Ostona xatlab uydan ko‘chaga chiqar ekansiz, yo‘lda ikki tur ayolga duch kelasiz.

Biri: Misr podshohining xotini (Zulayho)dek dardga mubtalo bo‘lgan: bezangan, yasangan, muattar ayol.
Ya’ni o‘ziga atir sepib, atrofga yoqimli hid taratayotgan xushbo‘y ayol.
Uning zaboni go‘yo: “Beri kel, kela qol”, deb yosh-u qarini o‘ziga jalb etadi.

Ikkinchi tur ayollar esa: o‘rangan, yopingan, mastura ayollar.
Biroq ularni vaziyat o‘z yumushlarini bajarish uchun ko‘chaga chiqishga majbur qilgan.

Ularning zaboni (Qur’on hikoya qilgan ikki qiz kabi): “Biz to cho‘ponlar o‘z podasini sug‘orib bo‘lmaguncha, o‘z chorvamizni sug‘ora olmaymiz. Otamiz keksa chol”, der edi.