💎𝑩𝒊𝒍𝒍𝒖𝒓 𝒒𝒂𝒍𝒃𝒍𝒂𝒓 𝒒𝒐ʻ𝒔𝒉𝒊𝒈ʻ𝒊💎

Rahmat sovgʻa uchun 🌹

— Sen hozir boʻlganlarini eshitsang dumalaysan. Ishlarimni qilib, oshxonaga oyimni izlab bordim.
Men: Onaaa, nima qilyapsiz?
Onam: Biskvitlarning orasiga narsa surtyapman. Ertaga bezataman.
"Ha, mayli, oʻzlari biladilar" deb bunday qarasaaam, mening bisktivim bir chetda turibdi. Buni koʻrganimdan keyin soʻradim:
— Meni biskvitimni nimaga ajratib qoʻydingiz, qoʻshmaysizmi uni?
Onam: Yoʻq, baland boʻlib ketar ekan. Erta kayfiyatim yaxshi boʻlsa uniyam biror ixtirocha qilib bezatib qoʻyaman. Keyin Shoxxiga "Munis pishirgan" deb berib yuboraman.
Men: Aaaa?
— Vooooy, hozir kulaverib oʻlib qolaman!
Niso bir dunyo kulayotgan stiker joʻnatdi. — Siz bugun meni kuldiraman deb niyat qildingizmi? Baraka topinge opaaa, rosa kuldirdingiz. Oʻlgudek charchagandim Yangi yilga tayyorgarlik koʻraverib, charchoqlarim chiqib ketdi.
— Kulasanda sen, "Shoxxiga Munis pishirgan deb berib yuboraman " deganlarida yuzim qanaqa oʻzgarib ketganini koʻrganingda edi!
— Tasavvur qilayapman.
— Hammasi mayli, Shohjahonga berishga balo bormi meni biskvitimni?!

#Billur_qalblar_qoʻshigʻi_2

— Niso, toʻy hangomalarining yangi yil soni chiqyapdi. Nomi "Xoʻrlangan biskvit"
Shohjahonning temasini tugatgach yangi yil uchun pishirgan biskvitimiz boshidan kechirgan sarguzashtlarni aytishga kirishdim.
— Ibi oʻlaaaay!
Niso kulgan stiker qoʻyib yozib yubordi. — Nima qildingiz, kuydirib qoʻydingizmi?
— Yoʻoʻoʻoʻq, onam kuydirdilar. Lekin mening boʻyimda qoldi.
— Siz qilgansizda ha.
— Eeee, eshit.
Boʻlgan voqeani yozishga kirishdim. — Men:Ona biskvitga qaraysizmi bir?
Onam: Ha tagi past picha tursinchi
Men: hoʻp
Oradan picha vaqt oʻtib men: Onaa, biskvitni hidi chiqyaptiiii
Onam: Hay hozir.
Bunday qarasaaak usti kuygan. Kuyibdimi deb soʻrasam "Ha" peshonalarini tirishtirdilar. Keyin qoʻllariga telefonlarini oldilar. "Buni xolamga rasm olib tashlamaysizmi?" desaaam... "Ha, tashlayman, cooked by Munisa deb" desalar boʻladimi!
— Cooked by Munisa?
Hangomani eshitgan Niso qah-qah otib kuldi. — Yo Xudooo, cooked by Munisaga oʻlib qoldimey! Ammam bunaqa gaplarni qayerdan topibdilar-a?

— Сен ҳозир бўлганларини ешитсанг думалайсан. Ишларимни қилиб, ошхонага ойимни излаб бордим.
Мен: Онааа, нима қиляпсиз?
Онам: Бисквитларнинг орасига нарса суртяпман. Ертага безатаман.
"Ҳа, майли, ўзлари биладилар" деб бундай қарасааам, менинг бисктивим бир четда турибди. Буни кўрганимдан кейин сўрадим:
— Мени бисквитимни нимага ажратиб қўйдингиз, қўшмайсизми уни?
Онам: Йўқ, баланд бўлиб кетар екан. Ерта кайфиятим яхши бўлса униям бирор ихтироча қилиб безатиб қўяман. Кейин Шоххига "Мунис пиширган" деб бериб юбораман.
Мен: Aааа?
— Воооой, ҳозир кулавериб ўлиб қоламан!
Нисо бир дунё кулаётган стикер жўнатди. — Сиз бугун мени кулдираман деб ният қилдингизми? Барака топинге опааа, роса кулдирдингиз. Ўлгудек чарчагандим Янги йилга тайёргарлик кўравериб, чарчоқларим чиқиб кетди.
— Куласанда сен, "Шоххига Мунис пиширган деб бериб юбораман " деганларида юзим қанақа ўзгариб кетганини кўрганингда еди!
— Тасаввур қилаяпман.
— Ҳаммаси майли, Шоҳжаҳонга беришга бало борми мени бисквитимни?!

#Биллур_қалблар_қўшиғи_2

— Нисо, тўй ҳангомаларининг янги йил сони чиқяпди. Номи "Хўрланган бисквит"
Шоҳжаҳоннинг темасини тугатгач янги йил учун пиширган бисквитимиз бошидан кечирган саргузаштларни айтишга киришдим.
— Иби ўлаааай!
Нисо кулган стикер қўйиб ёзиб юборди. — Нима қилдингиз, куйдириб қўйдингизми?
— Йўўўўқ, онам куйдирдилар. Лекин менинг бўйимда қолди.
— Сиз қилгансизда ҳа.
— Ееее, ешит.
Бўлган воқеани ёзишга киришдим. — Мен:Она бисквитга қарайсизми бир?
Онам: Ҳа таги паст пича турсинчи
Мен: ҳўп
Орадан пича вақт ўтиб мен: Онаа, бисквитни ҳиди чиқяптииии
Онам: Ҳай ҳозир.
Бундай қарасааак усти куйган. Куйибдими деб сўрасам "Ҳа" пешоналарини тириштирдилар. Кейин қўлларига телефонларини олдилар. "Буни холамга расм олиб ташламайсизми?" десааам... "Ҳа, ташлайман, kоокед бaй Муниса деб" десалар бўладими!
— Kоокед бй Муниса?
Ҳангомани ешитган Нисо қаҳ-қаҳ отиб кулди. — Ё Худооо, cоокед бй Мунисага ўлиб қолдимей! Aммам бунақа гапларни қаердан топибдилар-а?

Tiriklar bormuuuuu👀

— Parvardacham, bu akang meni asab qilib oʻldiradi.
Shohjahonning qiliqlaridan asabim buzilib, meni yaxshi tushuna oladigan yagona odam — Nisoga dardimni toʻkib soldim.
— Nima boʻldi?
Niso shoshib javob yozdi. — Nimaga yana qimmatbaho asablaringiz buzildi?
— Uyga qaytganimdan beri qachon koʻrishamiz deydi. Kecha ham koʻrishaylik dedi, shom mahal akam mashinamni minib ketib qoldida dedi. Hoʻp dedim. Mana endi sal avval qoʻngʻiroq qilib "Oʻzimiz koʻrishmaymizmi" deydi. Asabim buzilib "Kelmasangiz men boraymi oldingizga koʻrishish uchun" dedim.
— Ha, kel dedilarmi?
Niso gapiga qoʻshib kulayotgan stikerlarni joʻnatdi.
— Yoʻoʻoʻoʻq, men borishim kerak dedi.
Ensasini qotirgan stik joʻnatib, keyingi gapimni yozdim. — Nimaga mendan soʻrayapsiz desam u-bu deb makillashdan nariga oʻtmadi ahmoq akang.
— Qanday qilib xayollariga bunaqa fikrlar kelgan ekan-ey.
Niso qotib-qotib kuldi. Asabimni buzgan Shohjahonni xumordan chiqquncha yomonladim. Ichimda kuyov boʻlmishning qilmishlari tufayli yigʻilib qolgan gʻazabni barini yozib joʻnatdim. Ichim boʻshagach oyim bilan boʻlgan hangomani parvardachamga aytib berdim.

*

Ana-mana deguncha kuzgi semetr tugab, yangi yil eshik qoqib keldi. Yana bir yilga qariyapmiz... Oʻtgan umrimni sarhisob qilib koʻrsam, eng yomon voqealar aynan shu 2023-yilda boʻlibdi. Shohjahonga majburan unashtirishlari, Javohirning boshqasiga unashtirilishi, ikkimizning ayrolikka mahkum etilishimiz... Oʻn toʻqqiz yillik umrimda bunchalik yomon yil boʻlmagan. Hech qachon shu yilgidek siqilib, koʻz yoshlarimga choʻmilmaganman. Oʻzimni bir buyumdek his qildirishdi bu yil menga! "Baxtli boʻlasan, biz seni baxtli boʻlishingni xohlayapmiz, ishon bizga, ota-onangmizku seni" deya istamagan insonimga unashtirishdi. Javohir ikkimizni ayirishdi. Ikkalamizni ikki yoqda sarson-u sargardon qilishdi. Qalbimizga tigʻ sanchib, chala jon qilishdi. Bu ham kamdek "Bir-biringizni unuting" deb shart qoʻyishdi. Shohjahon bilan uchrashuvlarga chiqaman, gaplashaman, tortishaman, lekin Javohirga nisbatan his qiladigan tuygʻularimning birortasini unga nisbatan his etmayman. Yonida oʻtiraman hissiz, gaplashaman hissiz. Shaharni birga aylanamiz, u gapiradi, men esa battar siqilaman. Javohir bilan aylanganlarimizni, uning qalbni teshib oʻtuvchi nigohlarini, har qanday qizni oshiq qiluvchi koʻzlarini yodga olaman. Hozir u oʻsha unashtirilgan qiziga ham menga qaragandek qarayotgan boʻlsa kerak-a? Uni ham onashim deb erkalayotgandir... Ehtimol boshqa ishlar ham qilishar? Endi bir soʻz demaklikka mening haqqim bormi? Rashk qilmoqlikka haqlimanmi men? Albatta yoʻq... Oʻzim Shohjahonga yor boʻlar ekanman, bunday qilishga haqqim yoʻq. Mutlaqo.

#Billur_qalblar_qoʻshigʻi_2

— Iltimos Munis, Javohir bilan koʻrishib gaplashib olinglar.
Deb yozdi Begzod. Qoʻrqib ketdim. Shohjahon, eng avvalo ota-onam buni eshitib qolsa nima boʻladi? Dadam meni soʻyib tashlaydilarku unashtirilgan boʻlib boshqasi bilan koʻrishib yursam?!
—Yoʻq, koʻrishmayman
deb darhol yozib yubordim. Begzod bu gapimga javobni uzoq yozdi. Uning javobi quyidagicha edi:
— Uyam qiynalib ketdi Munis. Bir tomonda dadasi, bir tomonda sen. Har kuni menga telefon qilib dardini aytadi, " Dadam uchun uylanishga rozi boʻldim, Munisni haligacha sevaman. Bu yogʻiga hayotim nima boʻladi endi doʻstim?" deydi. "Hech boʻlmasa xayrlasholmadim" deb siqiladi... Kel, bir marta, oxirgi marta koʻrishib gaplashib olinglar. Sendan hech narsa ketmaydiku axir Munis?
Begzod u dedi, bu dedi, baribir uchrashishga koʻnmadim. Qoʻrqamanda iye! Shohjahon bilan unashtirilgan boʻla turib, bu yoqda Javohir bilan koʻrishib yursam, qanday degan odam boʻlaman? U-bu kim koʻrib qolsachi? Qarindoshlarim, oilam bundan xabar topsachi? Keyin qanday boshimni koʻtarib yuraman?

— Парвардачам, бу аканг мени асаб қилиб ўлдиради.
Шоҳжаҳоннинг қилиқларидан асабим бузилиб, мени яхши тушуна оладиган ягона одам — Нисога дардимни тўкиб солдим.
— Нима бўлди?
Нисо шошиб жавоб ёзди. — Нимага яна қимматбаҳо асабларингиз бузилди?
— Уйга қайтганимдан бери қачон кўришамиз дейди. Кеча ҳам кўришайлик деди, шом маҳал акам машинамни миниб кетиб қолдида деди. Ҳўп дедим. Мана енди сал аввал қўнғироқ қилиб "Ўзимиз кўришмаймизми" дейди. Aсабим бузилиб "Келмасангиз мен борайми олдингизга кўришиш учун" дедим.
— Ҳа, кел дедиларми?
Нисо гапига қўшиб кулаётган стикерларни жўнатди.
— Йўўўўқ, мен боришим керак деди.
Енсасини қотирган стик жўнатиб, кейинги гапимни ёздим. — Нимага мендан сўраяпсиз десам у-бу деб макиллашдан нарига ўтмади аҳмоқ аканг.
— Қандай қилиб хаёлларига бунақа фикрлар келган екан-ей.
Нисо қотиб-қотиб кулди. Aсабимни бузган Шоҳжаҳонни хумордан чиққунча ёмонладим. Ичимда куёв бўлмишнинг қилмишлари туфайли йиғилиб қолган ғазабни барини ёзиб жўнатдим. Ичим бўшагач ойим билан бўлган ҳангомани парвардачамга айтиб бердим.

*

Aна-мана дегунча кузги семетр тугаб, янги йил ешик қоқиб келди. Яна бир йилга қарияпмиз... Ўтган умримни сарҳисоб қилиб кўрсам, енг ёмон воқеалар айнан шу 2023-йилда бўлибди. Шоҳжаҳонга мажбуран унаштиришлари, Жавоҳирнинг бошқасига унаштирилиши, иккимизнинг айроликка маҳкум етилишимиз... Ўн тўққиз йиллик умримда бунчалик ёмон йил бўлмаган. Ҳеч қачон шу йилгидек сиқилиб, кўз ёшларимга чўмилмаганман. Ўзимни бир буюмдек ҳис қилдиришди бу йил менга! "Бахтли бўласан, биз сени бахтли бўлишингни хоҳлаяпмиз, ишон бизга, ота-онангмизку сени" дея истамаган инсонимга унаштиришди. Жавоҳир иккимизни айиришди. Иккаламизни икки ёқда сарсон-у саргардон қилишди. Қалбимизга тиғ санчиб, чала жон қилишди. Бу ҳам камдек "Бир-бирингизни унутинг" деб шарт қўйишди. Шоҳжаҳон билан учрашувларга чиқаман, гаплашаман, тортишаман, лекин Жавоҳирга нисбатан ҳис қиладиган туйғуларимнинг бирортасини унга нисбатан ҳис етмайман. Ёнида ўтираман ҳиссиз, гаплашаман ҳиссиз. Шаҳарни бирга айланамиз, у гапиради, мен еса баттар сиқиламан. Жавоҳир билан айланганларимизни, унинг қалбни тешиб ўтувчи нигоҳларини, ҳар қандай қизни ошиқ қилувчи кўзларини ёдга оламан. Ҳозир у ўша унаштирилган қизига ҳам менга қарагандек қараётган бўлса керак-а? Уни ҳам онашим деб еркалаётгандир... Еҳтимол бошқа ишлар ҳам қилишар? Енди бир сўз демакликка менинг ҳаққим борми? Рашк қилмоқликка ҳақлиманми мен? Aлбатта йўқ... Ўзим Шоҳжаҳонга ёр бўлар еканман, бундай қилишга ҳаққим йўқ. Мутлақо.

#Биллур_қалблар_қўшиғи_2

— Илтимос Мунис, Жавоҳир билан кўришиб гаплашиб олинглар.
Деб ёзди Бегзод. Қўрқиб кетдим. Шоҳжаҳон, енг аввало ота-онам буни ешитиб қолса нима бўлади? Дадам мени сўйиб ташлайдиларку унаштирилган бўлиб бошқаси билан кўришиб юрсам?!
—Йўқ, кўришмайман
деб дарҳол ёзиб юбордим. Бегзод бу гапимга жавобни узоқ ёзди. Унинг жавоби қуйидагича еди:
— Уям қийналиб кетди Мунис. Бир томонда дадаси, бир томонда сен. Ҳар куни менга телефон қилиб дардини айтади, " Дадам учун уйланишга рози бўлдим, Мунисни ҳалигача севаман. Бу ёғига ҳаётим нима бўлади енди дўстим?" дейди. "Ҳеч бўлмаса хайрлашолмадим" деб сиқилади... Кел, бир марта, охирги марта кўришиб гаплашиб олинглар. Сендан ҳеч нарса кетмайдику ахир Мунис?
Бегзод у деди, бу деди, барибир учрашишга кўнмадим. Қўрқаманда ийе! Шоҳжаҳон билан унаштирилган бўла туриб, бу ёқда Жавоҳир билан кўришиб юрсам, қандай деган одам бўламан? У-бу ким кўриб қолсачи? Қариндошларим, оилам бундан хабар топсачи? Кейин қандай бошимни кўтариб юраман?

Bugunam men oʻqiydigan hech qaysi yozuvchi asar yozmadi
Alam
Necha kunlar boʻlib ketdiya asar oʻqimaganimga🥲