ҚАЙТИШ

Уйда чироқ ёнди. Қайнади қозон.
Плитада олов гулдай сарсари.
Столга тўшалди оппоқ дастурхон,
Чангдан холи ўлди токчалар - бари.

Бўшлиқ қаршисида бўш турган ойна
Юзини ним тўсган чойшабни юлди.
Юзингни лаҳзада акс эттирди ва
Тақлид ҳам айлади: жилмайдинг - кулди.

Дераза дунёга боқди чароғон,
Балконга ювилиб кирлар осилди.
Дазмол буғлар тараб югурди равон -
Ғижим кўйлакларнинг қаъти ёзилди.

Хиргойи зўриқмай, сокин куйлади -
Хонани тўлдирди бир илиқ туйғу.
Газетни ўқиркан эркак, ўйлади:
- Чўчитиб бўлмайди – бахт қушидир бу.

Усмон Азим

https://t.me/UsmonAzimijodi