Оғир бўлгандир, аммо мумкин эди.
Бугун Ислом Каримовнинг туғилган куни, агар у тирик бўлганида 87 ёшни қарши олган бўлар эди. Мен айнан мустақил Ўзбекистоннинг бошланиш пайтида қанчалик қийин бўлганлигини шахсан ўз танамда ҳис қилиб кўрган авлод вакилиман.
Болалигида нонга талон кўтариб турган, миллиардлаб сўм кўпонни кўрган, ўқитувчиларнинг бозорчига айланиб қолгани, пахта даласида ойлаб пахта терган ўқувчилар-у ўқитувчиларнинг азобини ҳам кўрганман.
Аммо ўша даврда ҳам ривожланиб кетиш учун барча имкониятлар бор эди деб ўйлайман, фақат ёпиқлик сари ортга қадам қўйиб борилаверди. Ҳатто 1996-йилгача жуда жадал ривожланган Ўзбекистон конвертация, протекционизм сиёсатлари оқибатида ортга қараб кетаверди.
Мен аниқ эсимда, 90-йилларнинг бошларида, айнан 93-94 йилларда хитойликлар келиб ўзбек қишлоқларида гектарлаб ҳудудга пиёз экишар эди, қозоғистонликларни эса мардикор сифатида ишлатишар эди. Бувимларники бир тўда хитойликлар, қозоғистонликлар ижарада туришар эди.
Кейин эса бирдан пул қочди, барча қўшнилар билан урушиб чиқдик, чегаралар ёпилди, конвертация деган бало кириб келди, буёғи ўзингизга маълум. Ўша пайтларда оғир бўлгандир, лекин аниқ биламан, яхшироқ қарорлар чиқариш мумкин эди.
Нима бўлганда ҳам ана ўшандай ёпиқ даврни ҳам кўрдик. Бу даврдаги хатоларни ҳали тарих кўп эслайди, хотирлайди, лекин Ислом Каримов айтганидай, асосийси тинчлик бўлган, балки бу ҳар қандай иқтисодий хато қарорлардан устун бўлгандир.
@bektoshkhatamov
Бугун Ислом Каримовнинг туғилган куни, агар у тирик бўлганида 87 ёшни қарши олган бўлар эди. Мен айнан мустақил Ўзбекистоннинг бошланиш пайтида қанчалик қийин бўлганлигини шахсан ўз танамда ҳис қилиб кўрган авлод вакилиман.
Болалигида нонга талон кўтариб турган, миллиардлаб сўм кўпонни кўрган, ўқитувчиларнинг бозорчига айланиб қолгани, пахта даласида ойлаб пахта терган ўқувчилар-у ўқитувчиларнинг азобини ҳам кўрганман.
Аммо ўша даврда ҳам ривожланиб кетиш учун барча имкониятлар бор эди деб ўйлайман, фақат ёпиқлик сари ортга қадам қўйиб борилаверди. Ҳатто 1996-йилгача жуда жадал ривожланган Ўзбекистон конвертация, протекционизм сиёсатлари оқибатида ортга қараб кетаверди.
Мен аниқ эсимда, 90-йилларнинг бошларида, айнан 93-94 йилларда хитойликлар келиб ўзбек қишлоқларида гектарлаб ҳудудга пиёз экишар эди, қозоғистонликларни эса мардикор сифатида ишлатишар эди. Бувимларники бир тўда хитойликлар, қозоғистонликлар ижарада туришар эди.
Кейин эса бирдан пул қочди, барча қўшнилар билан урушиб чиқдик, чегаралар ёпилди, конвертация деган бало кириб келди, буёғи ўзингизга маълум. Ўша пайтларда оғир бўлгандир, лекин аниқ биламан, яхшироқ қарорлар чиқариш мумкин эди.
Нима бўлганда ҳам ана ўшандай ёпиқ даврни ҳам кўрдик. Бу даврдаги хатоларни ҳали тарих кўп эслайди, хотирлайди, лекин Ислом Каримов айтганидай, асосийси тинчлик бўлган, балки бу ҳар қандай иқтисодий хато қарорлардан устун бўлгандир.
@bektoshkhatamov