Madame Claude
- Қайси мамлакатдан келгансан?
- Ўзбекистон.
Қаршимдаги аёл турли мамлакатлар харита китобини олиб чиқди.
- Кўрсат, қаерда жойлашган сенинг Ватанинг.
Сўнгра мен кўрсатган нуқтага узоқ узоқ тикилиб қушни мамлакатлар ҳақида ҳам бироз сўради.
- Мен 85 йилларда Россия – Москвага боргандим, қайтаётганимда поезддагиларни видеокамерага олганим сабабли полицияга ҳам тушгандим, ўша пайт ҳамма тасмаларни олиб қўйишганди.
Суҳбатимиз унинг Америка саёҳатига уланади.
- Ўқигани, тил ўргангани боргандим...
У бу саёҳати ҳақида нималардир ҳақида айтиб бериб бошлаганда, менинг ҳаёлларим аллақачон бошқа жойларга кетиб бўлганди.
- Шунча ўқиган, шунча тил ўрганган, аммо нимага йиллар давомида оддий дазмол қилувчи бўлиб ишлаган? – деган савол ақлимдан кетмасди. Ахир бой бўлиш, яхши жойда ишлаш, катта ойлик олиш учун ўқилмасмиди?..
Унинг исми Claude, у француз. Илк бора уйига келганимда уйдаги китоблар сонини кўриб ҳайратлангандим. 2 хона ўртасида юриш учун кичик йўлка қолдирилган ва қолган барчаси китоблар, тарихий расмлар ва яна алламбалолар билан тўла.
- Бу ердаги китобларни барчасини ўқиганмисиз?
- Деярли барчасини ўқиганман. Ўқишни жуда ҳам яхши кўраман.
Ётоғи ёнида ҳам токча ҳам тўла китоб.
- Зерикмайсизми ёлғиз? Телевизорингиз ҳам йўқ.
- Ҳозир ҳаммаси бошқача, телевизор кўришни истамайман. Китобларим бор, баъзан француз радиоларини эшитаман. Ҳаётдан хабардор бўлиш учун газета ўқийман. Шу менга етарли.
- 19 январда докторга боришингиз керак. Эслатиб қўяйми? – дейман кетар чоғим.
- Адашяпсан, 29 январда бор шифокор билан учрашувимиз, - дейди у тоза немисча аммо французча акцент билан.
Ўта назокатли, ўтириши, туриши, гапиришига диққат этиши сабабли мен уни Madame Claude дейман.
У 85 ёшда, озғин танаси баъзан туришга ҳам мажолсиз бўлсада, аммо хотираси ва тиниқ фикрлари билан мени ҳар сафар кўрганимда ҳайратга солади. Ўтган гал хайрлашиб кетар чоғимда:
- Эркин ҳаётингдан завқ ол, - дея кузатди. Мен қариб кетяпман, дея ўз ўлғайишимни қабул қила олмаётган бир пайтда Madame Claude гаплари малҳам каби келади. Билмадим мен унга қай даражада дармон бўла олаяпман, аммо у менга жуда кўп кўп нарсаларни ўргатмоқда.
Китоб ўқишни канда қилма, Мадина!
- Қайси мамлакатдан келгансан?
- Ўзбекистон.
Қаршимдаги аёл турли мамлакатлар харита китобини олиб чиқди.
- Кўрсат, қаерда жойлашган сенинг Ватанинг.
Сўнгра мен кўрсатган нуқтага узоқ узоқ тикилиб қушни мамлакатлар ҳақида ҳам бироз сўради.
- Мен 85 йилларда Россия – Москвага боргандим, қайтаётганимда поезддагиларни видеокамерага олганим сабабли полицияга ҳам тушгандим, ўша пайт ҳамма тасмаларни олиб қўйишганди.
Суҳбатимиз унинг Америка саёҳатига уланади.
- Ўқигани, тил ўргангани боргандим...
У бу саёҳати ҳақида нималардир ҳақида айтиб бериб бошлаганда, менинг ҳаёлларим аллақачон бошқа жойларга кетиб бўлганди.
- Шунча ўқиган, шунча тил ўрганган, аммо нимага йиллар давомида оддий дазмол қилувчи бўлиб ишлаган? – деган савол ақлимдан кетмасди. Ахир бой бўлиш, яхши жойда ишлаш, катта ойлик олиш учун ўқилмасмиди?..
Унинг исми Claude, у француз. Илк бора уйига келганимда уйдаги китоблар сонини кўриб ҳайратлангандим. 2 хона ўртасида юриш учун кичик йўлка қолдирилган ва қолган барчаси китоблар, тарихий расмлар ва яна алламбалолар билан тўла.
- Бу ердаги китобларни барчасини ўқиганмисиз?
- Деярли барчасини ўқиганман. Ўқишни жуда ҳам яхши кўраман.
Ётоғи ёнида ҳам токча ҳам тўла китоб.
- Зерикмайсизми ёлғиз? Телевизорингиз ҳам йўқ.
- Ҳозир ҳаммаси бошқача, телевизор кўришни истамайман. Китобларим бор, баъзан француз радиоларини эшитаман. Ҳаётдан хабардор бўлиш учун газета ўқийман. Шу менга етарли.
- 19 январда докторга боришингиз керак. Эслатиб қўяйми? – дейман кетар чоғим.
- Адашяпсан, 29 январда бор шифокор билан учрашувимиз, - дейди у тоза немисча аммо французча акцент билан.
Ўта назокатли, ўтириши, туриши, гапиришига диққат этиши сабабли мен уни Madame Claude дейман.
У 85 ёшда, озғин танаси баъзан туришга ҳам мажолсиз бўлсада, аммо хотираси ва тиниқ фикрлари билан мени ҳар сафар кўрганимда ҳайратга солади. Ўтган гал хайрлашиб кетар чоғимда:
- Эркин ҳаётингдан завқ ол, - дея кузатди. Мен қариб кетяпман, дея ўз ўлғайишимни қабул қила олмаётган бир пайтда Madame Claude гаплари малҳам каби келади. Билмадим мен унга қай даражада дармон бўла олаяпман, аммо у менга жуда кўп кўп нарсаларни ўргатмоқда.
Китоб ўқишни канда қилма, Мадина!