-                Илтимос сиздан, мени сўзларимни, қийналаётганимни ёзиб чиқинг. Зора, қизим ўқиса, хаёлларини йиғиштириб олса, уйга қайтса. У сизнинг ёзганларингизни ўқирди, шу сабаб билан келдим. У бизни тингламаяпти. Биз унга ёмонликни раво кўрмаймиз-ку, ахир. Шу кунларда маҳалла-кўйда Маҳбуба (исмларни шартли равишда ўзгартирдик) опанинг қизи уйдан кетиб қолибди, деган гап тарқалибди. Бу гап эримниям, мениям тириклайин гўрга тиқяпти. Қизим мана шуни ҳис қилсин. Биз уни оқ фотиҳа билан, ёруғ юз билан узатишни истаймиз. Майли, севсин. Аммо ҳаё билан севилсин, севсин. Ахир, ўша кунги телефонидаги хабарда йигитнинг тарбия кўрмагани кўриниб турувди-ку...
Онаизор анча гапларни айтди. Бир неча ҳафта давом этган дилхиралик уни анча асабий қилиб қўйибди.
Азиз, каналимиз обуначилари! Маҳбуба опага ва унинг қизи Мубина (унинг исмини ҳам ўзгартириб беряпмиз)га қандай маслаҳат бера оласиз. Фикрларингизни кутаман. Уларни каналимиз орқали ёритсак, зора, Мубина уйига қайтса...
Шаҳло ТОШБЕКОВА
https://t.me/IJOD07/