Фарзанд – инсон учун буюк неъмат ва Аллоҳ таолонинг берган ажойиб инъоми ҳисобланади. Ислом таълимотларига кўра, фарзандлар ота-она учун синов ҳам, саодат манбаи ҳамдир. Улар ота-онага муҳаббат, меҳр, масъулият ва ўз ҳаётини яхшилашга бўлган ҳаракатни кучайтиради.
Фарзандлар ота-онага тақводорлик ва ибодатда сабаб бўладиган омилдир. Қуръони Каримда фарзандлар "дунё ҳаётининг зийнати" сифатида зикр қилинган (Каҳф, 46). Уларга яхши тарбия бериш, илм ўргатиш ва одобли қилиб вояга етказиш ота-онанинг асосий вазифаларидан бири ҳисобланади.
Шу билан бирга, фарзандлар инсон учун синов бўлиб, уларнинг ҳуқуқларини адо этиш, уларга адолатли ва меҳрибон бўлиш – жуда муҳим. Фарзандга нисбатан яхши муносабат дунёда ҳам, охиратда ҳам инсонга файз-барака келтиради.
Фарзандлар ота-онага тақводорлик ва ибодатда сабаб бўладиган омилдир. Қуръони Каримда фарзандлар "дунё ҳаётининг зийнати" сифатида зикр қилинган (Каҳф, 46). Уларга яхши тарбия бериш, илм ўргатиш ва одобли қилиб вояга етказиш ота-онанинг асосий вазифаларидан бири ҳисобланади.
Шу билан бирга, фарзандлар инсон учун синов бўлиб, уларнинг ҳуқуқларини адо этиш, уларга адолатли ва меҳрибон бўлиш – жуда муҳим. Фарзандга нисбатан яхши муносабат дунёда ҳам, охиратда ҳам инсонга файз-барака келтиради.