Hoy! Baraka topgurlar!
Bir zum tin oling!
Qachon biz mukammal inson boʻlamiz,
Tilingiz ostiga mayda tosh soling,
Tarang turar asab tolalarimiz.
Ketsa gapirasiz, kelsa shu ahvol,
Bersa berdi deysiz, bermasa ham shu!
Yoʻqligi gunohi, borligi malol,
Kim qanday yashasa, sizga ne qaygʻu!
Tani sogʻ boʻlgurlar, bir oz jim turing,
Qomatga kelmasin shoʻrlik quloqlar.
Aslida it tumshuq tiqqani bilan,
Harom boʻlib qolmas qaynar buloqlar!
Debdi-debdilardan bezganmiz chunon,
Qoʻying, chuvalashdi juldur haqiqat.
Sizga qoʻyib bersa takabbur osmon,
Yer esa yastanib yotarmish faqat!
Siz nima istaysiz? Maqsad nimada?!
Sizga yoqamiz deb oʻlamizmi yo?!
Hammamiz yoʻlovchi bitta kemada,
Kemalari serob ummon bu dunyo!
Kimlar mansabida, kimlar quladi,
Sizga nima nafu, sizga ne ziyon!?
Tizzasi yirtiqqa kimlar kuladi.
Avval oʻzinga bir boqqin, ey, inson!
Uyi donga toʻlgur!
Boyib ketgurlar!
Gʻiybat - chaynamoqdir oʻlik goʻshtini.
Jannatga aholi boʻlgan yaxshimi,
Yoki jahannamning koʻmir, oʻtini!
©Malika Tavfiq
@me_bibliosmia