#МАЖРУҲ
21-қисм
МУАЛЛИФ ШАМСИНУР
Аслини олганда Маржона холасининг гапларидан қўрқувга тушганди. Куёв келса нима қиламан дея хавотирда эди. Энди кўнгли хотиржам тортди. Бир томондан бу гапдан хурсанд бўлса, бир томондан қайнонаси бугунги гаплари уни кўнглини хира қилиб турарди.
***
Чунки холам менга тўйдан кейинги ишлар хақда айтганда мийям қотиб қолганди қўрқувдан.
Демак менга тегмаскан деб хурсанд эдим .
Шу зайл турмушимиз бошланди.
Тонгда турамиз котта ховлига борамиз, яъни уйимизнинг нариги томонидаги ҳовлига. Ораси анча масофа. Чой тайёрлаймиз кечгача ўш ерда бўламан.
— Иш қилишга пишиққина экан.
Қайнонам ҳар бир ишимни обдон текширади. Қайнисингилларим умуман иш қилмайди. Улар мен билан тенгдош эди. Ҳатто биттаси мендан бир ёш катта. Дилрабо ва Марҳаболар. Овсиним ҳам пичинг қилиб иш буюришдан бўшамайди. Кечгача ўша ерда ишларни қилиб юраман. Ҳар куни шу ҳолат. Мақсуд ака эса ўртоқлари билан соат нечичида келса, шунда уйга олиб кетади.
— Маржон зерикмаяпсанми?
— Йўқ.
— Ҳа яхши.
— Ўқиш бошланишига оз фурсат қолди.
— Энди бормайсан.
Кўзимда ёш айланди.
— Бу гап қаердан чиқди? Ахир мен ўқийманку ҳали?
— Мени хотиним ишламайди. Уйда ўтирасан.
— Нега?
— Айтдимку ўқишни кераги йўқ. Чарчадим бўлди жимгина борайлик уйга.
Ўша кеча йиғладим аламим келиб. Наҳот энди жонажон коллежимга бора олмасам? Орзуларим нима бўлади? Барчаси саробми? Энди уйга кириб ишдан ортмай юраманми?
Тўрт ой шундай яшадик. Алоҳида алоҳида кўрпача солардим.
Бир куни дабдала ичиб келди хеч ичганини кўрмаган эканман.
Уйга бориб роса Насиба қанисан Насиба деб гапирди.
Кейин менга бақириб кетди юқол деб нима қиларимга хайрон эдим қўрқиб йиғлаб юбордим.
— Нимага қараб турибсан? Йўқоооол.
Жим эдим, йиғлардим. Мен нима қилдим бунга? Мени айбим нима?
Тентакка ўхшарди келиб юпатди мени, Насиба деб чақирди севишини айтиб алжирарди.
— Насиба жоним бўлди йиғлама. Биласанку жонимдан ортиқ севаман сени. Сен ҳаётимсан.
Мени қучди. Илк бор эркак танаси танимга тегиб ҳаяжонландим. Қизиб кетдим. Нафас олишим тезлашди. Уни ўзимдан итардим.
— Илтимос қўйворинг.
— Тш, бўлди йиғлама.
У қаттиқроқ бағрига босди. Сўнгра бўйнимдан ўпа кетди. Унга қаршилик қилдим. Аммо у ўзини билмасди. Маст эди. Ҳаракатларига жавоб беролмасди.
— Менга ваъда бергансиз.
—
— Мақсуд ака... Ўзизга келинг. Илтимос .
Ялиндим, ёлвордим. Аммо уни қўлларидан чиқа олмадим. Ўша кеча эрим томонидан топталдим. Мажбурландим. Менинг илк висол кечам ана шундай бошланди.
У маст ва жирканчли эди. Кўнглим айнирди. Лекин оғриқлар ўз забтига олар, қўлимдан бирор иш келмади.
Тонгда бошимлаб уйғонди.
Мен бўлсам ўлиб қолгим келарди.
—Ҳалиям ётибсанми тур чой қўй,- деди.
—Сиз нима қилганингизни биласизми?
Йиғлаб юбордим.
Давоми бор...
@Umirqadrli
21-қисм
МУАЛЛИФ ШАМСИНУР
Аслини олганда Маржона холасининг гапларидан қўрқувга тушганди. Куёв келса нима қиламан дея хавотирда эди. Энди кўнгли хотиржам тортди. Бир томондан бу гапдан хурсанд бўлса, бир томондан қайнонаси бугунги гаплари уни кўнглини хира қилиб турарди.
***
Чунки холам менга тўйдан кейинги ишлар хақда айтганда мийям қотиб қолганди қўрқувдан.
Демак менга тегмаскан деб хурсанд эдим .
Шу зайл турмушимиз бошланди.
Тонгда турамиз котта ховлига борамиз, яъни уйимизнинг нариги томонидаги ҳовлига. Ораси анча масофа. Чой тайёрлаймиз кечгача ўш ерда бўламан.
— Иш қилишга пишиққина экан.
Қайнонам ҳар бир ишимни обдон текширади. Қайнисингилларим умуман иш қилмайди. Улар мен билан тенгдош эди. Ҳатто биттаси мендан бир ёш катта. Дилрабо ва Марҳаболар. Овсиним ҳам пичинг қилиб иш буюришдан бўшамайди. Кечгача ўша ерда ишларни қилиб юраман. Ҳар куни шу ҳолат. Мақсуд ака эса ўртоқлари билан соат нечичида келса, шунда уйга олиб кетади.
— Маржон зерикмаяпсанми?
— Йўқ.
— Ҳа яхши.
— Ўқиш бошланишига оз фурсат қолди.
— Энди бормайсан.
Кўзимда ёш айланди.
— Бу гап қаердан чиқди? Ахир мен ўқийманку ҳали?
— Мени хотиним ишламайди. Уйда ўтирасан.
— Нега?
— Айтдимку ўқишни кераги йўқ. Чарчадим бўлди жимгина борайлик уйга.
Ўша кеча йиғладим аламим келиб. Наҳот энди жонажон коллежимга бора олмасам? Орзуларим нима бўлади? Барчаси саробми? Энди уйга кириб ишдан ортмай юраманми?
Тўрт ой шундай яшадик. Алоҳида алоҳида кўрпача солардим.
Бир куни дабдала ичиб келди хеч ичганини кўрмаган эканман.
Уйга бориб роса Насиба қанисан Насиба деб гапирди.
Кейин менга бақириб кетди юқол деб нима қиларимга хайрон эдим қўрқиб йиғлаб юбордим.
— Нимага қараб турибсан? Йўқоооол.
Жим эдим, йиғлардим. Мен нима қилдим бунга? Мени айбим нима?
Тентакка ўхшарди келиб юпатди мени, Насиба деб чақирди севишини айтиб алжирарди.
— Насиба жоним бўлди йиғлама. Биласанку жонимдан ортиқ севаман сени. Сен ҳаётимсан.
Мени қучди. Илк бор эркак танаси танимга тегиб ҳаяжонландим. Қизиб кетдим. Нафас олишим тезлашди. Уни ўзимдан итардим.
— Илтимос қўйворинг.
— Тш, бўлди йиғлама.
У қаттиқроқ бағрига босди. Сўнгра бўйнимдан ўпа кетди. Унга қаршилик қилдим. Аммо у ўзини билмасди. Маст эди. Ҳаракатларига жавоб беролмасди.
— Менга ваъда бергансиз.
—
— Мақсуд ака... Ўзизга келинг. Илтимос .
Ялиндим, ёлвордим. Аммо уни қўлларидан чиқа олмадим. Ўша кеча эрим томонидан топталдим. Мажбурландим. Менинг илк висол кечам ана шундай бошланди.
У маст ва жирканчли эди. Кўнглим айнирди. Лекин оғриқлар ўз забтига олар, қўлимдан бирор иш келмади.
Тонгда бошимлаб уйғонди.
Мен бўлсам ўлиб қолгим келарди.
—Ҳалиям ётибсанми тур чой қўй,- деди.
—Сиз нима қилганингизни биласизми?
Йиғлаб юбордим.
Давоми бор...
@Umirqadrli