Эрта тонгдан ҳуш кайфиятда уйғондим. Ўзимдан- ўзим кулавериб жаģларим оģриб кетдия. Ниҳоят мен кутган дақиқаларга оз қолди. Уйдагиларни ҳеч бири мен билан қизиқмайди. Борманми, йўқманми, уларга буни қизиғи йўқ. шунчаки жим юрсам бўлди. Оёғимни гписини ҳам олдирганман. Бирозгина, демаса бемалол юрса бўлади.
Мана учрашув манзилимизга ҳам етиб келдим. Шунақанки, ҳаяжонланябманки оёқ қўлим қалтирай бошлади. Ҳали келмабди. Ўриндиққа ўтириб уни кута бошладим. Соатга қарасам, ҳали бироз вақт бор экан. Аҳмоққа ўхшаб эрта келиб олганимни қаранг, шарманда. Аслида, қизлар кечикиб келиши керак эмасми?
-- Яхши қиз, сиз билан танишсам бўладими?
Бир томонлама уни гапидан кулгим келди. Ортимга ўгирилиб уни кўриб, юрагим тўхтаб қолай деди Наҳотки шундай йигит мени севса?
-- Уууу, йўқ. Биламан келишганман, лекин одамни **** қўядигандек қараб ҳижолат қилишинг шартми?
Ё Аллоҳ, бу йигит мени ўзига қўшиб жинни қилади. Ёқасини тўғирлашига ўлайми буни?
-- Ўзизни мақташга устасиз. Мана ваъдамни бажариб келдим. Энди уйимга бора кўрманг.
Ўзимни унга эътиборсиз тутишга ҳаракат қилаябман. Қизиқ, ўхшаябдимикан?
-- Сен мени рашқимни келтириш учун атайин сочларингни ёйиб олдингми?
Мен боғдан гапирсам, бу кишим тоғдан гапирадия. Ҳа, қайси калланг билан сочингни йиғмадинг Алия? Унга ёқиш учун шекилли. Камига пардоз ҳам қилиб олгандинг. У бўлса...
-- Йўқ нега экан? Менга шу қулай...
-- Лабингни ҳам буядингми? Сен қиз, ростан рашқимни қанақалигини кўрмоқчи бўлябсан шекилли?
Мана пардозимга ҳам навбат келди. Товба, Шоҳруҳ менга ўзини ҳужайин деб ўйлаябдими? Асабий гапираётган гапларидан энсам қотди. Ҳуддики, ўзига қараб юрадиган қизларни кўрмагандек. Қанчадан-қанча гўзаллар ишлайди қўлида. Шоҳрухбей эса умрида илк мартта чиройли кўринишга ҳаракат қилган қизга насиҳат қилиб ўтирибди.
-- Бўлдида. Сизга нима буянаманми йўқми? Битта лаб буёққа шунчами? Бугун пардоз қилишни илк марта истадиму, оҳирида гап эшитиб ўтирибмана...
-- Шундай қилиб бугун қўйгинг келди. Менга ёқиш учунми?
Баъзан ўйламай гапириб йўбораман. У ҳам атай қилгандек шу гапни қайтармасачи. --Жиннивой, сен менга шундоқ ҳам ёқасан.
-- Эеееей, борингее. Ёқтирармуш, яна қанақа эртакларингиз бор?
Сўзлари мени ҳаяжонга солган бўлса-да, ўзимни қўлга олишга ўриндим.
-- Қизғалдоқдек қизаришинг ҳам, жуда ёқади...
-- Ҳушомадни бас қилинг. Менда нима гапингиз бор эди? Вақтим тиғиз, тезроқ гапиринг.
Вазиятни ўз қўлимга олмоқчи бўлдим, ўзимча. Ҳислаимга, ичимдаги туфонга енгилишдан шу қадар чучиябманки...
-- Шунинг учун эрта келиб олибсанда.
Сўз ўйинида уни енгиб бўлар эканми ўзи?
-- Бўлди, баҳона қидириб қийналиб кетдинг.
Астойдил кулаётган Шоҳрухни кўриб, асабим чиқа бошлади. Энди гапирмоқчи эдим, телфони жиринглаб қолди. У эса, экранга қарашни ўрнига мендан кўз узмаябди. Ундан кўзимни зурға узиб ён атрофга қарай бошладим. -- Бугун бизни ҳеч ким безовта қилмайди. Қани кетдик.
-- Ққаерга кетябмиз, ҳой?
Тўсаддан қўлимдан ушлаб олиб, қаергадир судрай бошлагани учун шоша-пиша сўрадим. Танамда ҳудди мингдан зиёд чумоли ўрмалаётгандек ғалати бўлиб кетябман.
-- Менга ишонасанми?
-- Нима?...
-- Шунчаки, мен билан бўл. Сўз бераман. Ишончингни оқлайман...
Шоҳрух мени қандайдир баланд бинони томига олиб чиқди. Атроф жуда чиройли безатилганди. Ердаги атиргул япроқларидан тотриб, икки кишилик стол- стул дид билан ясатилган. Қизиқ, Шоҳрух буларни қачон қилишга улгурди, экан-а? Йўқ, ундан ҳам қизиғи, мен қандай қилиб унга сўзсиз эргашиб шу ергача келдима? Ҳудди мен ўзимни эмас, у мени бошқараётганга ўхшайди.
-- Қалей, сенёрита ёқдими?
Уни гапидан ҳаёлларимни йиģиб олдим.
-- Ошириб юборибсиз, булар шарт эмасди.
Мана учрашув манзилимизга ҳам етиб келдим. Шунақанки, ҳаяжонланябманки оёқ қўлим қалтирай бошлади. Ҳали келмабди. Ўриндиққа ўтириб уни кута бошладим. Соатга қарасам, ҳали бироз вақт бор экан. Аҳмоққа ўхшаб эрта келиб олганимни қаранг, шарманда. Аслида, қизлар кечикиб келиши керак эмасми?
-- Яхши қиз, сиз билан танишсам бўладими?
Бир томонлама уни гапидан кулгим келди. Ортимга ўгирилиб уни кўриб, юрагим тўхтаб қолай деди Наҳотки шундай йигит мени севса?
-- Уууу, йўқ. Биламан келишганман, лекин одамни **** қўядигандек қараб ҳижолат қилишинг шартми?
Ё Аллоҳ, бу йигит мени ўзига қўшиб жинни қилади. Ёқасини тўғирлашига ўлайми буни?
-- Ўзизни мақташга устасиз. Мана ваъдамни бажариб келдим. Энди уйимга бора кўрманг.
Ўзимни унга эътиборсиз тутишга ҳаракат қилаябман. Қизиқ, ўхшаябдимикан?
-- Сен мени рашқимни келтириш учун атайин сочларингни ёйиб олдингми?
Мен боғдан гапирсам, бу кишим тоғдан гапирадия. Ҳа, қайси калланг билан сочингни йиғмадинг Алия? Унга ёқиш учун шекилли. Камига пардоз ҳам қилиб олгандинг. У бўлса...
-- Йўқ нега экан? Менга шу қулай...
-- Лабингни ҳам буядингми? Сен қиз, ростан рашқимни қанақалигини кўрмоқчи бўлябсан шекилли?
Мана пардозимга ҳам навбат келди. Товба, Шоҳруҳ менга ўзини ҳужайин деб ўйлаябдими? Асабий гапираётган гапларидан энсам қотди. Ҳуддики, ўзига қараб юрадиган қизларни кўрмагандек. Қанчадан-қанча гўзаллар ишлайди қўлида. Шоҳрухбей эса умрида илк мартта чиройли кўринишга ҳаракат қилган қизга насиҳат қилиб ўтирибди.
-- Бўлдида. Сизга нима буянаманми йўқми? Битта лаб буёққа шунчами? Бугун пардоз қилишни илк марта истадиму, оҳирида гап эшитиб ўтирибмана...
-- Шундай қилиб бугун қўйгинг келди. Менга ёқиш учунми?
Баъзан ўйламай гапириб йўбораман. У ҳам атай қилгандек шу гапни қайтармасачи. --Жиннивой, сен менга шундоқ ҳам ёқасан.
-- Эеееей, борингее. Ёқтирармуш, яна қанақа эртакларингиз бор?
Сўзлари мени ҳаяжонга солган бўлса-да, ўзимни қўлга олишга ўриндим.
-- Қизғалдоқдек қизаришинг ҳам, жуда ёқади...
-- Ҳушомадни бас қилинг. Менда нима гапингиз бор эди? Вақтим тиғиз, тезроқ гапиринг.
Вазиятни ўз қўлимга олмоқчи бўлдим, ўзимча. Ҳислаимга, ичимдаги туфонга енгилишдан шу қадар чучиябманки...
-- Шунинг учун эрта келиб олибсанда.
Сўз ўйинида уни енгиб бўлар эканми ўзи?
-- Бўлди, баҳона қидириб қийналиб кетдинг.
Астойдил кулаётган Шоҳрухни кўриб, асабим чиқа бошлади. Энди гапирмоқчи эдим, телфони жиринглаб қолди. У эса, экранга қарашни ўрнига мендан кўз узмаябди. Ундан кўзимни зурға узиб ён атрофга қарай бошладим. -- Бугун бизни ҳеч ким безовта қилмайди. Қани кетдик.
-- Ққаерга кетябмиз, ҳой?
Тўсаддан қўлимдан ушлаб олиб, қаергадир судрай бошлагани учун шоша-пиша сўрадим. Танамда ҳудди мингдан зиёд чумоли ўрмалаётгандек ғалати бўлиб кетябман.
-- Менга ишонасанми?
-- Нима?...
-- Шунчаки, мен билан бўл. Сўз бераман. Ишончингни оқлайман...
Шоҳрух мени қандайдир баланд бинони томига олиб чиқди. Атроф жуда чиройли безатилганди. Ердаги атиргул япроқларидан тотриб, икки кишилик стол- стул дид билан ясатилган. Қизиқ, Шоҳрух буларни қачон қилишга улгурди, экан-а? Йўқ, ундан ҳам қизиғи, мен қандай қилиб унга сўзсиз эргашиб шу ергача келдима? Ҳудди мен ўзимни эмас, у мени бошқараётганга ўхшайди.
-- Қалей, сенёрита ёқдими?
Уни гапидан ҳаёлларимни йиģиб олдим.
-- Ошириб юборибсиз, булар шарт эмасди.