#HAROMI
• 1893 yili Turk harbiy oʻquv yurtida talaba edim.
• Oʻqishni bitirgach vatan himoyasi janglarida qatnashdim.
• Falastin himoyasi jangidan qaytar ekanmiz yoʻlda Fransiya askarlariga roʻbaroʻ keldik.
• Ular orasida bir yuzboshi koʻzimga issiq koʻrindi, u ham mendan koʻzini uzmasdi.
• Sekin-asta oldimga keldi:
- Meni tanimadingmi, Umar?!-, dedi.
- Yoʻq!-, dedim.
- Men sen bilan Turk harbiy oʻquv yurtida birga oʻqiganman!-, dedi.
• Hayron boʻldim.
• Uni tanidim.
• U qadar qobiliyati boʻlmasada, vatanimiz, xalqimiz haqida yomon gaplarni gapirib yurishini esladim.
• Lekin Fransiya askarlari orasida yuzboshi boʻlib xizmat qilayotganiga hech tushuna olmadim va oʻzidan soʻradim.
• Voqeani shunday tushuntirdi.
- Men qachon urushda turklar gʻalaba qilsa quvona olmasdim, magʻlub boʻlsa ichimdan sevinardim va bunday ekanimning sirini topolmasdim. Bir kuni onamdan soʻradim. Onam shunday dedi:
- Men kasalxonada hamshira boʻlib ishlab yurganimda bir fransuz doktor bor edi, shu bilan «don olishib» yurdim. Natijada senga homila boʻlib qoldim. Sen oʻsha fransuzning oʻgʻlisan!
- Onamning bu gapi meni sarosimaga solib qoʻydi. Oʻsha kasalxonaga borib, men tugʻilgan yillar orasida fransuz doktor ishlaganini surishtirib, topdim va manzilini oldim. Soʻngra Fransiyaga borib haqiqiy otamni topdim. Unga onam aytgan gaplarni aytdim. U onam haqida eshitib, uni rostdan sevganini aytdi va meni tan olib, oʻzining familiyasiga oldi, hamda Fransuz harbiy oʻquv yurtida oʻqishimni davom ettirishimga imkon berdi. Koʻrib turganingdek mana, fransuz askarlari ichida yuzboshi rutbasida xizmatdaman, dedi.
• Bu yuzboshi HAROMI edi!
• Hikoyani eshitib, mendan sovuq ter chiqib ketdi.
• Shundan soʻng oʻz vatani va xalqini qoralab yurganlarni koʻrsam bular ham haromi boʻlsa kerak, degan xayol aqlimga kelaveradi!
1915 yil
©️ Umar Sayfiddin, harbiy yozuvchi.
https://t.me/Kenja_Botirjon
• 1893 yili Turk harbiy oʻquv yurtida talaba edim.
• Oʻqishni bitirgach vatan himoyasi janglarida qatnashdim.
• Falastin himoyasi jangidan qaytar ekanmiz yoʻlda Fransiya askarlariga roʻbaroʻ keldik.
• Ular orasida bir yuzboshi koʻzimga issiq koʻrindi, u ham mendan koʻzini uzmasdi.
• Sekin-asta oldimga keldi:
- Meni tanimadingmi, Umar?!-, dedi.
- Yoʻq!-, dedim.
- Men sen bilan Turk harbiy oʻquv yurtida birga oʻqiganman!-, dedi.
• Hayron boʻldim.
• Uni tanidim.
• U qadar qobiliyati boʻlmasada, vatanimiz, xalqimiz haqida yomon gaplarni gapirib yurishini esladim.
• Lekin Fransiya askarlari orasida yuzboshi boʻlib xizmat qilayotganiga hech tushuna olmadim va oʻzidan soʻradim.
• Voqeani shunday tushuntirdi.
- Men qachon urushda turklar gʻalaba qilsa quvona olmasdim, magʻlub boʻlsa ichimdan sevinardim va bunday ekanimning sirini topolmasdim. Bir kuni onamdan soʻradim. Onam shunday dedi:
- Men kasalxonada hamshira boʻlib ishlab yurganimda bir fransuz doktor bor edi, shu bilan «don olishib» yurdim. Natijada senga homila boʻlib qoldim. Sen oʻsha fransuzning oʻgʻlisan!
- Onamning bu gapi meni sarosimaga solib qoʻydi. Oʻsha kasalxonaga borib, men tugʻilgan yillar orasida fransuz doktor ishlaganini surishtirib, topdim va manzilini oldim. Soʻngra Fransiyaga borib haqiqiy otamni topdim. Unga onam aytgan gaplarni aytdim. U onam haqida eshitib, uni rostdan sevganini aytdi va meni tan olib, oʻzining familiyasiga oldi, hamda Fransuz harbiy oʻquv yurtida oʻqishimni davom ettirishimga imkon berdi. Koʻrib turganingdek mana, fransuz askarlari ichida yuzboshi rutbasida xizmatdaman, dedi.
• Bu yuzboshi HAROMI edi!
• Hikoyani eshitib, mendan sovuq ter chiqib ketdi.
• Shundan soʻng oʻz vatani va xalqini qoralab yurganlarni koʻrsam bular ham haromi boʻlsa kerak, degan xayol aqlimga kelaveradi!
1915 yil
©️ Umar Sayfiddin, harbiy yozuvchi.
https://t.me/Kenja_Botirjon