Bir kuni ummonda suzib borayotgan kema halokatga uchrab, cho‘kib ketdi...
Kemada yo‘lovchilardan birgina kishi tirik qoldi...
To‘lqinlar holdan toygan kishini odam oyog‘i yetmagan bir orolga chiqarib qo‘ydi...
U kishi avvalgi kunlarda Allohga
---“Meni qutqar”,~ deya yolvora boshladi... Balki yordam kelib qolar deganday ufqqa boqdi... Lekin, biron~bir kema ko‘rinmasdi...!
Oradan ancha vaqt o‘tgach, shamoldan, yomg‘irdan va yovvoyi hayvonlardan
saqlanish maqsadida daraxt shoxlari~yu barglaridan bir kulba qurib oldi...
Kemadan sohilga kelib qolgan yemish, asboblar va shunga o‘xshash u~bu narsalarni ham o‘sha kulbaga qo‘ydi...
Kunlar o‘ta boshladi... Har kuni deyarli birday... Baliq ovlab, shuni tanovul qilardi... Ufqqa boqardi...
Qutqarishini so‘rab Allohga iltijo qilardi...!
Bir kuni suvi tugab, ichishga suv topish ilinjida kulbasidan chiqdi...
Anchagina yurib, ortga qaytganida:
“Kulbasi yonayotgan edi...”
Shunchalik qattiq yonayotganidan, osmonga quyuq va qalin tutun ko‘tarilayotgandi... Ushbu hodisa u uchun judayam og‘ir mustbat edi... Judayam jahli chiqib, g‘azabi kuchaya boshladi:
---“ALLOHim...! Bu ne ko‘rgulik?! Menga shunday baloni ham ravo ko‘rdingmi?!”, ~ deya faryod ko‘tardi...
O‘sha oqshomni juda g‘azab bilan,
kayfiyatsiz o‘tkazdi...
-— “Shuncha iltijolar qilsam ham, Alloh menga shunday musibatni ravo ko‘rdi~ya?!” ~ deb, taqdiridan kuyina boshlab, noshukurlik bilan tong orttirdi...
Ertasi saharlab orolga yaqinlashayotgan bir kemaning ovozidan uyg‘onib ketdi... Ha, uni qutqarish uchun kelishayotgandi...
---“Meni bu yerda ekanimni qayerdan
bildinglar?!” ~ deb so‘radi haligi kishi kemadagilardan.
Javob esa... uni ham hayron qoldirdi, ham uyaltirdi...
---“Tutun orqali bergan ishorangni ko‘rdik...!
Ulashing. Balki, foydasi tegib qolar!!!
@Islomdafarzandtarbiyasi_kanal
