Бумеранг қонуни!
20-асрнинг бошларида шотландиялик фермер ишдан уйга қайтаётган эди. Бир ботқоқлик олдидан ўтаётганда бир болакайнинг ёрдам сўраб бақираётганини эшитиб қолади. Фермер дарҳол югуриб бориб болани жуда катта қийинчилик билан қутқаради.
Фермер болани уйига олиб кетмоқчи бўлиб уни уйига таклиф қилади, лекин бола уни отаси кутаётганлигини, хавотир олиши мумкинлигини айтиб тезда уйига кетади.
Эртаси куни тонгда фермернинг уйига жуда ҳам кўркам от аравада бир одам келади ва:
- Менинг ўғлимни сиз кеча қутқариб қолдингизми?
- Ҳа, мен - дея жавоб берди фермер!
- Мен сизга қанча беришиб керак, деди ҳалиги одам.
- Мени хафа қиляпсиз, мени ўз бурчимни бажардим, менинг ўрнимда ҳамма шундай қилар эди, - деди фермер.
- Йўқ, мен буни шундай қолдира олмайман, мен сизга пул бермоқчиман, миннадорчилик юзасидан.
- Мен бу мавзуда сиз билан гаплашишни хоҳламайман дея ҳалиги фермер энди бурилиб кетмоқчи бўлиб турганда унинг ўғли уйдан югуриб чиқади.
- Бу сизнинг ўғлингизми, - деб сўради ҳалиги меҳмон.
- Ҳа, - ўзгача бир ғурур билан айтди ҳалиги фермер.
- Унда бундай қиламиз, мен сизнинг ўғлингизни ўзим билан Лондонга олиб кетаман, унинг барча ўқиш харажатларини қоплайман дея таклиф билдирди меҳмон.
Фермер рози бўлди, орадан йиллар ўтди, фермернинг ўғли мактабни битирди, кейин тиббиёт олийгоҳини битирди. Ўша болакайнинг исми Александр Флемминг эди, у тарихга пенициллин ихтиро қилган шахс сифатида кирди.
Биринчи Жаҳон урушида ҳалиги бадавлат жаноб оғир ярадор бўлиб шифохонага тушади, у айнан пенициллин туфайли омон қолади. Унинг исми Рандольф Черчилл эди, ҳалиги чўкиб кетишига бир баҳя қолган болакайнинг исми Уинстон Черчилл эди. У кейинчалик Буюк Британия премьер-министри бўлади.
Балки Уинстон Черчилл “нимаики қилсанг, албатта, у сенга қайтади” деганда айнан бумеранг қонуни назарда тутган бўлиши мумкин.
Ҳаётимизда кўпроқ яхшилик қилиб қолайлик, азизлар. У бир кун албатта сизга қайтади, ҳеч бўлмаганда фарзандларингизга қайтади.
👉 @yuristlar_maslahati 👈
20-асрнинг бошларида шотландиялик фермер ишдан уйга қайтаётган эди. Бир ботқоқлик олдидан ўтаётганда бир болакайнинг ёрдам сўраб бақираётганини эшитиб қолади. Фермер дарҳол югуриб бориб болани жуда катта қийинчилик билан қутқаради.
Фермер болани уйига олиб кетмоқчи бўлиб уни уйига таклиф қилади, лекин бола уни отаси кутаётганлигини, хавотир олиши мумкинлигини айтиб тезда уйига кетади.
Эртаси куни тонгда фермернинг уйига жуда ҳам кўркам от аравада бир одам келади ва:
- Менинг ўғлимни сиз кеча қутқариб қолдингизми?
- Ҳа, мен - дея жавоб берди фермер!
- Мен сизга қанча беришиб керак, деди ҳалиги одам.
- Мени хафа қиляпсиз, мени ўз бурчимни бажардим, менинг ўрнимда ҳамма шундай қилар эди, - деди фермер.
- Йўқ, мен буни шундай қолдира олмайман, мен сизга пул бермоқчиман, миннадорчилик юзасидан.
- Мен бу мавзуда сиз билан гаплашишни хоҳламайман дея ҳалиги фермер энди бурилиб кетмоқчи бўлиб турганда унинг ўғли уйдан югуриб чиқади.
- Бу сизнинг ўғлингизми, - деб сўради ҳалиги меҳмон.
- Ҳа, - ўзгача бир ғурур билан айтди ҳалиги фермер.
- Унда бундай қиламиз, мен сизнинг ўғлингизни ўзим билан Лондонга олиб кетаман, унинг барча ўқиш харажатларини қоплайман дея таклиф билдирди меҳмон.
Фермер рози бўлди, орадан йиллар ўтди, фермернинг ўғли мактабни битирди, кейин тиббиёт олийгоҳини битирди. Ўша болакайнинг исми Александр Флемминг эди, у тарихга пенициллин ихтиро қилган шахс сифатида кирди.
Биринчи Жаҳон урушида ҳалиги бадавлат жаноб оғир ярадор бўлиб шифохонага тушади, у айнан пенициллин туфайли омон қолади. Унинг исми Рандольф Черчилл эди, ҳалиги чўкиб кетишига бир баҳя қолган болакайнинг исми Уинстон Черчилл эди. У кейинчалик Буюк Британия премьер-министри бўлади.
Балки Уинстон Черчилл “нимаики қилсанг, албатта, у сенга қайтади” деганда айнан бумеранг қонуни назарда тутган бўлиши мумкин.
Ҳаётимизда кўпроқ яхшилик қилиб қолайлик, азизлар. У бир кун албатта сизга қайтади, ҳеч бўлмаганда фарзандларингизга қайтади.
👉 @yuristlar_maslahati 👈