❗️❗️❗️
❗Paxta qo‘yish❗ Fikrsiz rahbarlar maktabi va amaldorlik “sindromi” haqida
Bizda bir illat bor – yuqoridan tushgan buyruqni so‘zsiz bajarish, tanqidiy fikr bildirishdan qo‘rqish va amaldorni ortiqcha maqtab ulug‘lash. Bu holatni “paxta qo‘yish” deb atash mumkin. Afsuski, bunday muomala hali ham jamiyatimizda keng tarqalgan va ayniqsa, rahbarlar orasida “odatiy” holga aylangan.
Fikrsiz rahbarlar maktabi
Ko‘p hollarda rahbarlar mustaqil fikr yurita olmaydigan, tanqidni ko‘tara olmaydigan va faqat “yuqori”dagilarga yoqish uchun harakat qiladigan odamlar bo‘lib qoladi. Natijada, quyi tizimdan kelgan takliflar, haqiqiy muammolar e’tiborsiz qoladi. Axir, rahbarning vazifasi faqat buyruq berish emas, balki to‘g‘ri qaror qabul qilish va jamoani rivojlantirish emasmi?
Amaldorlik “sindromi”
Kimdir yuqori mansabga erishsa, o‘zini dono, hamma narsani biluvchi shaxs deb hisoblaydi va tanqidni yoqtirmaydi. Yoniga yig‘ilgan odamlar esa uni maqtashdan boshqa narsa bilmaydi. Shu tarzda u o‘zini haqiqatan ham mukammal deb o‘ylay boshlaydi va natijada haqiqiy hayotdan uziladi.
Bu illatdan qutulish uchun jamiyatimizda haqiqiy tanqidiy fikr muhitini shakllantirish, mansabdorlar esa konstruktiv tanqidga ochiq bo‘lishi kerak. Faqat shundagina jamiyat rivojlanadi va haqiqiy islohotlar amalga oshadi.
@mukhriddin_com
❗Paxta qo‘yish❗ Fikrsiz rahbarlar maktabi va amaldorlik “sindromi” haqida
Bizda bir illat bor – yuqoridan tushgan buyruqni so‘zsiz bajarish, tanqidiy fikr bildirishdan qo‘rqish va amaldorni ortiqcha maqtab ulug‘lash. Bu holatni “paxta qo‘yish” deb atash mumkin. Afsuski, bunday muomala hali ham jamiyatimizda keng tarqalgan va ayniqsa, rahbarlar orasida “odatiy” holga aylangan.
Fikrsiz rahbarlar maktabi
Ko‘p hollarda rahbarlar mustaqil fikr yurita olmaydigan, tanqidni ko‘tara olmaydigan va faqat “yuqori”dagilarga yoqish uchun harakat qiladigan odamlar bo‘lib qoladi. Natijada, quyi tizimdan kelgan takliflar, haqiqiy muammolar e’tiborsiz qoladi. Axir, rahbarning vazifasi faqat buyruq berish emas, balki to‘g‘ri qaror qabul qilish va jamoani rivojlantirish emasmi?
Amaldorlik “sindromi”
Kimdir yuqori mansabga erishsa, o‘zini dono, hamma narsani biluvchi shaxs deb hisoblaydi va tanqidni yoqtirmaydi. Yoniga yig‘ilgan odamlar esa uni maqtashdan boshqa narsa bilmaydi. Shu tarzda u o‘zini haqiqatan ham mukammal deb o‘ylay boshlaydi va natijada haqiqiy hayotdan uziladi.
Bu illatdan qutulish uchun jamiyatimizda haqiqiy tanqidiy fikr muhitini shakllantirish, mansabdorlar esa konstruktiv tanqidga ochiq bo‘lishi kerak. Faqat shundagina jamiyat rivojlanadi va haqiqiy islohotlar amalga oshadi.
@mukhriddin_com