Умримнинг қайсидир пиллапояси
Узилиб тушдими учди қабоғим.
Балки бу узлатга кетган кулгимдир,
Анордек кўзлари ёриган оҳим...

Яна сочингизни ёйдингизми, ёр,
Безгак тутгандайин титрайди таним.
Маҳшаргача бизга халоват йўқми,
Умримга тамғами - етолмаганим...

Кўчага чиқаман башанг кийиниб,
Учрашувга илк бор чиққан йигитдек.
Ўттиз етти йилки қайтаман ночор,
Эгасини излаб топмаган итдек...

Зардобдек чаккиллаб томади умрим,
Ҳар бир қатрасидан гуллар тиканлар.
Шотутдек тўкилиб борар - бағриқон,
Мени  ишорасиз англайдиганлар.

Муаллақ яшашга кўникиб бўлдим,
Одамга ўхшашга қолмади чора.
Шарафга кўмилиб борганим сари,
Эгилиб бормоқда бошим тобора.

Деворга суяниб ўтарман энди,
Дунёга суяниш - булутдек мубҳам.
Ердек тебранаман қабоғим учса,
Ердек оғирлашиб боряпти шубҳам...

Шуҳрат  ОРИФ

@shomuz   -  Yo‘limiz  bir!