#Соя
27-қисм
Ёзувчидан.
4 йил аввал.
Ғайратнинг фаолият юритиб турган корхонаси катта инқироз остонасида турганди. Барча раҳбарлар қаторида, оддий ишчилар ҳам хавотирли кунларни бошдан кечириб туришганди. Молиявий инқироз бутун дунёга ўз таъсирини ўтказар экан, нафақат иқтисодиёти оғир давлатлар, балкида Г-20 ҳатто Г-5ликдаги мамлакатлар ҳам анчагина заиф қолаётганди. Ҳар 100 йилнинг бошида, яни янги аср бошланганда эски тузум йўқотилиб янгиси тузиларди. Дунёдаги барча майда ва йирик урушлар, келишмовчиликлар норозиликлар ва ҳатто оддий халқ қўзғалонлари ҳам махсусдан уюшитирилар ва барчаси янги тузум учун хизмат қиларди. Яратганнинг қудрати ва илмига шубҳаси бор айрим динсизлар, дунё аҳолиси кўпайиб ер ости бойликлари камайиб, келажакда етмай қолишидан қўрқиб турли хил ўйинлар ва ғирром усуллар, ҳатто энг хафлиси, қўрқув сиёсати орқали одамларнинг сонини камайтиришга бел боғлаганди. Худди шундай режалардан бири бу Cовид-19 пандемияси бўлди. Кимлардир буни бефаросот хитойликлар еган ҳайвон ва ҳашаротдан билса, яна бошқалари лабораторияларда ишлаб чиқилган дер эди. Хуллас навбатдаги бу кенг қамровли ҳамла олди рўй бераётган жараёнлар инвеститсия ва биржаларни кун ора таҳликали инқирозга етаклаётган эди. Ғайрат уч йил аввал юртига бориб келган. Бу йил аниқ бораман деб ваъда бериб қўйган бўлсада, ишлар унинг айтганидек юрмаётганди. Ота онаси юртга қайтиб уйланишини хохлашарди, аммо Ғайрат бошқа режалар ортидан қувиб, бу гапларга парво қилмасди. Бироқ 11 синфни битирай деб қолган синглисини яқинда узатишлари мумкинлигини эшитиб, уйдагилари билан тортишиб олди. Чунки синглисининг ўқиб бир касб эгаси бўлишини истарди. Aммо уйдагилари ҳамма гапни тўлиқ айтишмагани учун, янада шошмасликларини айтиб юрарди. Токи кунларнинг бирида аҳдлашув бекор қилингани ва синглисига уйланмоқчи бўлган йигит бошқасига уйланиб кетганини эшитгач яхшиликка дея уйдагиларига таскин берди. Режалари унинг ўйлаганидек бўлмади. Пандемия бутун бошли дунёни тўхтатиб қўйгандек бўлди. Ҳамма ерда карантин, бир давлат у ерда турсин бир шаҳардан бошқа шаҳарга боришнинг имкони йўқ. Ғайрат бу йил ҳам уйга кетолмаслигини тушунгач, кун ора уйдагилари билан мулоқотда бўлиб турди. Aммо бир кеч ярмида смс келди телефонига. Уйдагилари соат фарқини билишгани учун, уни бу вақтда безовта қилишмасди. Ғайрат смсни очар экан кўнгли ғаш бўлишни бошлади. Чунки охирги сухбатида отасининг аҳволи яхши эмаслигини эшитганди. Ва у нохуш хабар келди. Отаси минглаб инсонлар қаторида cовид-19дан вофот этганди. Самалётга билет қидирди. Топа олмади, чунки авиа компанияларнинг аксари банкротлик эълон қилган ва деярли парвозлар йўқ эди. Уйдагилари ҳам келмаслигини айтишди. Чунки отасининг ўлигини касалхонадан селафанга ўраб бериб, ҳатто ўзлари кўмишган эмуш. Ғайрат аламидан ҳамма нарсадан юз ўгирди. Шундоқ ҳам 2 хонали уйидан чиқмай ойлаб ишлар, ҳаво олишга фақатгина уй балконига чиқар, озиқ овқатларни эса Интернетдан буюртма берарди. Отасининг ўлими уни жуда ўзгартирди. Ғайрат ҳар кун ғанимат деган фикрга келиб, бундан кейин кўнгли тусаганча яшашни хохлади. Илк иши қулоғига зирак тақтирди. Кийиниш услубини ўзгартирди. Яхши пул топарди. Хохлаган нарсасини сотиб оларди. Шу зайил 4 йил деганда уйига бормай, онасининг соғлиги ёмонлигини эшитиб юртига, туғилиб ўсган қишлоғига қайтди. Қишлоқдошлари унинг ташқи кўринишига ҳар хил гаплар қилишсада парвойига келтирмас, унинг фикрича одамлар пулинг борлигини билишса сенинг кийган кийим улар учун мода бўларди. Aммо Ғайрат ҳали пули борлигини ҳеч кимга билдирмаганди. Онасининг аҳволи айтилганидек ёмон эмаслигини кўриб, бироз юртида яшаб кетишни режа қилди...
27-қисм
Ёзувчидан.
4 йил аввал.
Ғайратнинг фаолият юритиб турган корхонаси катта инқироз остонасида турганди. Барча раҳбарлар қаторида, оддий ишчилар ҳам хавотирли кунларни бошдан кечириб туришганди. Молиявий инқироз бутун дунёга ўз таъсирини ўтказар экан, нафақат иқтисодиёти оғир давлатлар, балкида Г-20 ҳатто Г-5ликдаги мамлакатлар ҳам анчагина заиф қолаётганди. Ҳар 100 йилнинг бошида, яни янги аср бошланганда эски тузум йўқотилиб янгиси тузиларди. Дунёдаги барча майда ва йирик урушлар, келишмовчиликлар норозиликлар ва ҳатто оддий халқ қўзғалонлари ҳам махсусдан уюшитирилар ва барчаси янги тузум учун хизмат қиларди. Яратганнинг қудрати ва илмига шубҳаси бор айрим динсизлар, дунё аҳолиси кўпайиб ер ости бойликлари камайиб, келажакда етмай қолишидан қўрқиб турли хил ўйинлар ва ғирром усуллар, ҳатто энг хафлиси, қўрқув сиёсати орқали одамларнинг сонини камайтиришга бел боғлаганди. Худди шундай режалардан бири бу Cовид-19 пандемияси бўлди. Кимлардир буни бефаросот хитойликлар еган ҳайвон ва ҳашаротдан билса, яна бошқалари лабораторияларда ишлаб чиқилган дер эди. Хуллас навбатдаги бу кенг қамровли ҳамла олди рўй бераётган жараёнлар инвеститсия ва биржаларни кун ора таҳликали инқирозга етаклаётган эди. Ғайрат уч йил аввал юртига бориб келган. Бу йил аниқ бораман деб ваъда бериб қўйган бўлсада, ишлар унинг айтганидек юрмаётганди. Ота онаси юртга қайтиб уйланишини хохлашарди, аммо Ғайрат бошқа режалар ортидан қувиб, бу гапларга парво қилмасди. Бироқ 11 синфни битирай деб қолган синглисини яқинда узатишлари мумкинлигини эшитиб, уйдагилари билан тортишиб олди. Чунки синглисининг ўқиб бир касб эгаси бўлишини истарди. Aммо уйдагилари ҳамма гапни тўлиқ айтишмагани учун, янада шошмасликларини айтиб юрарди. Токи кунларнинг бирида аҳдлашув бекор қилингани ва синглисига уйланмоқчи бўлган йигит бошқасига уйланиб кетганини эшитгач яхшиликка дея уйдагиларига таскин берди. Режалари унинг ўйлаганидек бўлмади. Пандемия бутун бошли дунёни тўхтатиб қўйгандек бўлди. Ҳамма ерда карантин, бир давлат у ерда турсин бир шаҳардан бошқа шаҳарга боришнинг имкони йўқ. Ғайрат бу йил ҳам уйга кетолмаслигини тушунгач, кун ора уйдагилари билан мулоқотда бўлиб турди. Aммо бир кеч ярмида смс келди телефонига. Уйдагилари соат фарқини билишгани учун, уни бу вақтда безовта қилишмасди. Ғайрат смсни очар экан кўнгли ғаш бўлишни бошлади. Чунки охирги сухбатида отасининг аҳволи яхши эмаслигини эшитганди. Ва у нохуш хабар келди. Отаси минглаб инсонлар қаторида cовид-19дан вофот этганди. Самалётга билет қидирди. Топа олмади, чунки авиа компанияларнинг аксари банкротлик эълон қилган ва деярли парвозлар йўқ эди. Уйдагилари ҳам келмаслигини айтишди. Чунки отасининг ўлигини касалхонадан селафанга ўраб бериб, ҳатто ўзлари кўмишган эмуш. Ғайрат аламидан ҳамма нарсадан юз ўгирди. Шундоқ ҳам 2 хонали уйидан чиқмай ойлаб ишлар, ҳаво олишга фақатгина уй балконига чиқар, озиқ овқатларни эса Интернетдан буюртма берарди. Отасининг ўлими уни жуда ўзгартирди. Ғайрат ҳар кун ғанимат деган фикрга келиб, бундан кейин кўнгли тусаганча яшашни хохлади. Илк иши қулоғига зирак тақтирди. Кийиниш услубини ўзгартирди. Яхши пул топарди. Хохлаган нарсасини сотиб оларди. Шу зайил 4 йил деганда уйига бормай, онасининг соғлиги ёмонлигини эшитиб юртига, туғилиб ўсган қишлоғига қайтди. Қишлоқдошлари унинг ташқи кўринишига ҳар хил гаплар қилишсада парвойига келтирмас, унинг фикрича одамлар пулинг борлигини билишса сенинг кийган кийим улар учун мода бўларди. Aммо Ғайрат ҳали пули борлигини ҳеч кимга билдирмаганди. Онасининг аҳволи айтилганидек ёмон эмаслигини кўриб, бироз юртида яшаб кетишни режа қилди...