Ўз аёлидан қутулмоқчи эди...
Қадим замонда бир эр-хотин бўлган экан. Эр бошқа аёлни ёқтириб қолиб, қутулиш йўлини излаб қолибди.
Чунки ёқтиргани:
— «Менхотин устига тегмайман»,-деб рад қилган экан.
Ажрашай деса, ҳеч бир сабаб йўқ, ўртада тўртта гулдек фарзанд, аёли эса ҳусну ҳулқли, покизалиги билан катта ҳурматга эга. Эр қийин аҳволда қолибди. Қилдан қийиқ ахтариб жанжал пайида бўлибди. Хотин эрининг нияти бузилганини билиб, Аллоҳ менга шундай синовни берди, энди чиройли сабр қилишим керак, деб тишини тишига қўйиб чидабди. Дардини ичига ютиб, зўраки табассум билан яшайверибди. Лекин эр кундан кун баттарлашиб, охири хотинини заҳарлаб ўлдиришга қарор қилибди.
Бир куни эр хотин уйда ёлғиз қолганларида эр ниятини амалга оширмоқчи бўлибди.
Хотинига:
— «Хотин, мазам қочгандек бўляпти, бир аччиққина мастава қилинг!»,-дебди.
Хотин:
— «Дуоларим Аллоҳга етди», деб дарров овқатга уннабди. Овқатни сузиб, дастурхонга келтирибди. Шунда эр хотинни яна бир нарсага буюриб, у қайтиб келгунича косасига заҳар солиб қўйибди. Хотин келиб ўтиргач, кўчада кимдир эрни чақириб қолибди. Эр туриб кетган вақтда унинг косасига бир йўла икки пашша қулабди. Хотин дарров бехосият пашшаларни олиб ташлаб, пашша тушган косани эрига раво кўрмай, косаларни алмаштириб қўйибди.
Эр келгач хотинига:
— «Қани ўзинг бошлаб бер, хотинжон, роса чиройли овқат бўлибдими? Ўзинг қўли гулсан, сенга етадигани йўқ»,-деб мулозамат қилибди. Хотин овқатга қошиқ солибди. Эр хотинида ўзгариш кўринмаганидан ҳайрон қараб-қараб қўяркан, бирдан томоғи бўғилиб, жон ҳолатда:
— «Менинг косамни нима қилдинг?»-деб бақирибди. Шошиб қолган хотин бор гапни айтгач, эр кўринмас, аммо ҳамиша ҳушёр Қозининг ҳукмини англаб, фарёд чекибди.
Пушаймонлик билан айбига иқрор бўлиб:
— «Ягона тилагим, мени кечир, кечир...»-деб жони узилибди...
https://t.me/joinchat/AAAAAFCGRHMSMORVycYt4g
Қадим замонда бир эр-хотин бўлган экан. Эр бошқа аёлни ёқтириб қолиб, қутулиш йўлини излаб қолибди.
Чунки ёқтиргани:
— «Менхотин устига тегмайман»,-деб рад қилган экан.
Ажрашай деса, ҳеч бир сабаб йўқ, ўртада тўртта гулдек фарзанд, аёли эса ҳусну ҳулқли, покизалиги билан катта ҳурматга эга. Эр қийин аҳволда қолибди. Қилдан қийиқ ахтариб жанжал пайида бўлибди. Хотин эрининг нияти бузилганини билиб, Аллоҳ менга шундай синовни берди, энди чиройли сабр қилишим керак, деб тишини тишига қўйиб чидабди. Дардини ичига ютиб, зўраки табассум билан яшайверибди. Лекин эр кундан кун баттарлашиб, охири хотинини заҳарлаб ўлдиришга қарор қилибди.
Бир куни эр хотин уйда ёлғиз қолганларида эр ниятини амалга оширмоқчи бўлибди.
Хотинига:
— «Хотин, мазам қочгандек бўляпти, бир аччиққина мастава қилинг!»,-дебди.
Хотин:
— «Дуоларим Аллоҳга етди», деб дарров овқатга уннабди. Овқатни сузиб, дастурхонга келтирибди. Шунда эр хотинни яна бир нарсага буюриб, у қайтиб келгунича косасига заҳар солиб қўйибди. Хотин келиб ўтиргач, кўчада кимдир эрни чақириб қолибди. Эр туриб кетган вақтда унинг косасига бир йўла икки пашша қулабди. Хотин дарров бехосият пашшаларни олиб ташлаб, пашша тушган косани эрига раво кўрмай, косаларни алмаштириб қўйибди.
Эр келгач хотинига:
— «Қани ўзинг бошлаб бер, хотинжон, роса чиройли овқат бўлибдими? Ўзинг қўли гулсан, сенга етадигани йўқ»,-деб мулозамат қилибди. Хотин овқатга қошиқ солибди. Эр хотинида ўзгариш кўринмаганидан ҳайрон қараб-қараб қўяркан, бирдан томоғи бўғилиб, жон ҳолатда:
— «Менинг косамни нима қилдинг?»-деб бақирибди. Шошиб қолган хотин бор гапни айтгач, эр кўринмас, аммо ҳамиша ҳушёр Қозининг ҳукмини англаб, фарёд чекибди.
Пушаймонлик билан айбига иқрор бўлиб:
— «Ягона тилагим, мени кечир, кечир...»-деб жони узилибди...
https://t.me/joinchat/AAAAAFCGRHMSMORVycYt4g