Орзулардан кенгайди юрак. Шодликлардан, қувончдан, бахтдан.
Хижронлардан, соғинч, овунчдан.
Ишонч, умид ва муҳаббатдан.

Армонлардан тораймади, йўқ.
Сиғди унга оғриқ дард бўлиб.
Хиёнатни кўтаролди сўнг,
Йиғлай-йиғлай... нолавор, тўлиб.

Кечирди, жой берди тўридан
Ўзин сиғдирмаган юракка
Қараб турса, охирлаб қолган,
Умрин бериб қўйди кузакка...

Муштдай гўштга ҳаммаси сиғди...
Энди уни кўтармоқ оғир.
Ортиқчалик қиляпти энди,
Сиғдирмайди... лоши ҳам охир.
Раъно Умидбахш.
30.10.2024.



🌎https://t.me/Ranoumidbaxsh
⭐️https://www.youtube.com/@Rano_Umidbaxsh