"Iqbol Mirzo - Bonu"
Bonu- Bonujon taqdiring bunchalik ayanchli. Ochig'ini aytaman balki bu jumlamni so'z boshida keltirishim noto'g'ridir lekin Bonuning taqdir, yakuni bunday bo'lishi kerak emas edi. Bonuning ham bahtli bo'lishga haqqi bor edi.
Iqbol Mirzo o'zbek adabiyotida o‘zining o‘ta nozik va chuqur insoniy hissiyotlarni tasvirlashi bilan tanilgan.
Bonu qishloqda katta bo'ldi. Dadasi muallim, oyisi haqiqiy sodda O'zbek ayoli. Bobosi esa qishloqning eng nuroniy bobolaridan, Bonu ham bobosi tarbiyasini oldi. Otasidan esa ilmni. O'zi ham a'lochi katta - katta orzulari sari intilayotgan qiz edi. Chiroyda esa tengi yo'q, barcha yigitlar unga oshiq. Toshkentga ham birinchi urinishda o'qishga kirib ketdi. Unga hatto domlalari bunday chiroyda tengi yo'q qiz bizni universitetda albatta o'qishi shart deyishdi. Ha, o'shal damlar bir yigitni uchratdiyu hayoti ostin - ustun bo'lib ketdi. Bonuning hayot yo'li bunchalik ayanchli bo'lishiga ham meni fikrimcha yagona aybdor shu sevgisi, shu nomard yigit. Qiz bolaga umid berib uni ustidan chiqolmaslik bu nomardlik, juda jirkanch nomardlik. Aytmoqchi shu o'rinda yana bir kitobdagi oila qismati haqida aytib o'tib ketay, chunki bu oila qismatida muallif ajib bir haqiqatlarni bayon etgan. Bonu talabalik yillarida Shoira opa ismli ayol bilan opa- singil tutinib, talabalalik yillarini Toshkentda, ularning uylarida o'tkazadi. Shoira opaning turmush o'rtogi nohaqlikga uchrab o'sha paytdagi eng qattiq qamoqhona "Jasliq" ga mahkum etiladi. Bu oila qismatini ham miriqib o'qiysiz albatta. Birdaniga bir bahtli oila boylikdan kambag'allik hayotiga tushib qoladi. Bonu otasidan ayrildi. Oh, bu sahnalar otasining oxirgi damlari Iqbol Mirzo tomonidan judayam hayotiy tasvirlangan. Ana shundan so'ng ketma - ket, to'htovsiz Bonu hayotning og'ir zarbalariga duchor bo'la boshladi.
Kitob meni juda ta'sirlantirdi. Otasidan ayrilish sahnasi meni yig'latdi. Onasi hatto o'z akasi ham Bonuni himoya qila olmadi. Kelinoyisi uyiga sig'dirmadi. Chiroyidan ham ayrildi. Sevgisiga yeta olmadi. Yakunda esa uni yagona hayotga bog'lab turgan yagona sevgisi ham aslida yolg'on, hamma erkaklar ochko'z, bu hayotda aslida u uchun do'zahligini tushunib yetdi. Uning hayot hikoyasi shu yerda yakun topdi...
Bilamiz, oramizda albatta Bonuni o'qiganlar bor. Sizning bu kitob haqida fikringiz qanday? Bonu ni nega muallif yakunda bahtli qilmadi? Hikoya yakunida men baht kutgan edim . O'qimaganlar albatta o'qib chiqing.
"Sevgi — bu nafaqat hissiyot, balki insonning o’zini boshqalar uchun qurbon qilishga tayyorligi.”
Bonu hamma uchun o'zini qurbon qildi
Yoqimli mutoola...
@booklovercouple