#Қора_Қақнус
54- қисм.
✍Нафиса Маликова.
Ўқитувчини директор чақирди...сўнг бир оз ўтиб хонага Дракула жилмайганча кириб келди...йўқ фақат бу эмас....мени кўз олдимда яна тарих такрорланишини истамайман...Дракула менга қараб жилмайди....
-мен сизларни янги фан ўқитувчингиз Амир...-дея ўзини таништираётиб кўзи Денизага тушиб қотиб қолди....
Ҳамма ўрнидан туриб салом берди...аммо янги ўқитувчи қилт этмасди..гўёки макон ва замонни унутгандек....Дениза ҳам ундан кўзини узмасди...севишганлар яна қайта топишди...алам билан жилмайдим..нима кутгандим..авфимга яраша севгим қайтишиними...мен қайтиш учун нотоғри вақт танлаган кўринаман....ниҳоят Дракула ўзига келди...энди у мен томонга қарамай ҳам қўйганди....
-ҳамма ўзини бирма бир таништирсин...-деди Денизадан кўзини узмай...унинг чиройли кўзлари...фақат унда эди....
Ҳамма бирма бир ўзини таништира бошлади...навбат Денизага етди...ахир ҳаммаси у учун қилинаётганди...
-мен Турсинова Дениза...-деди Дракуладан кўз узмай жилмайиб...-...яшайман...ота онам автоҳалокатда вафот этишган...
Дракула маъюс боқди...
-наҳотки бир ўзингиз яшасангиз???-деди ачиниш билан...
-ҳа...бу қийин..аммо қариндошларим ҳам йўқ..-деди ғамгинлик билан...албатта бу Еленани услуби эди..одамни қуюшқондан чиқарар даражада сокин....
Навбат менга келди..Дракула зўрға кўзларини Денизадан узди....
Ўзимни таништирдим...аммо Дракула мени эшитяптими йўқми билмайман...мени ҳам ҳаёлим жойида эмас...худди аросатда қолгандек...тақдир мен билан ажойиб тарзда ўйин ўйнаётганди....
Дарс тугагач елкамдан тоғ ағдарилгандек бўлди...кўзим Гулҳаёга тушди...у Денизага бир нарсалар деб жилмайиб гўёки сочига ёпишган нарсани олиб ташлагандек сочини ушлади..ажойиб қизда...сўнг Дениза раҳмат айтганча шошиб чиқиб кетди...
-менга бугун эрийсан...-деди Гулҳаё хушнуд бўлиб...сўнг қўлидаги сочни тутқазди....сочни авайлаб ушладим..ҳолироқ жойда аниқлайман...ҳозир одамлар бизга ўхшаганларни эртакларда қолиб кетган деб ўйлайди...сочни чўнтагимга тиққанча Гулҳаё билан бўш хонага йўл олдик....
Давоми бор.
https://t.me/Qalbgavhar
@Qalbgavhar
54- қисм.
✍Нафиса Маликова.
Ўқитувчини директор чақирди...сўнг бир оз ўтиб хонага Дракула жилмайганча кириб келди...йўқ фақат бу эмас....мени кўз олдимда яна тарих такрорланишини истамайман...Дракула менга қараб жилмайди....
-мен сизларни янги фан ўқитувчингиз Амир...-дея ўзини таништираётиб кўзи Денизага тушиб қотиб қолди....
Ҳамма ўрнидан туриб салом берди...аммо янги ўқитувчи қилт этмасди..гўёки макон ва замонни унутгандек....Дениза ҳам ундан кўзини узмасди...севишганлар яна қайта топишди...алам билан жилмайдим..нима кутгандим..авфимга яраша севгим қайтишиними...мен қайтиш учун нотоғри вақт танлаган кўринаман....ниҳоят Дракула ўзига келди...энди у мен томонга қарамай ҳам қўйганди....
-ҳамма ўзини бирма бир таништирсин...-деди Денизадан кўзини узмай...унинг чиройли кўзлари...фақат унда эди....
Ҳамма бирма бир ўзини таништира бошлади...навбат Денизага етди...ахир ҳаммаси у учун қилинаётганди...
-мен Турсинова Дениза...-деди Дракуладан кўз узмай жилмайиб...-...яшайман...ота онам автоҳалокатда вафот этишган...
Дракула маъюс боқди...
-наҳотки бир ўзингиз яшасангиз???-деди ачиниш билан...
-ҳа...бу қийин..аммо қариндошларим ҳам йўқ..-деди ғамгинлик билан...албатта бу Еленани услуби эди..одамни қуюшқондан чиқарар даражада сокин....
Навбат менга келди..Дракула зўрға кўзларини Денизадан узди....
Ўзимни таништирдим...аммо Дракула мени эшитяптими йўқми билмайман...мени ҳам ҳаёлим жойида эмас...худди аросатда қолгандек...тақдир мен билан ажойиб тарзда ўйин ўйнаётганди....
Дарс тугагач елкамдан тоғ ағдарилгандек бўлди...кўзим Гулҳаёга тушди...у Денизага бир нарсалар деб жилмайиб гўёки сочига ёпишган нарсани олиб ташлагандек сочини ушлади..ажойиб қизда...сўнг Дениза раҳмат айтганча шошиб чиқиб кетди...
-менга бугун эрийсан...-деди Гулҳаё хушнуд бўлиб...сўнг қўлидаги сочни тутқазди....сочни авайлаб ушладим..ҳолироқ жойда аниқлайман...ҳозир одамлар бизга ўхшаганларни эртакларда қолиб кетган деб ўйлайди...сочни чўнтагимга тиққанча Гулҳаё билан бўш хонага йўл олдик....
Давоми бор.
https://t.me/Qalbgavhar
@Qalbgavhar