Абдуллоҳ ибн Зубайр розияллоҳу анҳу ривоят қилган бир ҳадисда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Саъд ибн Муоз розияллоҳу анҳунинг уйларида ифторлик қилиб, улар учун шундай дуо қилганлар:
أَفْطَرَ عِنْدَكُمُ الصَّائِمُونَ وَأَكَلَ طَعَامَكُمُ الأَبْرَارُ وَصَلَّتْ عَلَيْكُمُ الْمَلاَئِكَةُ
«Рўзадорлар доим ёнингизда бўлсин. Таомингизни яхши инсонлар есин. Фаришталар сиз учун дуо қилиб мағфират сўрасин».
Ибни Ҳиббон ривоят қилган бир ҳадиси шарифда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Кимки рўзадорга Рамазон ойида ҳалол ризқдан таом берса, фаришталар Рамазоннинг барча кечаларида унга дуо қиладилар ва Қадр кечасида Жаброил алайҳиссалом у билан қўл бериб кўришади. Жаброил алайҳиссалом ким билан кўришса, унинг қалби юмшайди, кўзлари ёшланади», — дедилар.
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам бошқа пайтлар ҳам хайр-саховат ва эзгу ишларда намуна бўлганлар. Аммо Рамазон ойида ҳар доимгидан ҳам саховатлироқ бўлиб кетар эканлар. Бу ойда хайр-саховатли, карамли бўлиш Пайғамбаримиздан суннат бўлиб қолгандир.
Қадимда улуғ зотлар Рамазонда рўзадорларга таом улашишга ҳаракат қилардилар ва бу амални ибодатларнинг энг фазилатлиси деб билардилар.
Саҳобарлар, тобеинлар ва улардан кейинги кўплаб улуғ зотларнинг кўпчилиги рўзадор бўлишларига қарамай, ифторликларини бошқа бировга беришни афзал кўрганлар.
Хусусан улуғ саҳоба Абдуллоҳ ибн Умар розияллоҳу анҳу, Довуд ат-Тоий, Молик ибн Динор ва Аҳмад ибн Ҳанбал ана шундай зотлар жумласидандир.
Абдуллоҳ ибн Умар розияллоҳу анҳу етимлар ва мискинлар билан ифторлик қилардилар.
Ҳасани Басрий ва Абдуллоҳ ибн Муборак каби улуғ зотлар эса рўзадор бўлсалар ҳам мусулмон биродарларига ифторлик қилиб, уларга хизмат қилардилар.
أَفْطَرَ عِنْدَكُمُ الصَّائِمُونَ وَأَكَلَ طَعَامَكُمُ الأَبْرَارُ وَصَلَّتْ عَلَيْكُمُ الْمَلاَئِكَةُ
«Рўзадорлар доим ёнингизда бўлсин. Таомингизни яхши инсонлар есин. Фаришталар сиз учун дуо қилиб мағфират сўрасин».
Ибни Ҳиббон ривоят қилган бир ҳадиси шарифда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Кимки рўзадорга Рамазон ойида ҳалол ризқдан таом берса, фаришталар Рамазоннинг барча кечаларида унга дуо қиладилар ва Қадр кечасида Жаброил алайҳиссалом у билан қўл бериб кўришади. Жаброил алайҳиссалом ким билан кўришса, унинг қалби юмшайди, кўзлари ёшланади», — дедилар.
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам бошқа пайтлар ҳам хайр-саховат ва эзгу ишларда намуна бўлганлар. Аммо Рамазон ойида ҳар доимгидан ҳам саховатлироқ бўлиб кетар эканлар. Бу ойда хайр-саховатли, карамли бўлиш Пайғамбаримиздан суннат бўлиб қолгандир.
Қадимда улуғ зотлар Рамазонда рўзадорларга таом улашишга ҳаракат қилардилар ва бу амални ибодатларнинг энг фазилатлиси деб билардилар.
Саҳобарлар, тобеинлар ва улардан кейинги кўплаб улуғ зотларнинг кўпчилиги рўзадор бўлишларига қарамай, ифторликларини бошқа бировга беришни афзал кўрганлар.
Хусусан улуғ саҳоба Абдуллоҳ ибн Умар розияллоҳу анҳу, Довуд ат-Тоий, Молик ибн Динор ва Аҳмад ибн Ҳанбал ана шундай зотлар жумласидандир.
Абдуллоҳ ибн Умар розияллоҳу анҳу етимлар ва мискинлар билан ифторлик қилардилар.
Ҳасани Басрий ва Абдуллоҳ ибн Муборак каби улуғ зотлар эса рўзадор бўлсалар ҳам мусулмон биродарларига ифторлик қилиб, уларга хизмат қилардилар.