------------ КЕЧИРИМ-----------------
(Ҳаётий воқеа)
Хуфтон намози чоғи эди.Саждадан бош кўтариб, қиёмга қайтаётган эдим, орқа сафдан кимнингдир боши белимга келиб урилди. Бу ҳолат табиий, тез-тез содир бўлиб туради, оралиқ масофани тўлиқ сақлаёлмасликдан келиб чиқади. Қисқаси, ўша куни орқа томонимдан боши менга тегиб кетган биродаримни биринчидан кимлигини билганим йўқ, қолаверса, ўша заҳоти унутиб юборгандим...
Буни қарангки, ўша инсон зиғирча ҳам зарарсиз бўлса-да қилган ишидан пушаймон бўлиб, узр сўраш мақсадида икки бор велоспедда уйимга излаб келибди. Мени уйдан топа олмагач, далага ёнимга келди. Салом-аликдан сўнг, қуюқ сўрашгач, хижолат билан узр сўрашга киришди.
--Домлажон, икки кундан буён Сизни излайман, ҳовлингизга бориб топа олмадим, олдингизда гуноҳкорман.
--Нега, нима гуноҳингиз бор, мен ҳам Сиздек бир бандаи ожизман, -- дедим тамоман ҳайрон холатда.
--Икки кун аввал Хуфтон намозининг фарзи ўқилаётган пайтда саждадан тураётганимда бошим бел қисмингизга урилиб кетди,намоз тугагач, Сизни излаб тополмадим,шундан бери хижолатдаман, мени кечиринг,-- деди у чин истиҳола билан.
--Э, баракаллаҳ, шуни ҳамон ўйлаб юрибсизми, мен ҳам неча бор олд сафдаги намозхон биродаримнинг орқа қисмига билмасдан туртиниб, озор бериб қўйган ҳолатларим бўлган,ҳозирги Сиз айтган воқеа ёдимда ҳам қолмаган ука, узр сўрашга зарурат йўқ, -- дедим кулиб.
--Йўқ домлажон, узрингни қабул қилдим, кечирдим демасангиз, кўнглим жойига тушмайди,--деди у астойдил туриб.
Тўғриси, ўзининг бир арзимас, кичик ҳаракати учун кечирим сўраб турган, масжидда намозни янги бошлаган бу йигитнинг менга умидвор боқиб турган чеҳрасига қарарканман, ич-ичимдан бир мамнунлик, розилик ҳиси пайдо бўлганини сездим.
--Узрингни қабул қилдим ука, сени кечирдим, сендан розиман!--дедим кўтаринкилик билан. У эса севиниб, мени бағрига қаттиқ босди, сўнг велоспедига шитоб билан минди-да, қушдек елиб кетди.
Мен бу одамохун, хокисор, кечиримли укахонимизнинг ортидан узоқ термуларканман, эзгу ниятлар билан дуога қўл очдим:" Аллоҳим сенинг умринг давомидаги барча катта-кичик гуноҳларингни мағфират айласин, хайрли амалларингни қабул этсин, амийн!"
БОБОҚУЛ УСМОН,
Жўйработ қишлоғи.