#Ғалвирни_сувдан_кўтарсак

2. МАЧИТЛАР ВА ЁШЛАР

Диққатимни тортган ва энг кўзга кўринган ўзгаришлардан бири мачитларимиз ободлиги бўлди.
Ҳарёқлама обод бўлибди: а) эскилари бузилиб замонавий мачитлар қурилибди; б) эскилари жиддий таъмирланиб замонавий ҳолга келтирилибди; в) энг асосий ободлиги — мачитлар намоз ўқийдиганлар билан тўлибди! (Кўз тегмасин, ишқилиб.)
Маҳалламдаги мачит беш вақт намозга ҳам анча гавжумлашган. Айниқса бомдод кўзимни қувонтирди. Пешин, аср, шом ёки хуфтон (яъни кундузги) намозларида одам қанча бўлса, бомдодда ҳам деярли шунча одам бор! Ва яна, кўпи ёшлар! Одатда ва кўпинча бомдодга ёши катталар, кексалар чиқарди, энди қарасам, қарилардан ёшлар кўп. Ўн етти-ўн саккиз ёшли йигит ёзнинг қисқа кунида уйқусини тарк этиб тонг-саҳарлаб мачитга чиқаётгани албатта одамни суюнтиради ва ҳайратлантиради!
Масалан, Туркия билан солиштирсак, у ёқда беш вақт намозда ёшлар озчиликни ташкил этади. Асосан ўрта ёш ва кексалар. Бизда эса, аксинча: ҳам кўп, ҳам асосий қисми ёшлар! Ҳолбуки, Туркияда дин ҳавас қилгулик даражада эркин.
Сабаб нима бўлса экан, деб ўйлайман. Динимиз сиқувда яхши ривожланадиганга ўхшайди. Яна, билмадим...