Boringizga shukur, bilmasvoylar!
Prezident maktabida ishlaganimda ustozlar direktorga:
— Sinfda 1-2 ta o‘qimaydigan bola bor, haydaylik, — deyishgan.
Direktor esa:
— Bolalarni 3 bosqichli sinov bilan olamiz, eng kuchlilarigina o‘tgan. Bir sinfda 12 ta bola bo‘lsa, uzog‘i 1-2 ta o‘qimaydigan bola bor. Agar shu o‘qimaydigan 1-2 tani ham o‘qita olmasak, biz, ustozlar, nega kerakmiz o‘zi? Qolgan 10-11 ta bola bizsiz ham o‘qib ketaveradi, — degan edi.
O‘sha paytda bu gap menga yoqmagan.
“Asalari fitnasi” (Bee Movie) multfilmida asalari Barry odamzot bizni ishlatyapti, deb ularni sudga berib, butun asalarilarni “ishlashdan qutqaradi”.
Ishidan ayrilgan asalarilar esa shaxsiy qoniqish va hayotdagi ma’nodan ayriladi. Endi:
— Nima qilamiz? — savoli ularni qiynaydi.
Qamoqxonada uzoq vaqt o‘tirib chiqqanlar ham ba’zan shuning uchun o‘zini osib qo‘yadi (Shoushankdagi amaki). Chunki tashqarida ular foydali emas, demak qadrli ham emas, ma’no ham yo‘q.
Biz ishlarkanmiz, kimgadir foydamiz tegadi, foydamiz tegarkan, kerakligimizni his qilamiz. Shaxsiy qoniqish paydo bo‘ladi.
Nima demoqchiman?
Ba’zan sho‘x, to‘polonchi, bilmasvoy o‘quvchilarimiz bo‘lmasa edi, deb o‘ylab qolamiz. Lekin, ular bo‘lmasa, biz, o‘qituvchilar, nega kerakmiz? Bizning sabrimiz, fidoyiligimiz, mahoratlarimiz qayerda kerak?
Ular borki, bizning hayotimizda ma’no bor. Ular tufayli biz sinalamiz, sayqallanamiz,kuchli bo‘lamiz va o‘zimizdan qoniqamiz.
©MuallimMuhammad
P.S. Juda shoʻx va bir joyda oʻtirmaydigan bolalari bir onalarga ham tegishli ekan. Agar hamma bolamiz jim oʻtirib darsini qilsa edi, biz kamroq ajr olgan boʻlarmidik. Onalik shunisi bilan ham saywallanib boradi, ajr ustiga ajr qoʻshilib boradi. Har xil feʼl-atvorli bolalarni sabr bilan tarbiyalaganimiz va ularga taʼlim berganimiz qadar Jannatdagi mavqemiz yuksalib boradi inshaAlloh.
Bir metod ish bermasa, boshqasini sinab koʻramiz. Joyida oʻtira olmaydigan bola bizni yanada oʻz ustimizda ishlashga undaydi.
Kanalga ulanish uchun 👇
https://t.me/oynab_organamiz