2/3
Yozning 500 kuni o‘zi qanday film? U faqat sevgi haqidami? Yo‘q albatta. Bu haqida bizni hikoyachi ham ogohlantiradi: bu sevgi hikoyasi emas, bu yigit va qiz uchrashgani haqidagi hikoya deya. Lekin keeling biz bunday deb aytamiz: bu sevgi hikoyasi emas, bu sevgi haqida hikoya. Bu faqat sevgi haqida hikoya emas, bu inson o‘ziga yaqin bo‘lganlarni o‘z xotirasining qayeridadir baribir olib qo‘yishini bizga aytadigan hikoya: Tom Sammer bilan ajralgandan keyin ancha vaqt eslamay qo‘yadi uni, yoki shunga harakat qiladi, lekin uni keyinroq poyezdda uchratadi, o‘sha paytdagi suhbatga e’tibor bersangiz, hali ham bu ikkisini o‘rtasidagi iliqlik tarqamaganiga guvoh bo‘lasiz, xuddiki ikkalasi ajralmaganday. Bu faqat sevgi haqidagi hikoya emas, bu bizga hayot doim ham biz kutganlarimizni beravermasligi haqida aytadigan hikoya: Tom ancha vaqt o‘ziga atalgan qiz Sammer ekaniga ishonib keldi, buni u rad qilishni istamadi eng so‘ngigacha. Tomning singlisini “kimnidir sen bilan bir xil rasvo narsani yoqtirishi, o‘sha odamni sening sevgiling qilib qo‘ymaydi” degan gaplari balki biz uchun ham saboq bo‘lishi kerakdir. Bu faqat sevgi hikoyasi emas, bu bizni oldinga intilishimiz kerakligini aytadigan, bizga to‘xtamaslik kerakligini uqtiradigan hikoya: agar filmdan jahlingiz chiqqan bo‘lsa ham bir narsani tan oling, agar Sammer bo‘lmaganda Tom o‘sha o‘zi yoqtirmaydigan joyda qancha payt ishlagan bo‘lardi kim biladi. Hozir esa u, o‘zi biladigan soha bo‘yicha izlanayotgan inson, arxitekturaga qaytgan, balki o‘zini bir vaqtlar unutgan orzusini yana tiklayotgan inson. Film bizga doim oldinga yurish kerakligini aytadi, film oxirida Tom endi men bilaman, taqdir degan narsani o‘zi yo‘q deb aytadi. Men sizlarga buni aniq qilib aytib bera oladigan odam emasman-u, lekin bir narsani bilaman, Tom endi o‘ziga yoqadigan ish izlayapti, do‘stlari bor uning, balki hozir Kuz bilan baxtli bo‘lib ketgandir ham – umumiy qilib aytganda u oldinga intilayapti, to‘xtab qolgani yo‘q shunisi asosiy g‘oya.
Xullas filmni ko‘ring azizlar, u haqida sizga nimadir yaxshi narsa bera oldim deb umid qilaman. Ayniqsa hozir Josef Gordon- Levitt o‘rta yoshdagi oq sochli odam bo‘lib qolgan paytida ham, uning yoshlik paytini eslash imkoni sizda bor ekanidan foydalanib ko‘ring. Balki film tomoshasidan keyin The Smiths guruhini ham eshitib yuborarsiz, har xolda sizda ularni yomon ko‘rishga sabab yo‘q bo‘lsa kerak. Bizda hozircha shular.
3/3
Janr sevimlisi sifatida sizlar uchun yorqin lahzalar ilinib: Seb's
Yozning 500 kuni o‘zi qanday film? U faqat sevgi haqidami? Yo‘q albatta. Bu haqida bizni hikoyachi ham ogohlantiradi: bu sevgi hikoyasi emas, bu yigit va qiz uchrashgani haqidagi hikoya deya. Lekin keeling biz bunday deb aytamiz: bu sevgi hikoyasi emas, bu sevgi haqida hikoya. Bu faqat sevgi haqida hikoya emas, bu inson o‘ziga yaqin bo‘lganlarni o‘z xotirasining qayeridadir baribir olib qo‘yishini bizga aytadigan hikoya: Tom Sammer bilan ajralgandan keyin ancha vaqt eslamay qo‘yadi uni, yoki shunga harakat qiladi, lekin uni keyinroq poyezdda uchratadi, o‘sha paytdagi suhbatga e’tibor bersangiz, hali ham bu ikkisini o‘rtasidagi iliqlik tarqamaganiga guvoh bo‘lasiz, xuddiki ikkalasi ajralmaganday. Bu faqat sevgi haqidagi hikoya emas, bu bizga hayot doim ham biz kutganlarimizni beravermasligi haqida aytadigan hikoya: Tom ancha vaqt o‘ziga atalgan qiz Sammer ekaniga ishonib keldi, buni u rad qilishni istamadi eng so‘ngigacha. Tomning singlisini “kimnidir sen bilan bir xil rasvo narsani yoqtirishi, o‘sha odamni sening sevgiling qilib qo‘ymaydi” degan gaplari balki biz uchun ham saboq bo‘lishi kerakdir. Bu faqat sevgi hikoyasi emas, bu bizni oldinga intilishimiz kerakligini aytadigan, bizga to‘xtamaslik kerakligini uqtiradigan hikoya: agar filmdan jahlingiz chiqqan bo‘lsa ham bir narsani tan oling, agar Sammer bo‘lmaganda Tom o‘sha o‘zi yoqtirmaydigan joyda qancha payt ishlagan bo‘lardi kim biladi. Hozir esa u, o‘zi biladigan soha bo‘yicha izlanayotgan inson, arxitekturaga qaytgan, balki o‘zini bir vaqtlar unutgan orzusini yana tiklayotgan inson. Film bizga doim oldinga yurish kerakligini aytadi, film oxirida Tom endi men bilaman, taqdir degan narsani o‘zi yo‘q deb aytadi. Men sizlarga buni aniq qilib aytib bera oladigan odam emasman-u, lekin bir narsani bilaman, Tom endi o‘ziga yoqadigan ish izlayapti, do‘stlari bor uning, balki hozir Kuz bilan baxtli bo‘lib ketgandir ham – umumiy qilib aytganda u oldinga intilayapti, to‘xtab qolgani yo‘q shunisi asosiy g‘oya.
Xullas filmni ko‘ring azizlar, u haqida sizga nimadir yaxshi narsa bera oldim deb umid qilaman. Ayniqsa hozir Josef Gordon- Levitt o‘rta yoshdagi oq sochli odam bo‘lib qolgan paytida ham, uning yoshlik paytini eslash imkoni sizda bor ekanidan foydalanib ko‘ring. Balki film tomoshasidan keyin The Smiths guruhini ham eshitib yuborarsiz, har xolda sizda ularni yomon ko‘rishga sabab yo‘q bo‘lsa kerak. Bizda hozircha shular.
3/3
Janr sevimlisi sifatida sizlar uchun yorqin lahzalar ilinib: Seb's