ЁНҒОҚ ҲАНГОМАСИ.
(Латифа)
Ўзбек халқ эртаклари фақатгина болаларни овутиб қўядиган гаплар эмас унинг замирида инсонийлик тарбияси мужассамлашган.
Ҳалқ эртаклари одамларни зукколикка,мардликка, сабрлиликка, қаноат қилишга,боқиманда бўлмасликка ва бошқа олийжаноб ишларга ўргатади.
Айрим халқларни ёзувчилари эртакларни тўқиб адабиётларга киритган бўлсалар, ўзбек халқ эртаклари асрлар давомида одамлар тилида сайқалланиб, сўнгра адабиётларга кўчирилган.
Жуда кўп эртакларимиз бош қахрамони Хўжа Насриддин афанди бўлади.
ЁНҒОҚ ҲАНГОМАСИ.
Бир куни Хўжа Насриддин афанди кўчадан эшак миниб ўтиб кетаётган экан, уни маҳаллани болалари чувуллашиб ўраб олибдилар.
Ҳар бири "Афанди менга ёнғоқ беринг" дейишиб, юргизгани қўймабдилар.
Шунда афанди "Болалар, кўчанинг бошида бир киши ҳаммага текин ёнғоқ улашиб турибди"-деб алдаб қўйибди.
Бу хабардан болалар хурсанд бўлишиб, қийқиришиб кўчани бошига қараб чопишиб кетибдилар.
Хўжа Насриддин" Ҳақиқатдан ҳам ёнғоқ улашаётган бўлса-чи, бўлмаса бекорга болалар чопиб кетишмайди"-деб ўйлабди ва эшагидан тушиб болалар кетидан чопиб кетибди.