"Androidlar ham elektrik qo'ylar haqida orzu qilishadimi?"
Filip Dikning 1968-yilda yozilgan bu asari Yerdagi post-apokaliptik hayot haqida hikoya qiladi. Asar voqealari 1992-yil (keyingi nashrlarida 2021-yil)da bo'lib o'tadi. Terminus Jahon Urushidan so'ng Yer yashash uchun o'ta yaroqsiz bo'lib borardi. Ko'pgina hayvonlar qirilib ketganidan, insonlar uylarida elektrik hayvonlar "parvarishlashardi". (Bosh qahramonning elektrik qo'yi bor edi. Nom ana shundan kelib chiqqan).Xalqaro tashkilotlar Yer aholisini boshqa sayyoralarga ko'chib o'tishga chorlardi. Biroq bizning qahramoniz - Rik Dekard ko'chib keta olmasdi. U Yerda kerak edi. Ko'chib ketayotgan har bir oilaga tekinga "xizmatkor" robot berilardi. Kunlarning birida ana shunday robotlarning eng oxirgi Nexus-6 modellarining bir guruhi Marsdagi "xo'jayin"larini o'ldirib ozodlik ilinjida Yerga qochishadi. San-Fransisko politsiya bo'limida ishlovchi qahramonimizga esa, ularni yo'q qilish topshiriladi. Asar ana shu bir kunlik missiya haqida.
Robotlar zehni insonniki bilan tenglasha oladigan zamon yetib kelganida, empatiya va hissiyotlarning o'rni juda oshdi. Robotlarni aniqlashning yagona yo'li ham hissiyot testlari orqaligina muvaffaqiyatli amalga oshirilardi.
Nima deb o'ylaysiz: qahramonning o'rnida bo'lganingizda robotlarni yo'q qila olarmidingiz? Xuddi insondek tuzilgan, insondan-da zehni o'tkir, san'at, adabiyot haqida mulohaza yurita oladigan, sun'iy xotiralar bilan "dasturlangan" bo'lsa, ana shu xotiralaridan kelib chiqib hissiyotlarni ko'rsata oladigan robotni yo'q qilayotib nimalarni his etardingiz? Robotlarni birma-bir "o'ldirib" borar ekan, qahramonimiz o'ziga shu savolni bera boshlaydi. Shunday payt bo'ladiki, u o'zining robot emasligi, uning xotiralari ham shunchaki soxta dastur emasligiga shubha qila boshlaydi. Asar insonning ichki kurashi, nima real-noreal ekanligini aniqlay olmay qolish haqida. Robotlar shu darajada rivojlanib ketgandi...
Asar unchalik ham katta hajmli emas. Voqealar rivoji ham shunday shakllanganki, davomida nima bo'lishini bilgingiz kelib, kitobni tugatib qo'yganingizni sezmay qolasiz. Fantastika janri havaskorlari "Blade runner" filmini ko'rib ulgurishgandir. Film aynan shu asarga asoslanib olingan ekan. Filmning boshidagi yarim soatidan tushundimki, bu ikki asar boshqa-boshqa. Ha, film kitobning ayrim qismlarini olgan. Lekin ikkisining hikoya qilish uslubi ikki olam. Negadir kitobni o'qiganimda robotlar haqida positiv taassurot qolgandi. Filmdagi zulmat tufayli yarmini ko'rishga ham botina olmadim😐. Xullas, bu ikkisi boshqa-boshqa asar sifatida qaralgani to'g'riroq, menimcha.
Aynan robotlar bilan bog'liq science-fiction asarlarni hali o'qiyolmay yurgandim. Men uchun yoqimli bir kashfiyot bo'ldi deb ayta olaman. O'qishga arzirli asar🪐
Filip Dikning 1968-yilda yozilgan bu asari Yerdagi post-apokaliptik hayot haqida hikoya qiladi. Asar voqealari 1992-yil (keyingi nashrlarida 2021-yil)da bo'lib o'tadi. Terminus Jahon Urushidan so'ng Yer yashash uchun o'ta yaroqsiz bo'lib borardi. Ko'pgina hayvonlar qirilib ketganidan, insonlar uylarida elektrik hayvonlar "parvarishlashardi". (Bosh qahramonning elektrik qo'yi bor edi. Nom ana shundan kelib chiqqan).Xalqaro tashkilotlar Yer aholisini boshqa sayyoralarga ko'chib o'tishga chorlardi. Biroq bizning qahramoniz - Rik Dekard ko'chib keta olmasdi. U Yerda kerak edi. Ko'chib ketayotgan har bir oilaga tekinga "xizmatkor" robot berilardi. Kunlarning birida ana shunday robotlarning eng oxirgi Nexus-6 modellarining bir guruhi Marsdagi "xo'jayin"larini o'ldirib ozodlik ilinjida Yerga qochishadi. San-Fransisko politsiya bo'limida ishlovchi qahramonimizga esa, ularni yo'q qilish topshiriladi. Asar ana shu bir kunlik missiya haqida.
Robotlar zehni insonniki bilan tenglasha oladigan zamon yetib kelganida, empatiya va hissiyotlarning o'rni juda oshdi. Robotlarni aniqlashning yagona yo'li ham hissiyot testlari orqaligina muvaffaqiyatli amalga oshirilardi.
Nima deb o'ylaysiz: qahramonning o'rnida bo'lganingizda robotlarni yo'q qila olarmidingiz? Xuddi insondek tuzilgan, insondan-da zehni o'tkir, san'at, adabiyot haqida mulohaza yurita oladigan, sun'iy xotiralar bilan "dasturlangan" bo'lsa, ana shu xotiralaridan kelib chiqib hissiyotlarni ko'rsata oladigan robotni yo'q qilayotib nimalarni his etardingiz? Robotlarni birma-bir "o'ldirib" borar ekan, qahramonimiz o'ziga shu savolni bera boshlaydi. Shunday payt bo'ladiki, u o'zining robot emasligi, uning xotiralari ham shunchaki soxta dastur emasligiga shubha qila boshlaydi. Asar insonning ichki kurashi, nima real-noreal ekanligini aniqlay olmay qolish haqida. Robotlar shu darajada rivojlanib ketgandi...
Asar unchalik ham katta hajmli emas. Voqealar rivoji ham shunday shakllanganki, davomida nima bo'lishini bilgingiz kelib, kitobni tugatib qo'yganingizni sezmay qolasiz. Fantastika janri havaskorlari "Blade runner" filmini ko'rib ulgurishgandir. Film aynan shu asarga asoslanib olingan ekan. Filmning boshidagi yarim soatidan tushundimki, bu ikki asar boshqa-boshqa. Ha, film kitobning ayrim qismlarini olgan. Lekin ikkisining hikoya qilish uslubi ikki olam. Negadir kitobni o'qiganimda robotlar haqida positiv taassurot qolgandi. Filmdagi zulmat tufayli yarmini ko'rishga ham botina olmadim😐. Xullas, bu ikkisi boshqa-boshqa asar sifatida qaralgani to'g'riroq, menimcha.
Aynan robotlar bilan bog'liq science-fiction asarlarni hali o'qiyolmay yurgandim. Men uchun yoqimli bir kashfiyot bo'ldi deb ayta olaman. O'qishga arzirli asar🪐