Hafta boshidan o'zimga bu yil so'ngiga qadar ta'til berdim. Qanday mazza hech qanday katta mas'uliyatsiz bir lahza bo'lsada yashash. Hech qanday jiddiy majburiyatsiz...O'zim xohlagan podcastlarni ko'ryapman, kitoblarni o'qiyapman, har holda vaqtim tig'iz, u qilish kerak, bu qilish kerak degan tashvish yo'q endi. Instagramda ozgina vaqt o'tkazadigan bo'ldim. Shukrlar bo'lsinki, meni profilimga deyarli hech qachon ma'nisiz, behuda narsa chiqmagan. Chiqmasinam. Doim o'z muhitimga mos reels'lar ko'rinadi. So'nggi kunlarda nimagadir faqat kichkina, shiringina qizaloqlar ko'payib qoldi. Bu yaramas qurilmalar hissiyotlarni o'zlashtirishni boshlab yubordimikin deb bir tomondan hayron ham qolaman. Jiyanlar kun ora atrofimda. Haftada bir opamning ham bolalari kelishadi. O'sha kun uyda haqiqiy to'polon. Bu shirin qizchalarni sevmay bo'lmaydi. Ular bilan ancha vaqt o'tkazish mumkin. Bolalarning nimasidir hamisha qiziq. Akalarimni farzandini tizzasiga o'tqizib erkalashi, telefondan nimanidir ko'rsatishiga entikib qarayman. Havasim keladi. Qizalog'im bo'lishini, u bilan men ham xuddi shunday vaqt o'tkazishimni o'ylayman. Hayolimda men ham qizalog'imni xursand qiladigan sahnalarni jonlantiraman. Bu juda yoqimli his... Katta farzandim qiz bo'lishini orzu qila boshladim. Unga allaqachon ism tanlab qo'yganman. Ism tanlashda unikallik yo'lidan yurmoqchiman. Hammaning ismiga o'xshagan bo'lmaydi mening qizimni ismi deyman ichimda. Uni men mehr bilan shu ismda chaqiraman. Butun borliqdagi dardlarimning yana bir unutuvchisiga aylanadi mening qizim, nasib bo'lsa... Alloh farzandlarni katta qilishni, solih(a) qilib o'stirishni bizlarga nasib aylasin. Omin.


@booktional