Siyoh topsang, ho’ngrasang!
Yozsang yig’lab fevral haqida –
Loy ko’lmaklar sinib serjarang,
Qor jizg’anak bo’lgan chog’ida.
Foytun topsang. Olti tangaga
Kira qilib zim – ziyo ketsang.
Siyohdan-da, ko’zyoshlardan-da
Yomg’ir qiyg’os joylarga yetsang.
Unda, kuygan noklardek xuddi,
Dov - daraxtdan son – sanoqsiz zog’.
Halqobga duv qo’nar, ko’z tubi
Qorayar g’am – g’ussadan shu chog'.
Unda – endi qirlar qoramtir,
Shamollarni tilkalar suron...
Tasodifan tug’ilsa gar she’r,
Quyiladi yurakdan biyron.

Boris Pasternak