Kitoblar juda ajib mo‘jizalardir. Men ularga qaraganimda "muhabbat"ni ko‘raman. Sof, toza va manfaatlarsiz. Sahifalar uzra ko'zlarim harakatlanar ekan, qalbim o‘zi izlagan taskinni topadi. So‘z bilan ta'riflab bo'lmaydigan darajada huzurli jarayondir - mutolaa.
Topinib boradiganim ham malham bo‘ladigani ham shu kitoblardir. Ko‘pincha kitoblarni bag‘rimga bosaman va eng yaqin do‘stimning taftini his qilgandek bo‘laman. Ba‘zida kitoblar men uchun yostiq vazifasini o‘taydi, boshimni qo‘yganimda onamning tizzasi beradigan xotirjamlik hissini tuyaman. Tunda uyquga tolishdan oldin yostig‘im yonida albatta qandaydir kitob bo‘ladi. Bo‘rtirmayapman. Kitoblar bilan oramdagi bog‘liqlikni anglatmoqchiman. Lekin eng ko‘p afsuslanadiganim, kitob o‘qishga kam vaqt ajratayotganim, kam yozayotganim. Bularni eslasam ichimni timdalanadi.
Kitoblar tugamasligiga ham, umrim ulardan to‘yib o‘qiy olishga yetmasligiga ham ishonaman. Lekin to‘xtamayman. Har holda to‘xtamaslikka harakat qilaman. Zotan, o‘rganadiganlarim va anglaydiganlarim ko‘p. Hayotning boqiy emasligi esa bunga to‘siq bo'lolmaydi.

✍Dilnura Yuldosheva

https://t.me/YaqinOzbek