*
Ana-mana deguncha kuzgi semetr tugab, yangi yil eshik qoqib keldi. Yana bir yilga qariyapmiz... Oʻtgan umrimni sarhisob qilib koʻrsam, eng yomon voqealar aynan shu 2023-yilda boʻlibdi. Shohjahonga majburan unashtirishlari, Javohirning boshqasiga unashtirilishi, ikkimizning ayrolikka mahkum etilishimiz... Oʻn toʻqqiz yillik umrimda bunchalik yomon yil boʻlmagan. Hech qachon shu yilgidek siqilib, koʻz yoshlarimga choʻmilmaganman. Oʻzimni bir buyumdek his qildirishdi bu yil menga! "Baxtli boʻlasan, biz seni baxtli boʻlishingni xohlayapmiz, ishon bizga, ota-onangmizku seni" deya istamagan insonimga unashtirishdi. Javohir ikkimizni ayirishdi. Ikkalamizni ikki yoqda sarson-u sargardon qilishdi. Qalbimizga tigʻ sanchib, chala jon qilishdi. Bu ham kamdek "Bir-biringizni unuting" deb shart qoʻyishdi. Shohjahon bilan uchrashuvlarga chiqaman, gaplashaman, tortishaman, lekin Javohirga nisbatan his qiladigan tuygʻularimning birortasini unga nisbatan his etmayman. Yonida oʻtiraman hissiz, gaplashaman hissiz. Shaharni birga aylanamiz, u gapiradi, men esa battar siqilaman. Javohir bilan aylanganlarimizni, uning qalbni teshib oʻtuvchi nigohlarini, har qanday qizni oshiq qiluvchi koʻzlarini yodga olaman. Hozir u oʻsha unashtirilgan qiziga ham menga qaragandek qarayotgan boʻlsa kerak-a? Uni ham onashim deb erkalayotgandir... Ehtimol boshqa ishlar ham qilishar? Endi bir soʻz demaklikka mening haqqim bormi? Rashk qilmoqlikka haqlimanmi men? Albatta yoʻq... Oʻzim Shohjahonga yor boʻlar ekanman, bunday qilishga haqqim yoʻq. Mutlaqo.
Ana-mana deguncha kuzgi semetr tugab, yangi yil eshik qoqib keldi. Yana bir yilga qariyapmiz... Oʻtgan umrimni sarhisob qilib koʻrsam, eng yomon voqealar aynan shu 2023-yilda boʻlibdi. Shohjahonga majburan unashtirishlari, Javohirning boshqasiga unashtirilishi, ikkimizning ayrolikka mahkum etilishimiz... Oʻn toʻqqiz yillik umrimda bunchalik yomon yil boʻlmagan. Hech qachon shu yilgidek siqilib, koʻz yoshlarimga choʻmilmaganman. Oʻzimni bir buyumdek his qildirishdi bu yil menga! "Baxtli boʻlasan, biz seni baxtli boʻlishingni xohlayapmiz, ishon bizga, ota-onangmizku seni" deya istamagan insonimga unashtirishdi. Javohir ikkimizni ayirishdi. Ikkalamizni ikki yoqda sarson-u sargardon qilishdi. Qalbimizga tigʻ sanchib, chala jon qilishdi. Bu ham kamdek "Bir-biringizni unuting" deb shart qoʻyishdi. Shohjahon bilan uchrashuvlarga chiqaman, gaplashaman, tortishaman, lekin Javohirga nisbatan his qiladigan tuygʻularimning birortasini unga nisbatan his etmayman. Yonida oʻtiraman hissiz, gaplashaman hissiz. Shaharni birga aylanamiz, u gapiradi, men esa battar siqilaman. Javohir bilan aylanganlarimizni, uning qalbni teshib oʻtuvchi nigohlarini, har qanday qizni oshiq qiluvchi koʻzlarini yodga olaman. Hozir u oʻsha unashtirilgan qiziga ham menga qaragandek qarayotgan boʻlsa kerak-a? Uni ham onashim deb erkalayotgandir... Ehtimol boshqa ishlar ham qilishar? Endi bir soʻz demaklikka mening haqqim bormi? Rashk qilmoqlikka haqlimanmi men? Albatta yoʻq... Oʻzim Shohjahonga yor boʻlar ekanman, bunday qilishga haqqim yoʻq. Mutlaqo.