BAHORDA BULBUL HAM KUYLAGAN NAVO...
Ertakka aylanar ko‘rganlarimiz,
Nihol edi avval bo‘y cho‘zgan daraxt.
Birgalikda xayol surganlarmiz,
O‘sha ham bir zamon bo‘lgan ekan baxt.
Erkalab, o‘rgilib yurgan bu havo,
Qachondir ko‘nglimiz ko‘targan edi.
Bahorda bulbul ham kuylagan navo,
Qaysi bir butoqda o‘tirgan edi.
Bolajon keldingmi degan u ovoz,
Onamning sog‘inchi, bir mehri edi.
Otamning madadi baxsh etdi parvoz,
Dunyoning men bilmas bir sehri edi.
Kengliklar qo‘ynida nelar bermas yuz,
Goh yomg‘ir, qoriga bo‘ldik-ku guvoh.,
Ko‘klamdan yoz o‘tib kutib oldi kuz,
Gohida shod edik, g‘amda qoldik goh.
Kimlarni kuzatdik taqdir ekan deb,
Kipriklar namlanib ko‘zga to‘ldi yosh.
Aslida hayot ham shundaymikan deb,
Bariga ko‘nikib yuribdi bardosh.
Kechagi qizaloq bo‘y yetgan ko‘ngil,
Yigitcha ovozi qolgan do‘rillab.
Bir yoshga ulg‘ayib o‘tayotgan yil,
Kimga baxsh etgan ishq turibdi gullab...
Namxush hazonlarda ajir bir hovur,
Oftob yuzin bosar shomga qadar to.
Etagin tortqilab ketgunicha nur,
Uning quchog‘idan ayrilmas hatto.
Bog‘larning bag‘rida shamol huvillar,
Novdalar yalong‘och libosin yechgan.
Tush ko‘rib turganday bo‘lib tuyular,
Fasllar umri ham shu yerda kechgan...
Qachondir uchrashdik dil amri bilan,
Chamanzor, gullarning iforidan mast.
Hayot ham ertakka aylanar ekan,
Gohida ishonib, ishongim kelmas…
O, buncha shoshqaloq ekansan, umr,
Borini aytishga ulgurmaydi til.
Ne bo‘lsa bo‘lgani unga baribir,
Bizlardan so‘ramay o‘tib ketar yil.
Ertakka aylanar ko‘rganlarimiz,
Nihol edi avval bo‘y cho‘zgan daraxt.
Birgalikda xayol surganlarmiz,
O‘sha ham bir zamon bo‘lgan ekan baxt...
O‘sha ham bir zamon bo‘lgan ekan baxt…
© O‘tkir Rahmat
#Sog‘inch| @Otkir_Rahmat
Ertakka aylanar ko‘rganlarimiz,
Nihol edi avval bo‘y cho‘zgan daraxt.
Birgalikda xayol surganlarmiz,
O‘sha ham bir zamon bo‘lgan ekan baxt.
Erkalab, o‘rgilib yurgan bu havo,
Qachondir ko‘nglimiz ko‘targan edi.
Bahorda bulbul ham kuylagan navo,
Qaysi bir butoqda o‘tirgan edi.
Bolajon keldingmi degan u ovoz,
Onamning sog‘inchi, bir mehri edi.
Otamning madadi baxsh etdi parvoz,
Dunyoning men bilmas bir sehri edi.
Kengliklar qo‘ynida nelar bermas yuz,
Goh yomg‘ir, qoriga bo‘ldik-ku guvoh.,
Ko‘klamdan yoz o‘tib kutib oldi kuz,
Gohida shod edik, g‘amda qoldik goh.
Kimlarni kuzatdik taqdir ekan deb,
Kipriklar namlanib ko‘zga to‘ldi yosh.
Aslida hayot ham shundaymikan deb,
Bariga ko‘nikib yuribdi bardosh.
Kechagi qizaloq bo‘y yetgan ko‘ngil,
Yigitcha ovozi qolgan do‘rillab.
Bir yoshga ulg‘ayib o‘tayotgan yil,
Kimga baxsh etgan ishq turibdi gullab...
Namxush hazonlarda ajir bir hovur,
Oftob yuzin bosar shomga qadar to.
Etagin tortqilab ketgunicha nur,
Uning quchog‘idan ayrilmas hatto.
Bog‘larning bag‘rida shamol huvillar,
Novdalar yalong‘och libosin yechgan.
Tush ko‘rib turganday bo‘lib tuyular,
Fasllar umri ham shu yerda kechgan...
Qachondir uchrashdik dil amri bilan,
Chamanzor, gullarning iforidan mast.
Hayot ham ertakka aylanar ekan,
Gohida ishonib, ishongim kelmas…
O, buncha shoshqaloq ekansan, umr,
Borini aytishga ulgurmaydi til.
Ne bo‘lsa bo‘lgani unga baribir,
Bizlardan so‘ramay o‘tib ketar yil.
Ertakka aylanar ko‘rganlarimiz,
Nihol edi avval bo‘y cho‘zgan daraxt.
Birgalikda xayol surganlarmiz,
O‘sha ham bir zamon bo‘lgan ekan baxt...
O‘sha ham bir zamon bo‘lgan ekan baxt…
© O‘tkir Rahmat
#Sog‘inch| @Otkir_Rahmat