Kitob yozish bir gap-u, uni yaxshi yozish boshqa gap.

"Yozuvchi inson" uchun yillar davomida mehnat qilib, oxir-oqibat asari o‘qilmay, qabul qilinmay, e’tiborsiz qolishidan yomonroq narsa yo‘q.

Kitobning rasmiy taqdimotidan keyin ham bu fikrlar bilan yashayapman.

Biroq, hamkasb do‘stlarimning fikri men uchun muhim. Nima uchun? Chunki ularning ovozlari ishingiz sifatiga xolisona baho berib, jamoatchilik fikriga ta’sir o‘tkaza oladi. Yana shuning uchunki, men jurnalistlik kasbimni sevaman.

Shu ma’noda, "Gazeta.uz"da ishlagan paytimdan beri muharririm bo‘lgan Sabina Bakayevaning kitobim haqidagi taqrizidagi so‘zlari alohida jaranglaydi. Bu uning ishimni maqtagani uchun emas, balki Sabina "O‘zbekistonda yana bir kun" qahramonlarining hayotiy hikoyalariga singdirilgan fikrlarimni ilg‘ab olgani uchun.

"Muallifning qahramonlar bilan suhbatlarda ta’sirli voqealarni tanlay bilish mahorati nafaqat portretlarda tasvirlangan davr ruhini va yurakdagi og‘riqni, balki o‘zbekistonliklar avlodlari xulq-atvorining shakllangan odatlarini tushunish imkonini beradi..." - deb yozadi taqriz muallifi, kitob yozishda erishmoqchi bo‘lgan chinakam maqsadlarimni ochib beradi.

Tanqidi uchun ham Sabinadan minnatdorman. Taqrizda aytilgan so’zlarni men tadqimot doirasida kotardim:

"Biroq, chuqur fikrlari va yaxshi so‘z boyligiga qaramay, muallif uchun o‘sish imkoniyatlari ko‘p: tilini sayqallash, lug‘atini boyitish, qahramonlar ichki dunyosini chuqurroq ochib berish, ularni shifo topguncha tavba qildira olishni o‘rganish".

Kerakli va to‘g‘ri so‘zlar, Sabina! Ular keyingi asarim ustida ishlashda menga asqotadi. Menimcha, men uni yarataman.

https://www.gazeta.uz/ru/2024/12/29/book/

@andanotherday