кўнгиллардан бўлайлик қадрдонлар... Калбларимизни яхшиликка ошна килайлик.
Хайрли кун мехри иссиқларим....
Кунингиз яхши ўтсин.
Яхши кайфият доимо хамрохингиз булсин.. 😊
🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂

1.3k 0 20 5

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

24 Sep, 20:44

00:13

Video is unavailable for watching

Show in Telegram

Атрофингизга назар солсангиз, чексиз имкон ва неъматлар ичра эканлигингизни англайсиз.
Аллоҳ барчамизни ёмонликлардан омон сақлаб, тонгга саломат етказсин. Эртанги кунингиз бугунги кунингиздан афзал бўлсин!
Тунингиз осуда ўтсин қадрдоним

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz

1.4k 0 7 7

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

24 Sep, 20:09

—Ҳўп шу урибсан. Кўкармайдиган жойига урсанг бўлмасмиди? Иш билан чақиришмаганда, уйғотиб, сен билан гаплашмоқчи эди даданг.
—Шодииии, Шодииии дедим.
Онасига жавоб бермай, бақирди Жавоҳир.
—Лаббай Жавоҳир ака. -эрини авзойидан юрагини ҳовучлаб келди қиз.
—Шу аҳволингда дадамга кўринишинг шартмиди? Ёки ўтган сафар "Дўстимни қизи, сени деб дўстим билан орамиз совиса мендан яхшилик кутма!" дегани учун, паноҳ излаб, юзингни кўз-кўз қилдингми?
Жавоҳир одатига кўра кучли қўллари билан қизни иягини сиқиб азобларди. Шу қадар қаттиқ сиқардики, айниқса икки бармоғи юз терисини тешиб юборгудек.

Давоми бор

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz

1.4k 0 2 28

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

24 Sep, 20:09

Икки кундан сўнг. Жавоҳир ишга кетгач, туш вақти кутилмаган меҳмонлар ташриф буюрди.
—Келин топган-тутганингизни олиб киринг. Булар казо жойлардан. Ҳеч нарса кам эмасмикан?
Қандлар камайиб қолган экан. Қарамабсиз ҳам. Қанд вазани тўлдириб қўйинг.
Кечга эрини фермер дўстлари билан оилавий йиғин қилиб касса ўйнашган, ўша йиғин олди мириқиб дам олаётган Наргиза опами, уйқуси зумда, тарқади.
—Шу қанддан бор экан. Мана кўринг. Шуларда қўшиб тўлдириб қўяверайми?
Наргиза чимирилиб қаради.
—Эйй келин. Бу меҳмонлар ким эканини биласизми? Уларга ҳар хил қилиб қанд қўяманми?
Бундай инсонларни кўрмагансизда уйингизда. Тез дўконга чопинг. Вазадаги қанддан олиб келинг.
—Аммо Жавоҳир акам кўчага чиқма дегандилар...
—Жавоҳир мен ўлгандан кейин хўжайинчилик қилади. Меҳмонлар олдида шарманда бўламан ҳозир тез чопинг.
Шодиёра икки уй наридаги дўконга кирди.
—Менга шу иккисидан беринг.
Қадоғига қараб танлади.
—Бошқа нарса керакмасми?
—Йўқ етади раҳмат.
Плиткалар қаторидаги "Алёнка" га қараб қўйди-да тўлов қилиб чиқиб кетди.
Қайнонасини нозик меҳмонларини кўнгилдагидек кузатди. Сўнг кечга яқин, қайнонасини олиб кетгани қайнотади келди. Улар меҳмондорчиликка мос кийиниб кетишди.
—Жавоҳир ака қачон қайтаркинлар-а?
Ёлғиз қолгач, ҳўрсинди. Дадасидан аёли ёлғиз қолганини эшитган Жавоҳир кун қораймай, уйга қайтди. Йўл-йўлакай дўконга киришни ҳам унутмади.
—Яхши келдингизми Жавоҳир ака. -Шодиёра жилмайиб пешвоз чиқди.
—Сен кимдан сўраб кўчага чиқдинг???
Тўсатдан берилган тарсаки қизни карахт қилиб қўйди гўё....

Шодиёрани кўзлари ёшланиб, Жавоҳирга қаради.
—Жавоҳир акааа. Ме...менн.
—Сенга остона хатлама деганмидим? -иягидан қаттиқ сиқиб ушлади. —Сенга қандай ширинлик олишни билмай турганимда. Дўкондаги йигит буни айтиши қанчалар асабимни бузганини биласанми? НЕГА ЧИҚДИИНГГ???
—Ойижон айтганди. Меҳмон.. меҳмон келганди...
Жавоҳирни бақириғидан чўчиб тушган қиз, тутилиб гапирарди.
—Баҳона тўқима! Қачондан буён чиқиб юрасан дўконга.
—Бир...бир марта чиқ...дим ҳолос. Ойижонга айтдим Жавоҳир акам....
—Бир марта чиқдинг. Ва шу бир мартада, дўкончи йигит нимани ёқтиришингни билиб олди шундайми? Онам айтса, бўлмаган гап дебман.
Росдан ҳам "кимни тарбиясини олса шунга торттади" деган гаплари ҳақиқатми дейман?
—Жавоҳир ака ундай эмас...
"Келинойимизгами? Мана шуни олиб борсангиз аниқ суйинади"
—Овозингни ўчир, ҳатто шу ҳам асабимга тегяпти. Ичкарига кир.
Жавоҳир Шодиёрани судраб олиб кириб, ётоққа улоқтириб ташлади. Савдодаги йигит "Алёнка"ни аниқ ёқади дегани уни ғазабини қўзғатганди.
Кутилмаган муомиладан. Қўрқув билан титраётган қизга ташланди....
Кунлар ойларга уланиб, вақт ҳам ўтиб борар. Жавоҳир ёш, қизиққон, ёшлигидан эрка ўсгани сабаб катта бўлса ҳам бу эркалик ҳарактерида қолиб кетган.
Ёлғиз фарзанд бўлгани учун, унда бўлишиш бўлмаган. Ота-онаси ёлғиз уники.
Ўйинчоқлари, ва ҳоказолар...
Нимаики бўлса ўзигагина тегишли ўcгани учун. Ёшига қўшилиб, қизғончиқлиги ҳам улғаяверди.
Шодиёрани ҳам сал нигоҳлардан қизғонар. У ҳақда бирон ким гапирса, ҳатто исмини айтса ҳам жаҳли чиқарди. "Хотинимни исмини тилингга олма" деб гап билан ўша одамни оғзига урар.
Ҳеч нарсадан беҳабар Шодиёра ҳам бу можородан бенасиб қолмас.
Уйга келган Жавоҳир аламини ундан оларди. Аввал қўлига, кейин ҳирсига эрк бериб...
Бу албатта аёлини руҳиятига таъсир этмай қолмади. Шодиёра аввалгидек, Жавоҳирга меҳр,севги билан эмас. Қўрқув билан боқа бошлади.
—Мен кетдим ойи.
—Эртароқ қайт. Даданг сен билан гаплашиб олмоқчи.
—Тинчликмикан. Иш ҳақида икки кун олдин ҳисоб бердимку.
Жавоҳир кетар чоғи онаси айтган гапдан ўйланиб сўради.
—Ишга алоқаси йўқ. Хотинингни яна нега урдинг. Рашкингга ҳам сени. Кўрган одам ўларча севиб уйланган дейди. Отаси мажбурлаб эмас.
—Хотин меники, хоҳлаганимни қиламан. Севиш-севмасликка келсак, эгалик қилиш учун, севги бўлиши шарт эмас.

1.3k 0 2 27

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

24 Sep, 20:09

Мен ҳам сиздан фақат бир нарса сўрайман. Уларни борича қабул қилишингизни. Биламан тўрт аёллик аёлни ҳеч ким қабул қилгиси келмайди. Кўпчилик аёллар иккинчи турмуш учун, болаларидан кечишига тўғри келяпти. Сабаб янги эрни оиласи қабул қилмагани учун. Фақат аёлни ўзини қабул қиляптилар
Мен эса ундай эмас. Агар қабул қилолсангиз биз бештамиз. Мени болаларим сизникидан икки баробар кўп.
—Битта нарсага келишиб олайлик.
Жим тинглаган Дониёр шу жойида гап қўшди.
—Ўртамизда сеники-меники деган гап бўлишини хоҳламайман. Фақат бизники бўлсин, нафақат нарса-буюмлар, инсонлар борасида, фарзандлар борасида ҳам.

* * *

—Болалар уйни тўлдирди. Бу уй анча ҳувиллаб қолганди. Ўзим асосан ишдалигим учун соатлаб, балки кунлаб, бўш қоларди.
Никоҳларидан эртасига бир уй бўлиб ўйнаётган болаларга қараб завқи келди Дониёрни.
—Ҳа уларни жуда ҳурсанд. -жилмайди Нозима.
—Ойимларам кетди.
— Тез кетдилар.
—Янги келинни қўлидан чой ичиб, ўтирса бўларди. -Дониёр ҳазил қилган бўлди.
—Янги келинмиш. -Нозимани юзи қизарди. Ҳеч ўйлаганмиди шу ёшида қайта никоҳ, турмуш деган нарсаларни.
—Ҳа нима ҳали ҳам янгисанда. -Дониёр, уйда одам кўп деб, ҳатто суҳбатлашмаганига ишора қилди.
—Дониёр акаа. -деди Нозима ўйчанг.
—Ҳоов.
—Сизга бир нарса айтмоқчи эдим.
—Ҳўш?
—Мен иккимизни ўртамизда фарзанд бўлишини истамайман.
Дониёр тушунарсиз нигоҳда боқди.
—Агар ўртамизда фарзанд бўлса, қолган фарзандлар сеники-меникига ажратиб, болалар кемтик меҳр билан қолишларини истамасдим.
Бахтбек билан Назокатни ўз фарзандимдек кўраман. Аммо мен ҳам ожиз бандаман. Эртага дайди ҳисларим иймонимдан устун келишига кафолат беролмайман.
Шунгаа....
—Бўлдими? Гапинг тугадими? Аллоҳ фарзандларимга она қилиб сени, сенга қўшиб, мана шу қора кўзларни берди. Минг шукур. Менга ҳам шу олти фарзандимиз етади. Сени тушиндим.
Нозима, Дониёрга қараб, тўғри қарор қабул қилганига ишонди.
—Мен унда Юнус ва Назокатга алоҳида хона қилиб, улар билан.....
—Фарзанд кўрмаслик учун, алоҳида хоналарда яшаш шарт эмас. -Дониёр Нозимани келкасидан қучиб олди. Нозима ўзини дилидаги хираликни қувиб, Дониёрни елкасига бош қўйганча суяниб олди. Иккиси ҳам, бир-бири билан яйраёрган, болаларига қараб, жилмайиб ўтиришарди.
Бу кулги зоҳирида, ҳаётдан мамнунлик акс этиб турарди....

"Инсон баъзида севилишдан ҳам кўра, тушунилишга мухтож бўлади... "

* * *

Шодиёра онаси ва Дилдора келиб кетгач, анча очилиб қолди. Асли тўйларига бир ҳафта бўлиб, янги уй, янги муҳит кайфиятига анча таъсир қилганди.
Қайнонаси қизни унча ҳушламаслигини, илк кунлардаёқ сезганди. Мана Нозима келгач, У аёл ҳам анча очилиб қолди.
Шодиёрани англагани. Қайнонаси, Нозимани олдиндан таниган. Ва ҳурмат қилган.
Келинини ҳушламаслигини сабаби, Дилфузани ўтмиши...
"Туққан она эмас, боққан она" мақолига амал қилган ҳолда, Шодиёрани ўзи ҳурмат қилган, Нозимага эмас. Аксинча умуман ҳушламайдиган, Дилфузага тортган деб ёқтирмаганини гап орасидаги-гапда сезиб қолди.
—Нима бўлди? Бугун бошқачасан?
Кечга келган Жавоҳир аёлидаги ўзгаришни сезмай қолмади.
—Бугун ойимлар келганди. Жуда суюндим.
Кўзлари порлаб жавоб берди Шодиёра.
—Ҳа яхши.
—Овқат ейсизми? Кеч келдингиз қорнингиз очгандур?
—Чийпонда, ишчилар билан отамлашгандик. Қорним тўқ. Чарчадим ухламоқчиман.
—Ҳўп бўлади.
Шодиёра, Жавоҳир ювиниб чиққунча, тоза кийимларни тайёрлаб берди. Жавоҳир кўп ўтмай уйқуга кетди.
Шодиёра ухлаб ётган турмуш ўртоғига қараб, ўйга толди.
Турмуш, У ўйлагандек эмас экан.

Пинҳона кўнгил қўйиб юрган инсонига турмушга чиқаётганида, ундан ҳурсанд одам йўқ эди.
"Аллоҳ туйғуларимни пок сақлаганим учун, Уни менга раво кўрди" дея ҳаёл қилиб севинганди.
Ҳеч Жавоҳирни ҳислари қандай эканига қизиқмаган экан.
"Йигитдан совчи келдими? Демак бефарқ эмас" деб ҳисобларди.
Аммо ҳозир Жавоҳирни туйғуларини асли қандай эканини билолмасди.

1.1k 0 3 20

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

24 Sep, 20:09

Шу бўлдию, масофа бироз яқинлашгандек бўлди.
Бир куни Самад, дўстига уйланиши ҳақда гап очди. Албатта, бу Дониёрни онасини илтимоси эди.
Ота-онаси илтимоси. Болаларга она кераклигини ўйлаган Дониёр бу масалани ўйлаб кўрмоқчи бўлдику, аммо кимга ишонади болаларини. Аёлидан қолган ёдгорларини асраши керак. Ўгай она қандай муомила қиларкан?
—Дўстим, сенга шу Нозимани тавсия қиламан. У шунча боласи билан турмушга чиқишни хоҳламайди. Аммо мен негадур оқила шундай аёлни сенга илиндим. Анчадан буён яшайди, бирон марта кўзимга тик қарамади. Ортидан гап қистирганларга ҳам суйилиб кетмади.
Болаларинг ҳам, Нозимага анча ўрганиб қолган.
Дониёр ўйланиб қолди.

* * *

—Яна шу гапни Дилдора? Ахир мен хоҳламайман дедимку.
Дониёр уйидагиларни жўнатгач, Дилдора Нозимани сиқувга ола бошлади.
—Мен сенга ёмон бўлсин демайманку, Дониёр ака, болаларинг билан қабул қилмоқчи. Ҳар ким ҳам бундай қилавермайди. Онаси яна келгани учун айтяпман ҳолос бу гапни.
—Мен турмушга чиқишни хоҳламайман. Агар уйингга ортиқчалик....
—Нозима... мен бирон марта миннат қилдимми? Ҳафа бўлдим лекин....
—Дилдора....
Дилдора хонасига кириб кетгач, Нозима тилини тишлади. Росдан ҳам бирон марта миннат қилмаганди. Эри ҳам ёмон кўз билан қарамади.
—Ҳафа қилиб қўйдим...
Ичидан эзилди Нозима.
Бир қарорга келишига эса, қўшни аёл, Наимани эри четдан қайтиб келиб, кўрсатган ҳунари сабаб бўлди...
—Келинг Наима опа. Ичкарига киринг.
Нозима юз-кўзлари қизариб турган, қўшни аёлга ҳайрон қаради.
—Сизга нима ёмонлик қилдим Нозимахон.
—Тушунмадим опа.
Эшикдан кирмай алам билан гапирган аёлни гапига бир ҳайрон бўлса, Уни йиғисидан бирон ёмон гап борлигини сезди.
—Эрим бир йил ишлаб келган пулига, кўп қаватли уйлардан олибди. Энди ўша уйга уйланаман деяпти.
—Астағфуриллоҳ. Инсоф берсин опа эрингизга. Аммо буни менга нима алоқаси бор. -ҳайрон сўради.
—Уйланмоқчи бўлган аёли сизсизда.
Нозима анграйиб қолди эшитган гапига.
—Ахир бу жинниликку. Мени эрингиз билан умуман ишим йўқ.
—Аммо у сизни севиб қолганмиш. Мени кутиб турмушга чиқмагандур деяпти. Кўнгли бўлгандур гап қистириб юрган пайтларим деб куйдиряпти.
—Ниимаааа? -Нозимани бошига оғриқ турди. Тўрт болани камини бутлайман деб иззиллаб юрган аёлда кўнгил қолибдими?
—Илтимос сиздан. Бу маҳалладан кетинг. -аёл кутилмаганда, кўчада эканликларига қарамай, ерга ўтириб, Нозимани оёқларини қучиб олди. —Болаларим ҳаққи, эримдан кечолмайман. Ҳаммаси катта бўлиб қолган. Катта қизим узатиладиган. Илтимос, болаларимни ризқини қиймоқчи эрим. Сиздан илтимос қиламан. Оилам бузилишига сабабчи бўлманг.
Нозима айнан ҳозир бу аёлни ичидагиларини ҳис қиларди. Ҳатто аёлдан кўпроқ.
У тасаввур қилиб йиғлаётган бўлса, Нозима бу кунларни бошидан ўтказди. Ўтказиб келмоқда.
—Опа бўлди туринг ўрнингиздан.

* * *

—Дониёр акани оналари қўнғироқ қиляптилар. Йўқ деганингни айтиб қўяй уларга.
Дилдора ишдан келганидаёқ дугонасини кайфияти яхши эмаслигини сездию. Ортиқча саволга тутгиси келмади.
Ҳозир ҳам кўзи телевизорда бўлгани билан. Ҳаёли жойида эмаслигини сезиб турибди.
—Уларга рози эканимни айт!
—Нима росданми? -Дилдора нотўғри эшитмадим деб ўйлаб, кўзларини катта-катта очганча сўради.

—Гаплашиб олишни хоҳлабсиз. Мендан қандай талабларингиз бўлса тортинмай айтаверинг.
Мени ягона талаб дейсизми илтимосми. Ҳуллас сиздан сўрайдиган биргина нарсам, болаларимга меҳр берсангиз бўлди.
Энди эса сизни эшитаман.
Нозимани талаби билан келган Дониёр ўзи гапириб бўлгач, "сўз сизга" дегандек қаради Нозимага.
—Биласиз оз эмас. Тўртта фарзандим бор. Шунча фарзанд билан қайта турмуш қилиш эриш туйилади тўғриси. Аммо ҳаётни ёзилмаган қонунлари бизни ичимиздан эзиб ташларкан. Бир ёқда, эрсиз аёлни изини пойлайдиган эркаклар, балки ғийбатлар ҳам зада қилиб ташларкан. Бир таърафдан болаларим катта бўляпти. Уларга эркак кишини ҳам тарбияси керакмикан? Аёл бошим билан уларни моддий таънимлашга уринганим сари, манавиятидан узоқлашиб кетяпман.

1.1k 0 3 24

Карго yami Оптовая торговля из Китая

Продаю канал / Анекдоты

TGStat Bot

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

Channel's geo and language

Category

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

7 887

Popular in the channel

Site language

Карго yami Оптовая торговля из Китая

Продаю канал / Анекдоты

TGStat Bot

📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚

Channel's geo and language

Category

7 887

Popular in the channel