Taqdirga ishona olasizmi?(Hikoya)Bir kuni kechqurun ustozim menga qiyinchilikka bo'lgan qarashimni butunlay o'zgartirib yuborgan bir narsani aytdi.
Biz muvaffaqiyatsizliklar haqida gapirardik - qo'ldan boy berilgan imkoniyatlar, yopilgan eshiklar, shunchaki biz xohlagandek boʻlmagan ishlar...
Kimdir hozirgina oʻzi haqiqatda orzu qilgan ishga qanday qilib kira olmagani haqida gapirib berdi. Ularning ovozida og‘irlikni sezish mumkin edi. Har bir so'zda umidsizlik ufurib turardi.
Ustoz o‘shanda:
— Muso va Xizr qissasini bilasizmi?
Hammamiz bosh irg‘ab qo‘ydik.
U aytdi: "Xizr nima uchun qayiqni sindirib, bolani o'ldirgani va devorni tiklaganini tushuntirgan qismini hamma yaxshi ko'radi. Chunki birdaniga og'riq - mantiqan toʻgʻri ishga aylanadi. Chalkashlik ravshanlikka aylanadi. Lekin siz buning boshqa jihati haqida oʻylab koʻrganmisiz? U sukut qildi.
"Muso faqat voqealar izoh berilgandan soʻnggina ularni tushunib yetdi. Lekin, qayiqning egasi bo'lgan odamlar, o'sha bolaning ota-onasi, ularni rad etgan shahar - ularga bu izohlar hech qachon aytilmagan edi. Ular shunchaki shu bo'lgan voqea bilan yashashlariga toʻgʻri kelar edi..."
Xona jimib qoldi. Keyin dedi: "Hayotda ba'zida Xizr lahzasiga ega boʻlolmaysiz. Nima uchun nimadir bo'lganini tushunolmaysiz. Shunchaki taqdirga yetasiz. Yopilgan eshik. Yo'qotish. Sukunat. Va sizning sinovingiz - tushuntirishga muhtoj bo'lmasdan, hali ham Allohga ishona olasizmi?"
U oldinga egilib dedi: "Hikoya chiroyli yakunlanganda sabr qilish oson. Lekin haqiqiy sinov: Hali hikoyaning o‘rtasida bo‘lganingizda tavakkul qila olasizmi?..."
@AzizbekZubaydullayev