Qarilik va Faollik60 yoshga yetib, pensiyaga chiqib, hech ish qilmasdan, hech dardni o’ylamasdan yashashni eng oliy maqsad qilib olarkan 45 yoshdan o’tkan odamlar.
O’sha vaqt yaqinlashaversa hayot o’ylarsiz, ishlarsiz, qiyinchiliklarsiz, qanday bo’larkin, deb go’zal xayol qilarkan.
O’sha yoshga yetganda, ishlashni to’xtatadi, yotib yeyish, ichish, xullas qarilik gashtini surishni boshlaydi. Ikki yil o’tib, shifokor yo insultni yo infarktni yozib beradi.
Sabab: kam harakatsizlik, noto’gri ovqatlanish, uyqusizlik deb yoziladi.
Inson tana mushaklai yetarlicha ishlamasa qotishni boshlaydi (atrofiya).
Oyoq bor ekan, yurushi kerak, bel bor ekan, o’gir ko’tarishi kerak, qo’l bor ekan, qattiq ishlashi kerak, miya bor ekan, muammo yechishi kerak aks holda hammasi atrofiyaga uchrashni boshlaydi.
70 yoshda ham qo’shnimiz O’ral bobo soqoli bo'lsa ham ketmon chopardi.
Nega shu yoshda ishlagan ekan, desam, chunki u kishi charchashni va uxlashni xohlagan ekan…
Xulosam shuki, inson o'z faoliyatini to'xtatganida, tanasining va ruhining zaiflashishi boshlanadi, shu sababli harakatda bo'lish, o'zini har doim faol saqlash zarur. 70 yoshda ham barcha mushaklariz qimmilab tursin, omin.
@tenglama_uz