#taqriz
Mixail Bulgakov — "Yosh vrach kundaligi"
Asar qahramoni yigirma uch yoshlik shifokor bola o‘qishni tamomlashi bilanoq, chekka bir qishloqdagi shifoxonaga bosh shifokor sifatida yuboriladi. U faqatgina nazariy bilimlarga ega edi xolos. Shunday bo‘lsa-da, u o‘zi duch kelgan barcha qiyinchiliklardan mohirona tarzda chiqib ketadi.
Meni e’tiborimni tortgan narsa shu bo‘ldiki, qahramon o‘zi yaxshi bilmagan kasallikka duch kelishi bilanoq, undan oldin ishlagan bosh shifokordan qolgan katta kutubxona tomon shoshadi va shu tariqa o‘zini o‘zi yetuk mutaxassis qilib tarbiyalaydi. Aynan shunday sahnalarda muallifning qisman kitobxonlikka targ‘ibini ham ko‘rishimiz mumkin.
Bulardan tashqari, adib o‘sha paytdagi davlatning iqtisodiy-ijtimoiy holatini aniq va ravshan tasvirlab beradi. Jamiyatning o‘sha davrdagi holatini muallif bir dialog orqali mohirona tasvirlaydi:
"— Ey, sen ahmoq xotin, tug‘ish uchun ko‘prik ostidan boshqa joy topolmadingmi? Nimaga otda kelmading? — Qaynotam ot bermadi, — dedi ayol. — Besh qadam yursang yetib olasan, axir kuchli ayolsan-ku. Otni ovora qilib nima qilasan deb aytdi."
Mana shunday jaholat botqog‘iga botgan insonlar bilan yosh shifokor bir o‘zi munosib kurash olib boradi.
Davlatning o‘sha davrlardagi (asarda keltirilgan davr bu 1917-yillar ) iqtisodiy holati og‘irligi adib qishloqda elektr toki yo‘qligi, hatto temir yo‘l ham aynan o‘sha qishloqqacha bormagani, aholini transport sifatida esa, ot aravadan foydalanishlari orqali namoyon bo‘ladi.
Asar bir tomondan, kasbga fidoyilik bilan yondashish kerakligini uqtirsa, ikkinchi tomondan esa, insoniyat oxirgi yuz yillikda ham iqtisodiy ham ma’nan qanday shiddat bilan rivojlanganini aniqlovchi ko‘rsatkich bo‘lib, xizmat qiladi.
@doston_chustiy
Mixail Bulgakov — "Yosh vrach kundaligi"
Asar qahramoni yigirma uch yoshlik shifokor bola o‘qishni tamomlashi bilanoq, chekka bir qishloqdagi shifoxonaga bosh shifokor sifatida yuboriladi. U faqatgina nazariy bilimlarga ega edi xolos. Shunday bo‘lsa-da, u o‘zi duch kelgan barcha qiyinchiliklardan mohirona tarzda chiqib ketadi.
Meni e’tiborimni tortgan narsa shu bo‘ldiki, qahramon o‘zi yaxshi bilmagan kasallikka duch kelishi bilanoq, undan oldin ishlagan bosh shifokordan qolgan katta kutubxona tomon shoshadi va shu tariqa o‘zini o‘zi yetuk mutaxassis qilib tarbiyalaydi. Aynan shunday sahnalarda muallifning qisman kitobxonlikka targ‘ibini ham ko‘rishimiz mumkin.
Bulardan tashqari, adib o‘sha paytdagi davlatning iqtisodiy-ijtimoiy holatini aniq va ravshan tasvirlab beradi. Jamiyatning o‘sha davrdagi holatini muallif bir dialog orqali mohirona tasvirlaydi:
"— Ey, sen ahmoq xotin, tug‘ish uchun ko‘prik ostidan boshqa joy topolmadingmi? Nimaga otda kelmading? — Qaynotam ot bermadi, — dedi ayol. — Besh qadam yursang yetib olasan, axir kuchli ayolsan-ku. Otni ovora qilib nima qilasan deb aytdi."
Mana shunday jaholat botqog‘iga botgan insonlar bilan yosh shifokor bir o‘zi munosib kurash olib boradi.
Davlatning o‘sha davrlardagi (asarda keltirilgan davr bu 1917-yillar ) iqtisodiy holati og‘irligi adib qishloqda elektr toki yo‘qligi, hatto temir yo‘l ham aynan o‘sha qishloqqacha bormagani, aholini transport sifatida esa, ot aravadan foydalanishlari orqali namoyon bo‘ladi.
Asar bir tomondan, kasbga fidoyilik bilan yondashish kerakligini uqtirsa, ikkinchi tomondan esa, insoniyat oxirgi yuz yillikda ham iqtisodiy ham ma’nan qanday shiddat bilan rivojlanganini aniqlovchi ko‘rsatkich bo‘lib, xizmat qiladi.
@doston_chustiy