Бекорга уни феникс қушига қиёсламаган. Шоҳиста ҳудди
афсоналардагидек феникс қуши каби бир инсонни дунёсини ёритди...
-Эшитаман,- Алишер Шоҳистадан бòлган қòнģироққа жавоб берар
экан юзига беэҳтиёр табассум югурди,- Шу пайтда хоним
афанди бизни не сабаб билан йòқладилар?
-Шунчаки соģиндим...-Соģиндим дегин? Олти соат ичидами?
-Ҳа, нима мумкин эмасми?
-Мумкин, албатта. Аммо сен соģинсанг ҳам сабр билан
кутадиганлар ҳилидансан. Шунга бироз ҳайрон бòлганим рост.
-Бугун сабрим чидамади деб тасаввур қиламиз. Сизни ростан жуда
соģиндим...
-Ҳозир сарёģдек эриб кетаман,- Алишер ҳазил қилишга òтди,- Қара
чиндан эриябман. Рафиқам бирдан жуда меҳрибон ва жасоратли
бòлиб қолибдими? Олдин ҳисларингни унча очиқ айтмасдинг.
-Айтмасам ҳам яхши билардингиз, Алишер. Майли мендан нима
кетди? Сизни севаман, Алишер. Жуда, жуда, жуда...
-Мен ҳам, хоним!- Алишер дил изхоридан ёқимли энтикди,- Кечга
қайтаман, Шоҳистам. Бу изхорни қаршимда қайта такрорлайсан.
Òша пайтдаги ҳолатингни кòришни жуда истайман. Келишдикми?
-Келишдик,- бу сафар Шоҳистани овози бироз бòģиқроқ чиқди,- Майли,
мен ишларимни қилай. Сиз эса эртароқ қайтинг...
Алишер ҳуш кайфиятда гòшакни қòяр экан, эшик тақиллаб,
ичкарига ёрдамчиси кириб келди.
-Жаноб, қабулингизга Шоҳиста хонимни котибаси келибдилар!-
ёрдамчи айтган янгиликдан Алишерни қошлари чимирилди.
-Киритчи..
Хонага ҳовлиққанча Гулноза кириб келар экан, Алишернинг
ҳавотири баттар ортди.
-Тинчликми, Гулноза? Нега бунча оқариб кетгансан?
-Жаноб...- Гулноз чуқур нафас олиб тинчланиб олар экан ҳақиқатни
айтиш учун òзида куч қидирди,- Сизга бир нарсани айтишим
керак...
Шоҳиста Алишер билан гаплашиб бòлгач гòшакни қòяр экан
тезда кòзидаги ёшларини артишга киришди. Қаршисидаги
шифохонага узоқ вақт термулиб турди. Сòнг минг оģриқ билан
ичкарига қадам босди. Афсуски ҳар қадами унга баттар азоб берар,
бош оģриģи кучайиб, кòз олди қоронģулашиб кетаверарди. Ниҳоят
бошқа қадам боса олмай қолди. Кòзлари буткул юмилиб,
ҳушидан айрилди...Шоҳиста шифохона палатасида сòнгги дақиқалар ичида òлимини
кутиб ётар, бу пайтда Алишер машинани яшин тезлигида учириб
шифохонага, рафиқаси олдига ошиқар эди. Ҳақиқатни билган они у ҳис
қилган ҳислар ёлģиз òзига аён. Нега бунга олдинроқ этибор
бермади? Нега шубҳалана туриб буни тагига тòлиқ етмади? Нега
энди бахтга етишганида бу ишлар содир бòлди? Нега? Нима
учун?...
Алишер юрагида турган оģриқ сабаб бирдан тòрмизни босар экан,
қòлини кокси устига қòйиб ҳансираб қолди. Лаблари титраб аранг
пичирлади:
-Шоҳиста...
Бу пайтда юрак уришини кòрсатувчи мослама бир чизиққа
терилиб, палатани ларзага келтириб чийиллаган товуш янгради.
Шоҳиста сòнги нафасини чиқарган он юрак уриши ҳам бирдан
тòхтади...
Олти ойдан сòнг.
Ёзинг энг қайноқ кунлари. Соат 13:30 лар атрофи. Иссиқ сабаб терлаб
кетган Ҳилола ётоқдан туришга мажбур бòлди. Кийими ҳудди кимдир
устидан сув қуйиб юборгандек жиққа ҳòл. Сабаби эса чироқ
òчганлиги боис кондитсионер ҳам òчиб қолганлигида эди. Ҳилола
ланжликдан базòр қутилиб чòмилиб чиқишга қарор қилди. Муздай сув
тагида анча вақт тургач анча òзига келиб олди. Афсуски ҳозир
уйида у билан бироз вақт òтказадиган ҳизматчи қиз ҳам йòқ.
Қòриқчилардан бошқа ҳеч зот йòқ. Иссиқ сабаб ташқарига,
òйнагани ҳам чиқа олмайди. Қандайин омадсиз бòлди экан бу
кун?
Ҳилола сочиққа òрганганча шкафи томон қадам босган эди
ҳамки чироқ ёнди. Албаттада, улар шаҳарни марказида
яшашади. Бу ерда кòпи билан ярим соатгина, унда ҳам икки-уч
ойда бир чироқ òчиши мумкин.
Қизча òзига ёққан пушти кòйлагини кийиб пастги қаватга йòл олди.
Музлатгичда турган ярим литрлик cолани олиб чанқоģини қондириб
олди. Зерикиб кетгани боис меҳмонхонага, телевизор олдига йòл олди.
доим зерикса фильм ёки эски дискларга муҳрланган бирор