* * *
Bugun ishdan har kungidan ham vaqtliroq qaytdim. Uyda ham ancha-muncha ish yigʻilib qolibdi. Kir yuvdim, changlarni artdim, oshxonani va Layloning xonasini tartibga keltirdim (Laylo juda yaxshi sportchi lekin uy ishlariga noʻnoq. Hatto yotgan joyini ham yigʻmay uydan chiqib ketadi). Malika juda tartibli edi. Darsga kech qoladimi, yo boshqa joyga kech qoladimi farqi yoʻq - birinchi oʻrinda xonasini chiroyli qilib yigʻishtirib ketar edi. Bir onadan har xil bola tugʻilar ekan. Uy ishlarni tugatib boʻlib, ammamga bir telefon qilib qoʻysammikin deb oʻylab qoldim. Gaplashmaganimizga ham ancha boʻlibdi. Qoʻngʻiroq qildim. "Tuuuut... Tuuuut..." Uzoq signallardan soʻng va nihoyat ammam goʻshakni koʻtardilar.
- Ha, Nargiza eshitaman?
- Assalomu aleykum amma. Yaxshimisiz?
- Alhamdulillah... Oʻzlaringchi? Zerikmasdan oʻtiribsizlarmi?
- Yoʻq zerikmayapmiz. Hammasi joyida. Shu bir sizdan xabar olib qoʻyay degandim.
- Juda yaxshi qilibsan. Oʻzim ham senga qoʻngʻiroq qilmoqchi boʻlib turgan edim. Oʻgʻillarim va nihoyat 13 yil deganda Germaniyadan kelishyapti.
- Voy zoʻrkuu!
- Ha... Xabaring bor, Katta oʻgʻlim Yorqinjon oʻsha yoqda uylanib bola-chaqali boʻlib ketgandi. Oilaviy kelishyaptikan. Endi shu yerda qolisharmish!
- Juda xursand boʻldim, amma!
- Ha... Oʻzim ham hayajonlanib yotibman. Kelinim bilan nevaralarimni koʻrgani borib turardim, yilda 2 marta. Oxiri oʻgʻlim telefon qildi. "Ona, shuncha ishlaganimiz yetar. Ona yurtimni sogʻindim. Oilaviy hammamiz bir uyda yashashni xohlayman" dedi. Kichkina oʻgʻlim Abdulloh ham magistraturani oʻsha yerda tamomlab endi qaytmoqchi.
- Qachon yetib kelisharkan?
- Ertaga abedga yaqin Toshkentga samalyot qoʻnarkan. Kechki shom paytlariga kelib qolishsa kerak.
- Ilohim eson - omon yetib kelishsin.
MaashaAllah! Juda yaxshi ish boʻldi. Endi ammam ham yolgʻiz yashamaydilar. Shu ikki oʻgʻlini oyoqqa turgʻazguncha ne-ne kunlarni koʻrmadi, ammam bechora. Hali Turkiyaga, hali Rossiyaga ishlagani ketardi. Mana endi farzandlari, nevaralari qurshovida mazza qilib yashaydilar.
* * *
Laylo musobaqaga ketdi. Ammamning oʻgʻillari tez-tez kelib mendan xabar olib turishibdi. Yorqinjon akamning ayoli juda yaxshi, shirinsoʻr, dilkash ekan. Ismi Luiza. Oʻzi oʻzbek, lekin koʻp chet davlatlarda yashagani uchun oʻzbekchani uncha yaxshi bilmaydi ( oʻzbekcha tushunarkanlar, gapirishga qiynalisharkan) asosan, oilaviy ingliz tilida gaplashisharkan. Allohga shukr, ingliz tilini uncha-muncha oʻrganib qoʻygan edim. Luiza opa bilan gaplashib ancha yaqin boʻlib qoldik. Uylariga ketayotganlarida yuzlarimdan oʻpib qoʻydi.
- Nargiza! Honey, see you soon!
- Bye, see You soon!
* * *
Bir kuni eshik qoʻngʻirogʻi jiringladi. Borib ochdim. Qarshimda Muhammad aka turardi. Toʻgʻrisi hayron qoldim. Onasining qistovi bilan (men rad javobini berganimdan keyin) uylangan edi. Oʻshandan keyin uni umuman koʻrmagandim. Ochigʻi unutib ham yuborgandim. Shunga ham 3 yildan oshibdi! Anchagacha bir-birimizga qarab qoldik. Muhammad aka hijolatli iljaydi.
- Nargiz... Uzr. Nargizaxon yaxshimisiz?
- Yaxshi.
- Halegi... Munisa xolam oʻtib qolibdilar, Alloh rahmatiga olgan boʻlsin.
- Ilohim, aytganiz kelsin. Xoʻsh, shuni aytgani kelganmidiz?
- Yoʻq... Nima desam ekan. Nargiza, bilaman mendan xafasiz.
- Kim aytdi, sizdan xafaligimni? Sirayam xafa emasman.
Bugun ishdan har kungidan ham vaqtliroq qaytdim. Uyda ham ancha-muncha ish yigʻilib qolibdi. Kir yuvdim, changlarni artdim, oshxonani va Layloning xonasini tartibga keltirdim (Laylo juda yaxshi sportchi lekin uy ishlariga noʻnoq. Hatto yotgan joyini ham yigʻmay uydan chiqib ketadi). Malika juda tartibli edi. Darsga kech qoladimi, yo boshqa joyga kech qoladimi farqi yoʻq - birinchi oʻrinda xonasini chiroyli qilib yigʻishtirib ketar edi. Bir onadan har xil bola tugʻilar ekan. Uy ishlarni tugatib boʻlib, ammamga bir telefon qilib qoʻysammikin deb oʻylab qoldim. Gaplashmaganimizga ham ancha boʻlibdi. Qoʻngʻiroq qildim. "Tuuuut... Tuuuut..." Uzoq signallardan soʻng va nihoyat ammam goʻshakni koʻtardilar.
- Ha, Nargiza eshitaman?
- Assalomu aleykum amma. Yaxshimisiz?
- Alhamdulillah... Oʻzlaringchi? Zerikmasdan oʻtiribsizlarmi?
- Yoʻq zerikmayapmiz. Hammasi joyida. Shu bir sizdan xabar olib qoʻyay degandim.
- Juda yaxshi qilibsan. Oʻzim ham senga qoʻngʻiroq qilmoqchi boʻlib turgan edim. Oʻgʻillarim va nihoyat 13 yil deganda Germaniyadan kelishyapti.
- Voy zoʻrkuu!
- Ha... Xabaring bor, Katta oʻgʻlim Yorqinjon oʻsha yoqda uylanib bola-chaqali boʻlib ketgandi. Oilaviy kelishyaptikan. Endi shu yerda qolisharmish!
- Juda xursand boʻldim, amma!
- Ha... Oʻzim ham hayajonlanib yotibman. Kelinim bilan nevaralarimni koʻrgani borib turardim, yilda 2 marta. Oxiri oʻgʻlim telefon qildi. "Ona, shuncha ishlaganimiz yetar. Ona yurtimni sogʻindim. Oilaviy hammamiz bir uyda yashashni xohlayman" dedi. Kichkina oʻgʻlim Abdulloh ham magistraturani oʻsha yerda tamomlab endi qaytmoqchi.
- Qachon yetib kelisharkan?
- Ertaga abedga yaqin Toshkentga samalyot qoʻnarkan. Kechki shom paytlariga kelib qolishsa kerak.
- Ilohim eson - omon yetib kelishsin.
MaashaAllah! Juda yaxshi ish boʻldi. Endi ammam ham yolgʻiz yashamaydilar. Shu ikki oʻgʻlini oyoqqa turgʻazguncha ne-ne kunlarni koʻrmadi, ammam bechora. Hali Turkiyaga, hali Rossiyaga ishlagani ketardi. Mana endi farzandlari, nevaralari qurshovida mazza qilib yashaydilar.
* * *
Laylo musobaqaga ketdi. Ammamning oʻgʻillari tez-tez kelib mendan xabar olib turishibdi. Yorqinjon akamning ayoli juda yaxshi, shirinsoʻr, dilkash ekan. Ismi Luiza. Oʻzi oʻzbek, lekin koʻp chet davlatlarda yashagani uchun oʻzbekchani uncha yaxshi bilmaydi ( oʻzbekcha tushunarkanlar, gapirishga qiynalisharkan) asosan, oilaviy ingliz tilida gaplashisharkan. Allohga shukr, ingliz tilini uncha-muncha oʻrganib qoʻygan edim. Luiza opa bilan gaplashib ancha yaqin boʻlib qoldik. Uylariga ketayotganlarida yuzlarimdan oʻpib qoʻydi.
- Nargiza! Honey, see you soon!
- Bye, see You soon!
* * *
Bir kuni eshik qoʻngʻirogʻi jiringladi. Borib ochdim. Qarshimda Muhammad aka turardi. Toʻgʻrisi hayron qoldim. Onasining qistovi bilan (men rad javobini berganimdan keyin) uylangan edi. Oʻshandan keyin uni umuman koʻrmagandim. Ochigʻi unutib ham yuborgandim. Shunga ham 3 yildan oshibdi! Anchagacha bir-birimizga qarab qoldik. Muhammad aka hijolatli iljaydi.
- Nargiz... Uzr. Nargizaxon yaxshimisiz?
- Yaxshi.
- Halegi... Munisa xolam oʻtib qolibdilar, Alloh rahmatiga olgan boʻlsin.
- Ilohim, aytganiz kelsin. Xoʻsh, shuni aytgani kelganmidiz?
- Yoʻq... Nima desam ekan. Nargiza, bilaman mendan xafasiz.
- Kim aytdi, sizdan xafaligimni? Sirayam xafa emasman.