1914 yilda Mahmudxo‘ja Behbudiy shunday yozadi:"Ma’lum shaharda yahudiylar ba’zan o‘luklarni oqshom eltib ko‘marlar. Na uchun? Kunduzi ishdan qolarlar. Biz bo‘lsa, o‘luk va to‘y uchun haftalar, hatto oylar ishdan qolurmiz. Holbuki, shore’i a’zam, payg‘ambari akram salollohu alayhi vasallam hazratlari o‘lganni tez ko‘mub va ko‘mgandan so‘ngra tez tarqalib ishg‘a ketmoqg‘a va o‘lukxona xalqini uch kundan ziyoda ta’ziya tutmasg‘a, qaro kiymasg‘a amr etarlar. Ey xalq! Ey musulmonlar! Biz na uchun Xudo va rasulning so‘ziga va o‘z naf’imizga amal qilmaymiz? Biz devonami? Biz taklifdan tashqarimi, Xudo uchun so‘ylangiz. Biz nima?!"