Таққослаш
Дугоналаримдан бирининг эри хиёнати ошкор бўлгач, буюмларини йиғиштириб маъшуқасиникига кўчиб кетганини эшитганимда ичимда бир нима узилгандек бўлди. Шу воқеа вазиятга бошқача қарашга мажбур қилди. Бўлиб ўтган воқеалардан нафақат мен, балки эрим ҳам азобланаётганини, оиламиз ва фарзандларимизга бефарқ эмаслигини тушундим. Бироз кўнглим юмшаб эримга яхши муомала қила бошладим. Бошида эри хиёнат қилганлик мен учун дўзах азоби бўлиб туюлган бўлса, энди уни енгиб ўтганимни ҳис этардим. Албатта, бу осон бўлмади, лекин одам сабр қилса, барча қийинчиликларни енгиб ўтиши мумкин экан. Энди у мен учун болаларимнинг отаси. Ҳозирча эр-хотиндек яшай олмас эканмиз, ҳеч бўлмаса, ота-онадек яшашга қарор қилдим. Орадан ўтган икки ой эса турмушимизга аввалги ҳис-туйғуларни қайтара бошлади. Лекин хали ҳам унинг телефонини, электрон почтасини яширинча текширишдан ўзимни тия олмасам-да, уни кечиргандим. Нега менга хиёнат қилди, деган саволга жавоб топишга уринардим. Бир куни топгандек бўлдим. Эркаклар бир-бири билан рақобатлашишни ёқтиришади, шундай экан, эрим ҳам «юриш» қанақа бўлишини билишни истаб қолган. Бор-йўғи шу! Аксинча бўлганда у мени ташлаб, маъшуқаси билан кетган бўларди. Хиёнат ҳақида кўп ўқиганим учун бир куни газетада актриса Марлин Дитрихнинг «агар аёл эрининг хиёнатини кечирган бўлса, хатосини юзига солавермаслик учун ҳам ўзида куч топиши керак» деган сўзларини ўқиб қолдим.
Кўнглимдаги чандиқ
Орадан яна бироз вақт ўтгач, оиламизда хотиржамлик ҳукм сура бошлади. Вақт мени даволади, оиламни сақлаб қолдим. Юрагимдаги чандиқ сабаб эримга бутунлай ишонмасам-да, ҳарҳолда кечирдим. Албатта бу чандиқ оилавий бахтимизнинг ҳуснига доғ бўлиб турибди, лекин дунёда беқусур нарсанинг ўзи йўқ. Воқеалардан тўғри хулоса чиқариб, ўзимга бўлган ҳурматим анча ошди. Ўзингни ўзинг яхши кўрмасанг, сени ҳеч ким яхши кўрмайди, деган гап тўғри экан. Энди ўзимга кўпроқ вақт ажратаяпман, эрим билан муносбатларимиз тикланиб, бой берган вақтимизнинг ўрнини тўлдириш, оила даврасида вақтимизни кўпроқ ўтказишга ҳаракат қилаяпмиз. Лекин қора кунларни умуман тилга олмаймиз. Бу менинг биринчи ва очиқ иқрорим.
Ўқинг... Фақат йиғламанг!
Дугоналаримдан бирининг эри хиёнати ошкор бўлгач, буюмларини йиғиштириб маъшуқасиникига кўчиб кетганини эшитганимда ичимда бир нима узилгандек бўлди. Шу воқеа вазиятга бошқача қарашга мажбур қилди. Бўлиб ўтган воқеалардан нафақат мен, балки эрим ҳам азобланаётганини, оиламиз ва фарзандларимизга бефарқ эмаслигини тушундим. Бироз кўнглим юмшаб эримга яхши муомала қила бошладим. Бошида эри хиёнат қилганлик мен учун дўзах азоби бўлиб туюлган бўлса, энди уни енгиб ўтганимни ҳис этардим. Албатта, бу осон бўлмади, лекин одам сабр қилса, барча қийинчиликларни енгиб ўтиши мумкин экан. Энди у мен учун болаларимнинг отаси. Ҳозирча эр-хотиндек яшай олмас эканмиз, ҳеч бўлмаса, ота-онадек яшашга қарор қилдим. Орадан ўтган икки ой эса турмушимизга аввалги ҳис-туйғуларни қайтара бошлади. Лекин хали ҳам унинг телефонини, электрон почтасини яширинча текширишдан ўзимни тия олмасам-да, уни кечиргандим. Нега менга хиёнат қилди, деган саволга жавоб топишга уринардим. Бир куни топгандек бўлдим. Эркаклар бир-бири билан рақобатлашишни ёқтиришади, шундай экан, эрим ҳам «юриш» қанақа бўлишини билишни истаб қолган. Бор-йўғи шу! Аксинча бўлганда у мени ташлаб, маъшуқаси билан кетган бўларди. Хиёнат ҳақида кўп ўқиганим учун бир куни газетада актриса Марлин Дитрихнинг «агар аёл эрининг хиёнатини кечирган бўлса, хатосини юзига солавермаслик учун ҳам ўзида куч топиши керак» деган сўзларини ўқиб қолдим.
Кўнглимдаги чандиқ
Орадан яна бироз вақт ўтгач, оиламизда хотиржамлик ҳукм сура бошлади. Вақт мени даволади, оиламни сақлаб қолдим. Юрагимдаги чандиқ сабаб эримга бутунлай ишонмасам-да, ҳарҳолда кечирдим. Албатта бу чандиқ оилавий бахтимизнинг ҳуснига доғ бўлиб турибди, лекин дунёда беқусур нарсанинг ўзи йўқ. Воқеалардан тўғри хулоса чиқариб, ўзимга бўлган ҳурматим анча ошди. Ўзингни ўзинг яхши кўрмасанг, сени ҳеч ким яхши кўрмайди, деган гап тўғри экан. Энди ўзимга кўпроқ вақт ажратаяпман, эрим билан муносбатларимиз тикланиб, бой берган вақтимизнинг ўрнини тўлдириш, оила даврасида вақтимизни кўпроқ ўтказишга ҳаракат қилаяпмиз. Лекин қора кунларни умуман тилга олмаймиз. Бу менинг биринчи ва очиқ иқрорим.
Ўқинг... Фақат йиғламанг!