Haqiqatga tik boq
Hayot qo’rquvni yengib, haqiqatga tik qaraganingda boshlanadi deb bekorga aytishmaydi.
Biz juda ko’p kamchiliklarimizni bilamiz va ular haqida o’ylashdan qochamiz. Aslida insonning eng yaxshisi-xulqi chiroylisi ediku.
Men xulqim chiroyli deb davo qilmayabman. Men shunday inson bo’lish yo’lining boshlang’ich nuqtasidagi odamman.
Agar biz boshqalardan ham o’rganishni boshlamasak, qandey rivojlanamiz. Kitoblar o’qiyabmiz lekin qachon ularga amal qilamiz.
Biz o’z xatolarimizni ko’rishimiz oson emas. Lekin yaqinlarimizga bu yaxshiroq ko’rinadi. Balki yaqinlarimizdan so’rarmiz biz qilgan qarorlarning yoki o’zimizni tutishimizning kamchiligi bor yoki yo’qligini.
Shu jumladan kimgadir kamchiligini aytishda uning o’ziga alohida aytgan ma’qulroq. Chunki u haqiqatni qabul qilishda nafsi bilan birgalikda yetarlicha qiynaladi. Boshqa odamlar bo’lishi uni ko’proq qiynaydi.
Shu jumladan, mening xatolarimni ham menga aytib qo’ying. Bunyodkor tanqidlarga doimo ochiqman.
Biz katta qarorlar qabul qilishda adashmas ekanmiz. Kichkina qarorlarda eng ko’p xato qilarkanmiz.
Kichkina qarorlar bu dars qilish yoki telefon ko’rish, ozgina ko’proq uxlash yoki yugurishga chiqish kabilar.
Katta qarorlar esa qayerda o’qishni tanlash, kim bilan ishlash, kimga uylanish/ turmushga chiqish, chet mamlakatga ketish kabilar.
Chunki katta qarorlarni biz juda ko’p o’ylab keyin qabul qilamiz. Shuning uchun ular o’sha paytdagi bilimimiz va tushunchamizga ko’ra eng yaxshi tanlov hisoblanadi.
Kichik qarorlar ustida esa ko’p o’ylanmaydi. Sekundlar soatlarga. Soatlar kunlarga, kunlar yillarga ulanib ketaveradi.
Qilayotgan ishlarimiz haqida ko’proq o’ylashimiz lozim. Hozir meva bermaydigan lekin uzoq muddatda ko’p meva berishni boshlaydigan ishlarni qilishga odatlanishimiz zarur. Masalan, til o’rganish, qo’chimcha kasb o’rganish, IT ni tushunish kabilar.
@jurabek_vlog
Hayot qo’rquvni yengib, haqiqatga tik qaraganingda boshlanadi deb bekorga aytishmaydi.
Biz juda ko’p kamchiliklarimizni bilamiz va ular haqida o’ylashdan qochamiz. Aslida insonning eng yaxshisi-xulqi chiroylisi ediku.
Men xulqim chiroyli deb davo qilmayabman. Men shunday inson bo’lish yo’lining boshlang’ich nuqtasidagi odamman.
Agar biz boshqalardan ham o’rganishni boshlamasak, qandey rivojlanamiz. Kitoblar o’qiyabmiz lekin qachon ularga amal qilamiz.
Biz o’z xatolarimizni ko’rishimiz oson emas. Lekin yaqinlarimizga bu yaxshiroq ko’rinadi. Balki yaqinlarimizdan so’rarmiz biz qilgan qarorlarning yoki o’zimizni tutishimizning kamchiligi bor yoki yo’qligini.
Shu jumladan kimgadir kamchiligini aytishda uning o’ziga alohida aytgan ma’qulroq. Chunki u haqiqatni qabul qilishda nafsi bilan birgalikda yetarlicha qiynaladi. Boshqa odamlar bo’lishi uni ko’proq qiynaydi.
Shu jumladan, mening xatolarimni ham menga aytib qo’ying. Bunyodkor tanqidlarga doimo ochiqman.
Biz katta qarorlar qabul qilishda adashmas ekanmiz. Kichkina qarorlarda eng ko’p xato qilarkanmiz.
Kichkina qarorlar bu dars qilish yoki telefon ko’rish, ozgina ko’proq uxlash yoki yugurishga chiqish kabilar.
Katta qarorlar esa qayerda o’qishni tanlash, kim bilan ishlash, kimga uylanish/ turmushga chiqish, chet mamlakatga ketish kabilar.
Chunki katta qarorlarni biz juda ko’p o’ylab keyin qabul qilamiz. Shuning uchun ular o’sha paytdagi bilimimiz va tushunchamizga ko’ra eng yaxshi tanlov hisoblanadi.
Kichik qarorlar ustida esa ko’p o’ylanmaydi. Sekundlar soatlarga. Soatlar kunlarga, kunlar yillarga ulanib ketaveradi.
Qilayotgan ishlarimiz haqida ko’proq o’ylashimiz lozim. Hozir meva bermaydigan lekin uzoq muddatda ko’p meva berishni boshlaydigan ishlarni qilishga odatlanishimiz zarur. Masalan, til o’rganish, qo’chimcha kasb o’rganish, IT ni tushunish kabilar.
@jurabek_vlog