ИЖОД ТАРАННУМИ


Channel's geo and language: Uzbekistan, Uzbek
Category: Blogs


Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси аъзоси шоира ва ёзувчи Моҳигул ЎКТАМ қизи Назарованинг ижод канали

Related channels  |  Similar channels

Channel's geo and language
Uzbekistan, Uzbek
Category
Blogs
Statistics
Posts filter


Хайрли тун, яхши дам олинглар,азизлар!
Эртага омонликда кўришгунча соғ бўлинглар!


#Ҳикоялар
Покиза ният

Ҳаммаси бир маромда кетаётганди. Рўзғор ҳам. Бировдан олдин, бировдан кейин дегандек. Ғайрат алоҳида ҳовлида, укаси отаси билан бирга битта ҳовлида, Карима опаси поччаси, бола-чақаси билан ўзининг уйида. Опасининг турмуш ўртоғи қурилишда ишларди. Фалокат бўлиб, эрталаб ўз оёғи билан чиқиб кетган одамнинг шомда совуган танаси келди...

Укаси Музаффар мактабда меҳнат фанидан дарс беради. Отасининг нафақаси ҳаминқадар.
Ғайрат--наққош. Баъзан ҳаттотлик қилади. Иши мавсумий. Шу кунларда қўли тузукроқ пул кўрмайди. Поччаси ўлгач уйидагилари йил ўтмай, опасининг кўч-кўронини олиб келиб ташлади. Учта боласи билан. Бугунги оилавий мажлисга отаси укаси иккаласини чақирган...
Одатдаги сўрашишлардан сўнг бир лаҳзалик жимликни отасининг бироз асабий, шошиб айтган гаплари бузди.

---Сизларни йиғишдан мақсад шу—иккаланг опангга уй олиб берасанлар. Сўнг болаларининг аҳволини ўзи яхши билганиданми ерга қараб олди.

Орага жимлик чўкди...

Ғайрат уйга келгач, узоқ ўйга чўмди, йиғиб қўйган пули йўқ, ўзи рўзғорни зўрға эплаяпти, аммо, опасига уй олиб бермаса бўлмайди. Иложсизлик қурсин. Ўйлаб қараса,отаси унга ҳеч қачон бирор нарса юкламаган экан. "Дадам қарибди, энди опамга уй—жой қилиб беришга кўзи етмаяпти, нимадир қилишим керак!" Бир пайт қачонлардир олиб қўйган қимматбаҳо бўёқлари эсига тушди, уйининг ертўласига тушиб, бўёқларни ташиб чиқара бошлади. У ўзи зўрға етишган, бир олам орзулар билан олгани—бу бўёқлар ёғочга безак бериш учун келтирилган бўлиб, ўта тиниқ ва ёрқин рангларни ифодалаб бера оларди.

Эртасига бўёқларни бозорга олиб борди. Харидор ҳам топила қолди. Ундан молни сотиб олган одам кўз олдида сал нарироқдаги жойига олиб бориб икки баравар нархига пуллади.
Ғайрат анқайиб қолди, аммо сотувчи йигитга индамади. Эртасига қолган бўёқларни ўзи келтириб сотди. Харидор тадбиркор йигит бўлиб, қурилиш фирмаси бор экан, катта бир одамнинг уйларини шарқона услубда таъмирлашни бўйнига олганини, наққошлар кеча келтирган бўёқларнинг жуда ноёб эканлигини айтгандан сўнг қайтиб келганини айтиб ўтди.
Ғайрат бир юмалаб бўёқ етказиб берадиган савдогарга айланди. Шу баҳона бозорга кириб келди.
Опасига уй олиб бериш ҳаётининг мақсадига айланди. Эртадан кечгача елиб-югурар, ҳар кунги тушумини ҳисоблар, тезроқ отасини хурсанд қилгиси келарди. Нияти холислиги учунми худойим ҳам бирига минг бериб бир пасда бозорнинг паст- баландини ўрганиб олди...

У опасига таъмирдан чиққан, уч хоналик уйнинг калитини берганида қалбида ҳеч ҳис қилмагани катта бир шодликни туйди. Отаси йиғлади, қиблага қараб кафтини очди

---Тупроқ олсанг олтин бўлсин, олтин бошинг омон бўлсин. Етимларга уй олиб бердинг, чор тарафда уйинг бўлсин, болам...

Инсоннинг нияти йўлдоши бўлади
Ҳикоямиз қаҳрамони ҳозир шаҳарнинг кўзга кўринган бадавлат инсонларидан бири бўлиб, яхшилик учун ташлаган битта қадамига Аллоҳим унга минглаб эшикларни очиб берганини, отасининг битта дуоси билан шаҳардаги тўртта бадавлат инсоннинг бирига айланганини айтиб ўз ҳикоясини якунлади.

Феруза Салходжаева
https://t.me/IJOD07


#Тарихимиз
«БИРОДАРЛАР, МЕН ХАЛҚИМ ДЕГАНИМ УЧУН ЎЛАЯПМАН!»

1898-йил 12-июн куни эрталабдан Aндижон шаҳридаги миршаблар эски шаҳар маҳалларини айланиб, бутун аҳолини, шу жумладан, болаларни ҳам шаҳар четидаги рус ҳарбий лагеридан пастроқда, Толзор деган жойда дорлар қурилган майдонга ҳайдаб кела бошладилар. Кўп ўтмай майдон атрофи одамга лиқ тўлди.

Соат 12 да шаҳар қал’асининг катта дарвозаси очилиб, олдинда саф тортган барабанчилар, улар ортидан учта қўқон арава чиқди. Чор атрофи найзали милтиқ кўтарган ҳарбий соқчилар билан қуршалган бу араваларда ўлимга маҳкум қилинган, қўл-оёқлари кишанланган олти қўзғолончи ўтирарди. Улардан бири халқ орасида Дукчи эҳон номи билан машҳур бўлган Муҳамадали халфа Собир ўғли эди.

Хўш, Дукчи Эшон аслида ким эди? Х1Х асрнинг охирларида Aндижонда бўлиб ўтган машҳур қўзғолон раҳбари бўлган бу инсон ҳақида турли китобларда турлича ёзилди. Бир томондан Дукчи эшон – халқни ёмон йўлга бошлаган мутаассиб фитначи. У “оловсиз таом” пишириб содда одамларни лақиллатган алдамчи, кейин уларнинг дилига қутқу солиб, бошларига не-не кулфатлар тушишига сабаб бўлган бир жоҳил. Ҳатто Муқимийдек шоиримиз ҳам бундай гапларга учиб, уни “баччағар”дан олиб “баччағар”га солиб сўкиб ғазал ёзган. Совет даврида ёзилган неча-неча тарих китоблари-ю, сонсиз мақолаларда ҳам унга отилмаган маломат тоши қолмаган.

Иккинчи томондан эса бу инсон бутун умри дук ясаб эшагида бозорга олиб бориб сотиб кун кўрувчи бир меҳнаткаш ҳунарманд – дукчи, халқнинг оғир аҳволини, чор амалдорларининг ерли фуқороларни одам ўрнида кўрмасдан уриб-тепиб зулм ўтказишларини ўз кўзи билан кўриб чин дилдан ачинган, бу таҳқирдан қутилиш йўлларини излаган ва халқи озодлиги учун қурол кўтаришдан бошқа чора йўқлигини тушуниб етган курашчи, “Aндижон қўзғолони”нинг етакчиси, халқ йўлбошчиси. У халқни рус чоризми истилочиларига қарши курашга ундаб шундай деб хитоб қилган эди:

– Эй, муҳтарам мусулмонлар! Эй, биродарлар! Юртимизни ўрис келиб истило қилди. Сўнгра тилимизга истило қилди. Секин-аста динимизга истило қилмоққа бошлади,мусулмонларнинг аҳлоқи бузилди... Ҳурриятимиз ғойиб бўлди, истиқлолимиз мавҳ бўлди, ўзимиз ўтмас, сўзимиз кесмас бўлдик.

Тарихда ўтган муаззам бир салтанат қурғон қаҳрамон паҳлавонлар авлодимиз – бу зиллатга қандай чидаш мумкин? Қани биздаги шижоат, қани аждодларимиздаги басолат, бизларга нима бўлди? Ўлук уйқусида ухлайверасизми?...

Эй биродарлар, ҳурриятимизни олайлик, ўз Ватанимиз, ўз юртимизда ўзимиз ҳукумат қурайлик. Бунинг учун биздан ғайрат истайдур, ҳиммат истайдур!...”

Дукчи эшон бу оташни хитоб билан чегараланиб қолмасдан қўзғолончиларни Aндижон ҳарбий гарнизонига ҳужумга бошлайди. Қўзғолончилар гарнизонга ёриб кириб бу ердаги рус аскарларига ҳамла қиладилар. Aммо кучлар тенг эмас эди, паншаха-ю, кетмонлар билан қуролланган оломон рус аскарларининг бешотару пулеметларига дош бера олмадилар. Қўзғолон тарқалиб кетди, Дукчи эшонни эса сотқинлик билан қўлга тушурадилар. Кейин қамоқ, қийноқлар... Дукчи эшоннинг ватани бўлган Мингтепа рус замбаракларидан ўққа тутилади, минглаб бегуноҳ одамлар хотин-халаж, болалар қурбон бўлади. Ниҳоят қўзғолон раҳбарлари, шу жумладан, унинг йўлбошчиси Муҳаммадали халфа ҳам дорга осилади.

“Муҳаммадали халфа майдонга келтирганларида беписанд бир қиёфада ҳайкалдек мағрур турарди, – деб ёзади Aндижон қўзғолони ҳақидаги “Сиз билган Дукчи эшон” китобининг муаллифи журналист A.Эгамназаров. – Бир маҳал унинг қиёфаси шижоатли тус олди-да, халойиққа қараб баланд овозда: “Биродарлар, мен халқимни деганим учун ўляпман!” – деб қичқирди”.

Ҳа, Дукчи эшон ўз ўлимини мардона кутиб олган қўрқмас курашчи, бизнинг миллий қаҳрамонимиз! Халқимиз ўз озодлиги учун курашган фидойиларни асло унутмайди, уларнинг хотираларини доим эъзозлайди.
Мухтор Худойқулов
https://t.me/IJOD07




#Ҳикоялар
ЙИЛЛАР АРМОНИ
( ҳикоя)


Вокзал. Ўриндиқда хаёлларга чўмганча маҳзун, аммо қачонлардир не-не йигитларни ақлдан оздиришга-да қодир бўлган, ҳозир эса куз хазонларини ёдга солувчи сийрат акс этган қора кўзлар… узоқларга тикилади. Ҳа, у ҳам бошқа йўловчилар каби ўз поездини кутяпти. Бироқ бунга ишонқирамагандек бот-бот хўрсинади. Аслида кутишдан оғринмайди у. Фақат… шу пайтгача кутгани негадир келмаган. Эҳтимол, Севинч кутишни билмадимикин… Ким билади? Билгани бир нарса: Сардор ҳам уни қаердадир интизор кутмоқда. Севинчнинг бугун узоқ йўлга отланишига ҳам сабаб шу…
Саккиз йил олдин ҳудди шу кун эди - Сардор ҳарбий хизматга жўнади. «Қайтаман, Севинч. Мени кут». Севинчнинг суюклисидан эшитган илк ва сўнгги юрак сўзлари эди бу. Хотиралар қулфи яна очилди…
—Ҳой, қиз! Ён қўшнинг ҳарбий хизматга жўнаяпти-а? Наҳотки бир оғиз «хайр» деб қўйишга ярамасанг. Дугонаси Дурдонни кўриб, Севинч қизарди. —Сардор менгамас, сенга қариндош бўлади. Сен турганда менга йўл бўлсин, кўзи учиб тургани йўқдир?- кесатди у.
—Тинчликми ўзи? Бугун тўнингни тескари кийибсан?
Ҳойнахой бунга Сардор акамнинг алоқаси йўқдир-а?- муғомбирона сўради дугонаси.
—Ҳеч-да! Сардор акажонингни сираям алоқаси йўқ.
Бировлар кўнглини нигоҳ билан эгаллаб, кейин бошқаларга яшириб хат тутқазсин экан-да… Дурдоннинг шарақлаб кулганидан Севинч чўчиб тушди. —Эй, бор-ей. Биров ўламан, деса, биров…
—Сен қаёқдан кўра қолдинг менга хат берганини? Ё девордан уни пойлаётганмидинг? – Дурдон “қўлга тушдингми”, дегандай дугонасига тикилди. —Ҳа майли, акамдан хафа бўлма. Сени кўрса, гапиролмай қолади. Шунинг учун мактубини ўзи беролмай, мени элчи қилиб юборди. Ушла-ей, омонатини бергунимча, бурнимдан булоқ қилиб чиқараркансан-у… Севинч мактубни қандай авайлаб очганини ҳалигача яхши эслайди. Ҳозир ҳам негадир уни ўқигиси келди ва сумкаси очди. Хизматдан юборилган кўп хатлар бор эди бу ерда. Аммо биринчиси барибир юракка яқин бўларкан.
Шоша-пиша ёзилган, ҳалигача беғубор туйғунинг ифори кетмаган мактуб… «Салом, Севинч. Қара, бугун сенга ўхшаб осмоннинг ҳам қовоғи солиқ. Ундай қилма… Биласан-ку, ёмғирни яхши кўраман. Ҳудди сен каби… Янаги йил шундай маъсум кунларнинг бирида мен қайтаман. Севинч, фақат ёмғир ёғса, сен ҳам унга қўшилиб ёш тўкма. Бахтли кунларингга асраб қўй.
Мени кутолсанг асрагин фақат…» Неча баҳор ўтди. Қайтмади. Фақат энликкина қоғоз келди: «…да истиқомат қилувчи Сардор Камолов тунгги навбатчилик вазифасини ўтаётган пайтда… техник носозлик…… қурол-яроғ омборига ўт кетган….. навбатчи ўша ерда бўлган ... қаҳрамонларча халок бўлди» ва яна қандайдир тушунарсиз жумлалар. Севинчнинг англагани, тасаввур қилгани олов ичра ёнаётган Сардори… Қизиқ, қанча уринишмасин, хокини топа олишмади. Севинч қалбига яна умид тушди. Кутишда давом этди. «Қайтаман дегандилар…» Бекорга юраги сезмасди. Кечагина дарагини эшитди. Орадан саккиз йил ўтибгина, интиқ кутган сўзларини… Сардорнинг яқин хизматдош дўстидан. -- Ҳеч кимга айтмайман, деб дўстимга сўз бергандим. Лекин сизнинг кутаётганингизни кўра-била туриб… Сардор тирик. Юраги уради. Ақли теран. Фақат қўллари, оёқлари… йўқ. Ёнингизга бу аҳволда қайтишни истамади. Севинчнинг севинчи…. Севинчнинг ҳайрати…. Севинчнинг кўз ёшлари… бахтдан ё армонданми, ўзи ҳам билмасди. —Қаерда у? Қаерларда…. …Мана, бугун у йўлда. Олис қишлоқни кўзлаб кетаяпти. Билади, излагани ҳам дераза ташқарисига кўзларини тикиб кимнидир кутмоқда. Поезди кўринди. Қиз энтикиб ўрнидан турди-да, вагонга чиқишга тутинди. Ниҳоят, у кетди. Унга интиқ дил сари гўёки учиб кетди...

Нодирабегим Ибрагимова

https://t.me/IJOD07


–Энди қудахола,синглим ёшлик қилгандир.Бунинг учун узр сўрайман.
–Синглингизни нимага ёш дейсиз?Ахир ёши 30 га боряпти-ку.Рўзғор кўрган жувон бўлса…Ўша куни бўлғуси қудаларнинг олдида мени шарманда қилди бу!Ҳалиям ўғлим қишлоқ марказидан бориб тайёр пиширилган балиқ олиб келди.
–Майли,хафа бўлманг энди.Аста-секин рўзғорингизни паст-баландини ўргатасиз.
–Синглингиз уйдан чиқса ўртатаманми?У  умуман уйдан чиқмайди.Эрталаб чойга чиқади-ю,шу билан уйига кириб кетади.Эрта-ю кеч телевизорни тагида.На ҳовли супуришни билади ва на йиғиштирган уйи таъбга ўтиради.Овқат қилишни-ку,умуман эплолмайди…Қайнона Маҳлиёнинг айбларини битталаб санаб айтиб берди.Охирида эса Маҳлиёни олиб кетишлари мумкинлигини билдирди.
  Озода нима қилишни билмай қолди.Қайнонанинг гапларини эшитмагандай,ундан бироз муҳлат сўради.
–Қудахола,илтимос.Ёшларнинг турмушини бузмайлик.Худо хоҳласа яхши яшаб кетишади,сиз билан биз бироз кенгроқ бўлсак бунга эришамиз.
  Озода у қилиб,бу қилиб амаллаб Маҳлиёни янги уйида  қолдириб келди.Маҳлиёни ўзини ҳам уришди.
–Энди жимгина яша,хўпми?Гапинг чиқмасин.Қайнонанг инжиқ аёл экан.Кўнглини топишга ҳаракат қил.Эсингдан чиқмасин,бу иккинчи турмушинг.Агар бундан ҳам ажрашсанг бўлмайди.
 –Опа,сиз кўп гапни билмайсиз,-йиғламсиради Маҳлиё.-Қайнонам мени ҳеч сиғдирмаяптилар.Ишонасизми,Тўлқин билан кечқурун гаплашиб ўтирсак,дераза ортида пойлаб турганларини сезаман.Уялмай,эшигимизни тақиллатмай очиб кириб келаверадилар.
Озода Маҳлиёга сабрли ва оғир  бўлишни маслаҳат бериб,уйга қайтиб келаркан,бироз енгил тортди.Аммо бу енгиллик  узоқ давом этмади.
 
(Давоми бор,эртага….)
Моҳигул НАЗАРОВА.
 



https://t.me/IJOD07


#ЎГАЙ ОНА
(Онлайн қиссанинг давоми)
Иккинчи фасл,30 қисм.
Озода бу ноҳақликдан хафа бўлиш билан бирга пул сўраганига пушаймон ҳам бўлди.Аммо Маҳлиё опасининг уйида бемалол маликалардек яшар,битта нон келтиришни ҳам хаёлига келтирмасди.
  Шундай қилиб кунлар ўтаверди.Озода охири йўқ жанжаллардан безигани учун Маҳлиё билан ортиқча гаплашмасди.Маҳлиё ҳар ҳафта сўнггида уйига кетар,якшанба куни  кечқурунга қараб қайтиб келарди.Маҳлиё уйга кетган кунларда Озода ҳам,болалари ҳам енгил нафас олишарди.Бир куни Озода  Шаҳина билан Жонибек холасини илоҳим Бухорога қайтиб келмасдан турмушга чиқиб кетишини тилаб дуо қилишаётганларини эшитиб қолди.
–Нимага бундай деяпсизлар?-сўради Озода.
–Холам эрга тегиб кетсалар,телевизоримизни ўзимиз маза қилиб томоша қилардик-да,-деди Жонибек.
–Нимага бундай деяпсан,ўғлим?
–Чунки холам бизни мульфильм ҳам болалар учун олинган бирор фильмни ҳам кўришга қўймай,ўзлари Россия каналларини томоша қилиб ўтирадилар,-жавоб берди Жонибек.
–Биз ҳам нимадир кўрамиз десак,бизни телевизорга яқинлаштирмайдилар,-деди Шаҳина.-Бирор нарса десак,бор дарсингни қил,деб бизни уришадилар.
Озода болаларига бошқа савол бермади.У Маҳлиёнинг жанжал чиқаришидан безор бўлгани ва онасининг кўзига ёмон кўринмаслиги учун анчадан бери телевизор кўришни йиғиштириб қўйган эди.Маҳлиё бўлса,ишдан келиши билан телевизорнинг ёнига ётиб олар,у кўрмаган ва у билмайдиган бирортаям фильм ёки кўрсатув қолмагандай эди.
  Маҳлиё уйнинг ишлари билан ҳам иши йўқ,бирор марта уй йиғиштириш ҳақида ўйламасди ҳам.Озода гоҳо кечқурун ишдан қайтганидан кейин кир ювар,уйларни тозалар,гоҳида қизи Шаҳина,гоҳида эса ўзи полларни ювиб чиқишарди.
 Болаларининг қилган дуоси Яратганга етиб бориб,Маҳлиё тўсатдан турмушга чиқадиган бўлиб қолди.
    Нозигул опанинг яқин дугоналаридан бири Маҳбуба опа ўртага тушиб,ўзларига яқин жойда яшайдиган Тўлқин деган йигитни номидан унинг онаси билан бирга совчи бўлиб келибди.Тўлқин ҳам Маҳлиё каби биринчи турмушидан ажрашган йигит бўлиб,ёши Маҳлиё билан тенг,касби уста экан.
  Туманга бориб,бўлғуси куёв билан кўришиб келган Маҳлиё Озодага турмушга чиқмоқчи эканлигини айтди.
  –Ахир бир марта кўришган одамингга қандай қилиб турмушга чиқасан?Сен уни яхши билмайсан-ку,-деди Озода.
–Э,опа.Менга ёқди,мен ҳам унга ёқибман.Шу ҳафта охиригача кичикроқ тўй қилиб,тушириб олиб кетишаркан,-деди Маҳлиё.
–Ўзинг биласан.Аммо биз уларни танимасак,билмасак…Суриштирмасдан,кимлигини яхши билмасдан тегиб кетаверасанми?
–Опа,сизга нима?Ёки мени турмушга чиқаётганимдан куйиняпсизми? Хоҳласангиз,сиз ҳам турмушга чиқинг.Мен қарши эмасман,-илжайиб деди Маҳлиё.-Мен эса бу ерларда овора бўлиб юргунча оила қуриб эрим билан яшашни истайман.
–Ўзинг биласан.
  Шу суҳбатдан кейин беш -олти кун ўтиб,Маҳлиё ва Тўлқиннинг тўйи бўлиб ўтди.Аввалги замондаги ЗАГС маросимини эслатадиган кичикроқ маърака бўлиб ўтди ва Маҳлиёни янги оиласига олиб кетишди.
 Тўлқин акаси ва икки синглиси билан ота-онасининг уйида яшар экан.Уларга икки хона ва бир даҳлиздан иборат кичикроқ иморатни ажратиб қўйишгвн экан.
  Аммо Маҳлиё келин бўлиб борганидан кейин икки ҳафта ўтмай,янги оилада жанжаллар бошланиб кетди.Аслида воқеа қуйидагича бўлган эди.
  Маҳлиёнинг қайнсингилларидан бирига совчи кутишаётганларида қайнонаси унга ош дамлашни буюрган.Маҳлиё бўлса,гуручни солгач,телевизор ёнида ўтириб маза қилиб телевизор кўриб,ош қилаётгани эсидан чиқиб кетган.Бир пайт ҳаммаёқни куйинди ҳиди тутиб кетганини сезган қайнона ошхонага бориб,аҳволни кўрган ва Маҳлиёни чақирган.Феъл-атвори оғирроқ бўлган қайнона бир зумда ҳовлини бошига кўтариб,тўполон қилган.Ва Нозигул опани чақиртириб,Маҳлиёни олиб кетишини талаб қилган.
  Ўша куниёқ Нозигул опа Озодага қўнғироқ қилиб,бўлиб ўтган воқеани айтиб берди ва ёрдам сўради.Озода ўша куни тушдан кейин ишхонасидан жавоб олиб,Маҳлиё келин бўлиб тушган қишлоққа борди.Асаби бузилиб ўтирган қайнонага юмшоқ гапирди.Қайнона бўлмишнинг ранги гезариб кетган,ўзига қолса Маҳлиёни ҳозироқ қувиб юборишни хоҳлаётгани билиниб турарди.


Forward from: Ўтмишга саёҳат
Video is unavailable for watching
Show in Telegram
🕖🕗🕘🕙🕚🕛

Хаммамизга севимли бўлган "Сеними шошмайтур" мультфильмининг овозлаштириш жараёнидан қисқача...

Ўтмишга саёҳат!


​​  Қайнона уялинқираб бош эгган келинига жилмайиб қараб қўйди-да, ўғлига қзланди:
— Сен бориб машинани тайёрлаб тур-чи. Биз Нигорахон билан икки оғиз гапимиз бор.
— Хўп, ойижон, хўп.
  Ўғлининг ҳовли адоғидаги гараж томон кетганини кўрган қайнона паст овозда келинидан сўради:
— Нигорахон, эскиларда “Онангни отангга бепардоз кўрсатма”, деган нақл бор. Пардоз-андозингиз сал маромига етмаганми дейман-да...
Хижолатдан юзлари олов бўлиб кетган келинчак дарҳол бош эгди ва минг истиҳола билан:
— Анов... менга... қайноналарга косметика ёқмайди, дейишганди... — дея олди аранг.
Солиҳа хола “пиқ” этиб кулиб юборди.
— Нима, қайноналар аёл эмасми? Ё улар бир пайтлар ёш бўлганини унутиб қўйишганми?.. Гапнинг қисқаси, қизим, менинг фикримча,  аёл киши ҳамиша гўзал бўлиши керак. Айниқса уйда, жуфти ҳалолининг ёнида...
  Солиҳа хола бошчилигида келин-куёв меҳмондорчиликка мўлжалдан сал эртароқ отланишди.
   Хола машинани катта супермаркет дўкони ёнида тўхтатди-да, ўғлига қаради:
— Ҳали вақтимиз бор. Дўкон айланиш ёшларга ярашади. Мен машинада ўтира тураман. Сизлар бир томоша қилиб келинглар...
Дарвоқе, Солиҳа хола келинининг “Қайноналар косметикани ёмон кўришади” деган гаплардан сўнг пардоз-андоз буюмларининг каттагина қисмини уйида қолдириб келганлигини аллақачон фаҳмлаб олган эди. Шу сабабли уйдан чиқиш олдидан ўғлига шипшиди:
— Келинга у-бу нарса совға қилсанг яхши бўларди. Ҳар қалай, бугун эр-хотин сифатида биринчи марта кўчага чиқишларинг...
Солиҳа хола зукко келини ўзига нима танлашини тўғри фаҳмлаганди.
  Айнан шу дўкон ёнида маҳалладош аёллардан баъзилари Солиҳа холани кўриб қолишади ва дарҳол келиб салом беришади. Гапдан-гап чиқиб, хола ғурур билан ўғли ва қизи (ҳа, хола “келиним” демайди, “қизим” дейди) дўконга кириб кетганини айтади.
  Шунда кексароқ аёллардан бири лаб тишлайди ва бошини сарак-сарак қилган кўйи:
— Солиҳа, бу аҳволда келинингизни эркалатиб юбормасмикансиз, — дейди.
  Бу эътирозга жавобан хола мийиғида илжаяди ва ишонч билан дейди:
— Менинг қизим ўқиган-билган, оқ-қорани таниган, эҳтимолки, баъзи нарсаларни бизга қараганда ҳам яхшироқ тушунган қиз. Бир сўз билан айтганда — замонавий келинчак. Энди замон шуларники. Мен қизимнинг яна ўқишини, илм қилишини, ҳаётдан ўз ўрнини топишини, доим интилиб, ҳаракат қилиб яшашини истайман. Хўш, нега энди менинг қизимдан катта олим, катта давлат арбоби чиқмаслиги керак экан? Нега энди мен шундай оқида қизимни тўрт девор ичида сақлашим керак экан? Ҳали кўрасизлар, менинг келиним ё бўлмаса сизнинг келинингиз келажакда мисол учун Тансу Чиллер эришган даражага ҳам эришади. Шундай эмасми?..
  Маҳалла аёллари индамай ортга қайтишди-ю, кейин йўл бўйи ўзаро баҳслашиб келишди. Кимлардир Солиҳа холанинг гапларини маъқуллашса, кимлардир бутунлай инкор қилар, жумладан, “Келин энг аввало қайнона-қайнотасининг хизматини қилсин, илмга бало борми?!” дейишарди ишонч билан.
 Бу орада эса Солиҳа хола тўлиб-тошиб, тинмай илжайиб қўяётган кенжатойи Азимжон ва бахтиёрликдан кўзлари чақнаётган келини, тўғрироғи қизи Нигора билан меҳмондорчиликка бормоқдайди.
Абдуқаюм Йўлдошев
https://t.me/IJOD07


#Ҳикоялар
Келин
Ўқинг...фақат йиғламанг!:
....  Солиҳа хола ўз вақтида мактабда чорак асрдан зиёдроқ вақт мобайнида физикадан дарс берди, ҳам олти фарзандини оқ ювиб, оқ тараб улғайтирди. Холанинг пенсияга чиққанига ҳам ўн йилдан ошиб қолди.
  Тез-тез “Бекорчидан ҳамма безор” ёки “Бекор ўтиргандан кўра бекор ишла” деб такрорлашни хуш кўрадиган Солиҳа хола ҳалиям уйда бичиш-тикиш билан машғул. Кўп сонли неваралар айнан меҳрибон бувижонлари оддий матолардан жуда чиройли, хорижникидан ўтса ўтадиган, аммо сира қолишмайдиган либосларда юришади. Айни пайтда хола кўзойнагини бурни устига қўйиб олганча эринмасдан газета-журнал, китоб ўқийди, телевизорнинг ёнига эса асосан янгиликлар бўладиган пайти яқинроқ бориб ўтириб олади. Хола нимагадир аччиқ ичакдек чўзилиб кетадиган сериалларни ёқтирмайди. “Бунинг ўрнига бир нима ўқиганим маъқул”, дейди очиқдан-очиқ.
  Холанинг ёши етмишни қоралаб қолган. Аммо юзидан нур ёғилиб турадигандек туюладиган, ёшиган нисбатан анча ёш кўринадиган бу тиниб-тинчимас онахонни маҳалладаги ёшлар ҳам нимагадир “бувижон” деб айта олишмайди. Онахон ҳамма учун “хола” бўлиб қолган.
  Албатта, Солиҳа хола ҳақида кўп ёзишимиз, у кишининг ажабтовур феъл-атвори хусусида хўб гапиришимиз мумкин эди. Аммо бу ҳақда фурсат топилганда бафуржа гурунглашишни режалаштириб қўйганимиз ҳолда, яқинда айнан холамиз билан боғлиқ, маҳалламизда ҳам анча баҳс-мунозараларга сабаб бўлган бир воқеанинг мухтасар баёнига тўхталсак.
   Хуллас, Солиҳа хола уч ўғлини уйлантирган, икки қизини турмушга чиқарган. Ўзи катта ўғли билан маҳалламиздаги ҳовлида истиқомат қилади.
Ниҳоят, университетни тугаллаб, илмий иш қилаётган кенжа ўғил Азимжон ҳам уйланди. Обрўли хонадонннинг тўйида бутун маҳалла аҳли иштирок этди. Табиийки, тўйда бутун расм-русумларга риоя қилинди.
   Тўйдан кейин келин-куёв бегона нигоҳлардан холироқ ҳолда чилла муддатини ҳам ўтаб бўлишди.
   Шундай кунларнинг бирида ёш келин-куёвни яқин қариндошлардан бири меҳмонга чорлаб қолди. Солиҳа хола ўғли билан кенжа келинини шу хонадонга бошлаб бориши лозим эди.
 Ҳовлида ширинликлар ва пишириқлар солинган икки тоғорани катта-катта дастурхонларга ўраётган Солиҳа холага ичкаридан:
— Ассалому алайкум, — ним эгилинқираб салом берган ҳолда илдам чиқиб келган келини Нигора кўмаклаша бошлади.
  Саломга алик олган қайнона мамнун тарзда қирқ кунлик келинчакнинг чаққон ҳаракатларини кузатаркан, тўсатдан:
— Келин, ҳали кийиниб улгурмадингизми? — деб сўради мулойимлик билан.
  Нигора қизаринқиради ва уялибгина устидаги одмироқ кўйлакка ишора қилган бўлди:
— Шунда борсамми дегандим, онажон...
Солиҳа хола диққат билан келинига қаради:
— Буям яхши, қизим. Ўзингизга ярашиб турибди...
    Шу маҳал ичкаридан чиқиб келган ва гап-сўзларнинг бир қисмини эшитиб қолган Азимжон орага қўшилди:
— Ёш келинчакнинг камтаринроқ кийингани маъқул-да, тўғрими, ойи? Яхши кўз бор, ёмон кўз бор...
  Хола ўғлига жилмайиб қаради.
— Бу гапинг тўғри, болам. Лекин чумчуқдан қўрққан тариқ экмайди, деган гаплар ҳам бор.
Азимжон онасига ажабланиб қаради.
— Тушунмадим.
Солиҳа ҳола кулимсиради.
— Худога шукр, менинг келиним тўққиз йил мактабда, уч йил коллежда, тўрт йил бакалаврликда, икки йил магистрликда ўқиган. Шундай ўқиган-билган келиним меҳмондорчиликка қиммат ялтироқ кўйлакларда эмас, ўзига ярашган замонавий кийимларда борса нур устига нур бўлар-ов...
Азимжон кулиб юборди.
— Ойи, шунча ўқигани камдай, келинингиз ҳали аспирантурада ҳам ўқисамми деб турибди-ю, лекин буни сизга айтишга журъат қилолмай...
Солиҳа хола ўғлининг гапини бўлди.
— Ўқисин! Замон ўқиганники!
  Куёв рафиқасига ғурур билан боқди.
— Ана, кўрдингми? Ойижонимиз қаршилик қилмайдилар, демаганимидим!
  Қайнона энди келинига меҳр билан боқди.
— Илм олишга ҳавасингиз бор экан, мен буни қўлимдан келганча қўллаб-қувватлайман, қизим. Бемалол аспирантурангизга кирававеринг.  Ўйланманг, фарзандларингизга ўзим қараб тураман.......


Психологик тест экан. Жавоби:
Қора қоплон ва қуш
Агар сиз биринчи навбатда қора қоплон ва қушни кўрган бўлсангиз, унда сизда  йўлбошчилик фазилатлари бор. Назорат қилиш ва масъулиятни ўз зиммангизга олиш сиз учун табиийдир.
Сиздаги бошқаларга таъсир ўтказа олиш хислати ва бошқаларга нисбатан муносабатингиз сизни қийин пайтларда маслаҳат сўраб мурожаат қиладиганлар учун оханрабога айлантиради.
Одамлар сизга ишонишади, лекин сизнинг сахийлигингиз ва ёрдамингиздан фойдаланишга ҳаракат қиладиганлардан эҳтиёт бўлинг.
Аёлнинг юзи
Агар сиз биринчи бўлиб аёлнинг юзини кўрган бўлсангиз, демак сиз ҳаёт қийинчиликларини осонгина енгиб ўтадиган сабрли одамсиз.
Қийинчиликлардан устун турасиз ва муросага келиш орқали ечим топасиз, ҳар доим бошқаларнинг нуқтаи назарини тинглашга тайёрсиз.
Сизнинг ҳалоллигингиз барча ўзаро муносабатларингизда намоён бўлади, бошқалар ишончини суистеъмол қилмайсиз.
Ўзаро муносабатларга келсак, сиз хотиржам, сабрли одамсиз. Сиз тинглаш ва кузатишни афзал кўрган ҳолда қарор чиқарасиз ва шошқалоқликни ёқтирмайсиз.
https://t.me/IJOD07




Қадрдонлар,мен каналда шарҳларни очиб қўйдим.Бемалол,ўзингизга ёққан мақола,ҳикоя ёки шеърни шарҳлаб,фикр билдиришингиз мумкин.


#Бошқотирма
Тасвирда биринчи кимни ёки нимани кўрдингиз?


Forward from: Muzaffar.uz
Музаффар МУҲАММАДНАЗАР

КЎЗБОЙЛОҒИЧ


Ваъда бериб қўйганим учун, ўғилчамни циркка обордим. Томоша кўриб ўтирганимизда ёнимда ўтирган киши мен билан қуюқ саломлашиб қолди. Одоб юзасидан ҳол-аҳвол сўрашдим-у, очиғи, уни мутлақо танимаганим учун бироз ўнғайсизландим. Ўғлим эса саҳнадаги шерларга оғзи очилганча тикилиб ўтирарди.

Навбатдаги томошада кўзбойлоғичлик санъати бошланди. Чап томонимдаги ўриндиқда ўтирган бояги киши яна менга гапирди:

– Ҳа, буларнинг ҳамма сири менга маълум. Кўраяпсизми, кўзбойлоғичнинг ёрдамчиси беш метрча нарида шам кўтариб турибди. Фокусчи ҳозир кўзим билан шамни ёндираман, деяпти. Аслида, шамнинг пилигига махсус кимёвий суюқлик шимдирилган. Ёрдамчиси эса унинг ишораси билан иккинчи қўлидаги кимёвий кукунни сездирмай шам устидан сочгач, икки модда реакцияга киришади ва шам ёнади.

Ўнг тарафимдаги ўғлим унинг гапини эшитиб, бизга қараб юзланди:

– Демак, буларнинг ҳаммаси ёлғон экан-да. Шунча одамларни алдашаркан-да!

Батафсил


#Шунақаси ҳам бўлади
САВОЛ

​​Аждарҳо ўрмонда бўрини тутиб олиб шундай деди:
– Қара, сени дафтаримга ёзиб қўяман: «Бўри, кулранг, бир дона». Бугун тушликка келасан ва мен сени еб қўяман. Тушундингми?
– Тушундим...
– Саволлар борми?
– Йўқ...

Бўри хафа бўлиб кетди.

Аждарҳо ўрмонда сайр қилишда давом этди. Тулкини кўриб қолди ва уни ҳам ушлаб олди.
– Тулки, сени ҳам ёздим: «Тулки, малла, думли, бир дона». Бугун кечки овқатга келасан ва мен сени еб қўяман. Тушундингми?
– Тушундим...
– Саволлар борми?
– Йўқ...

Тулки ҳам хафа бўлиб кетди.

Аждарҳо йўлида давом этди. Ўрмонда  қуённи ушлаб олди ва деди:
– Қуён, мен сени ҳам ёзиб қўяяпман: «Қуён, кул ранг, узун қулоқ, бир дона». Эртага меникига нонуштага келасан ва мен сени еб қўяман. Тушундингми?
– Тушундим.
– Саволлар борми?
– Бор.
– Қанақа?
– Келмасам бўладими?
– Ҳааа... Бўлади! Унда сени рўйхатдан ўчириб ташладим!

Сўрашдан қўрқманг!...


Marvaridfikrlar
https://t.me/IJOD07


#Кун ҳикмати
АМАЛ НИМА?!

Менга қолса, раислик у ёқда турсин, минг марта катта амалиям мисоли оёғингдаги этикдай гап.

Сени амалга халқ кўтардими, давлат кўтардими, барибир «Мана шу этикни кийгинда, керак бўлса сув кечиб, керак бўлса лой кечиб халқнинг хизматини қилгин», дейди.

Қиласанам!..
Тўғри, бир хиллар бор: зиғирдай амал тегдими, бўлди, Худо амал билан ақл қўшиб берди, деб ўйлайди. Бунақалар ёнида ўзидан ақллироқ одам ишлашини хоҳламайди. Назарида ақлли одам этигини ечиб олаётгандай бўлаверади.

Ўткир Ҳошимов
https://t.me/IJOD07

     


Video is unavailable for watching
Show in Telegram
Ассалому алейкум.
Аллоҳ бизга туҳфа қилган яна бир ЯНГИ КУН ҳаммамизга муборак бўлсин.
Кун давомида аъло кайфият ҳамроҳингиз бўлсин.


Ҳаммангизга сокин ва оромбахш тун тилайман.Яхши дам олинглар.


#ДРАБЛЛАР_қисқа ҳикоялар:
​​Менинг ҳаётим

Она ўғлининг телефонидан турмуш ўртоғига қўнғироқ қилмоқчи бўлди ва телефон контактларини титкилай кетди: Дилфузахон, Нилуфархон ва Моҳира исмларини кўриб ўғлидан бироз ранжиди. Менинг ҳаётим номли контактга кўзи тушиб ким экан ўша ўғлимни ҳаётига айланиб улгирган ойимча деди-ю қўнғироқ тугмасини босди ва чўнтагига қўл солиб жиринглаётган телефонини олди ва йиғлаб юборди.

Акбаржон Исмоилов

​​Меҳр

Кеч куз эди. Ҳавода қишнинг изғирини кезиб юрарди.
– Она, келинг оёғингизни ювиб қўяйлик, – деди ака-ука.
– Оббо, янами? – сўради онаси юраги увишиб. – Тирнет, деган бало чиқди, менинг тинчим бузилди.
– Келақолинг энди! – ялинишди ўғиллар. – Шу охиргиси!
Она ноилож кўнди, ҳовлига чиқиб, супага ўтирди. Ўғиллари дарров тоғорага кран жўмрагидан сув тўлридиб олиб келишди. Ака-ука бир олиб, бири қўйиб, онанинг оёғини “ювиб”, тўрт-беш мартадан суратга тушишди: энг яхшисини интернетга қўяди. “Фотосессия” тугагач, улар қилган ишидан мамнун, хоналарига шошилишди. Она ҳам гарчи совуқ сувда оёғи музлаган бўлса-да, хурсанд эди:
– Ҳаҳ, ўзимни меҳрибонларим-а!

Байрам Оға

Опа-сингиллар

Опа-сингиллар турмушга чиқишди: бири мол-дунёси беҳисоб эркатойга, иккинчиси сўмни сўмга улаб яшаётган бечораҳолга.
Опада данғиллама уй, қатор-қатор машина, калондимоғ қайнона, олифта эр.
Сингилда пахса уй, нураётган девор, содда қайнона, меҳнатдан боши чиқмаган эр.
Унисининг қадами ўлчовли, сўровли, терговли. Ўз уйида бегона.
Бунисида борини баҳам кўришган, уйим-жойим деб туришган. Яримта нон — роҳатижон. Қизиқ, кичик қиз опасига ҳавас қилади...
Опа эса синглисига...

Лола Ўроқова

https://t.me/IJOD07

20 last posts shown.