Alibek Anvariy

​​ҲАПҚИРИҚ

               Дўстим Мансур
              Жумаев хотирасига

Шошма, вақт, дуосиз ўзгармас тақдир!
Кўз — сувга олинган, хаёлим — гилда.
Тўхта! Дўстим қолиб кетмоқда, ахир.
Икки минг
             йигирма
                           тўртинчи
                                          йилда.


@Alibek_Anvariy


ИЗОҲ:  Мазкур сурат 2024 йил, 5 июн куни Андижон шаҳрида олинган. Ўшанда Мансуржон бир автобус йигит-қизга бош бўлиб аллақандай издиҳомга келган экан. Водийнинг бир шаҳрида эканимиз маълум бўлгач кўришамизга тушдик. Ҳамроҳим — шоир Нурмуҳаммад Азиз — рўлда, икков шошиб кетяпмиз... Ҳилла улгурдик. Мансуржон ўт олиб, жўнашга ҳозир автобусдан тезда тушиб, қулочларини кенг ёйиб, бағрини очиб биз томон юриб келди... Дўстимни бағримга босарканман, автобус деразаларидан бизга қараб турган нигоҳларга бир-бир кўзим тушаркан: "Тез кетинг! Шунча олам кутиб турибди!", — дедим. Тезда ҳол-аҳвол сўрашдик. Орқайин кўришишни ният қилдик. Шу орада одатимга зид равишда ўзимизни суратга ҳам олдим негадир. Ҳаммаси кўз очиб-юмгунча содир бўлди... Ўшанда Мансуржон билан сўнгги марта кўришиб турганимизни билмас эдик...

​​#Шоир
#44_ёшда
#Муродхона_тўйхона


​​​​ШОДМОНҚУЛ САЛОМ


Ер дардидан яралганман,
Тупроқдан ўзга йўргак йўқ.
Якуним ҳам замин эрур,
Заминдан ўзга фалак йўқ.
Руҳим бир гулрух измида,
Танамдан ўзга ҳалак йўқ,
Олов ўйнар юрагимда –
Онамдан ўзга сергак йўқ.
Сирқиратар қўҳна оғриқ,
Титроқдан ўзга сўнгак йўқ,
Тиз чўкиб, бош эгай десам,
Майгоҳдан ўзга пойгак йўқ.
Нур йўлига кўз тутаман,
Зулматдан ўзга дарак йўқ,
Қисмат чалар оёғимдан,
Ўзимдан ўзга тиргак йўқ…


Алибек Анварий

​​#Шедевр


СИЗ ЭРТАГА КЕЛАСИЗ


Сиз эртага келасиз,
Ҳозир
Хабарини етказди симлар.
Бу хатарнок йўлда карвонни
ютган вабо —
оҳангдор қумлар. Сиз эртага келасиз —
Салимга ҳам гулоблар қуйди.
Кўзингиздан ўпдим.
Лабларим
Юлдузларга теккандай куйди.
Лабингизда — бешикда жаҳон,
Жаҳонларни суйдим мастона.
Сиз эртага келасиз,
Бугун
Янги ранглар кияр остона.
Сиз эртага келасиз «1»дай,
Одамларга номаълум сирдай.
Кўрасиз —
Севгимни илиб қўйибман –
Якшанбада ювиб
ёйилган кирдай.
Сиз эртага келасиз,
Ҳозир
Юрагимни қўйдим ўртага.
Агар тузлар ютиб олсалар,
Тополмайсиз мени эртага.
Сиз эртага келасиз, қочиб
Таъқиб этган фаранги куйдан.
Сиз келасиз шошиб, аммо мен
Чиқиб кетган бўламан уйдан.
Сиз эртага келасиз…
Боққа
Либосларни хазондай ташлаб.
Бугун менинг чўллик қишлоққа
Кетгим келар
кўзимни ёшлаб.
Сиз эртага келасиз,
Бироқ
Бугун тушиб қолдим мен асир.
Бу дунёда нима бўлсаям,
Менга ҳозир керакдир,
ҳозир.
Сиз эртага келасиз,
Бугун
Ой нурига лим-лим тўламан.
Сиз эртага келасиз,
Аммо
Эртага мен ўлган бўламан…


Салим АШУР

​​#Устоз_Салим_Ашур
#60_ёшда


2014 йил. У ўша палла 2-курс эди. Нақ қўзининг ўзи! Дарс — талабалар турар жойи — футбол — тамаддихона йўналишларида оёқ олар, баъзан китоб варақлаган киши бўлар, онаси тугиб жўнатадиган тугун ҳисобига яшар, аниқроғи кун кўрарди...

Бу арзанда ҳаёт ахийри унинг жонига тегди. У бу дафъа қатъий одимлади, метронинг "Беруний" бекатига тушиб, "Мустақиллик майдони"да пайдо бўлди. Бир бало қилиб назоратлардан ўтиб, Матбуотчилар кўчаси 32-уйга кирди. У ўзини бешинчи қаватга оғринмай чиқариб қўйган лифт эшиклари очилган заҳот кўзи тушган девордаги ўша севимли ёзув маҳобатидан ҳаяжонланди.

Идорада котиба аёл кўзойнак ортидан унга синовчан боқаркан: "Главний редактор Аппаратга кетганла, манимча бугун кемидила, эртага хаварлашақолин", — деди.

У изига буриб ҳайдади.

У эртасига яна кўриниш берди. Котиба аёл — қўлида гўшак — унинг киришига рухсат бўлганини қошу кўз ишораси билан билдирди...

— Қизиқ, бирор газета-журналда сизнинг исм-шарифингизга кўзим тушмаган экан... Нима ёзасиз? Ҳм-м.  Мақола ёза оласизми?

— Эплайман! Менга имкон берсангиз, бас! Шу ерда қоғозларга кўмилиб ўрганаман! Тўғриси, амалиётда пишмасак бўлмас экан. Дарслардаги қуруқ гаплар билан ҳеч нарса бўлмаслигимиз аниқ. Менга ойлик маош ҳам керак эмас! Фақат ишлатсангиз, ўргансам шунинг ўзи етарли, — деди у андак ҳаяжонланиб.

— Майли... лекин ойликсиз бўлмайди. Сизни 0,25 ставкага ишга оламиз, ариза ёзинг, — деди-ю, Бош муҳаррир телефон гўшагига узалди. — Элмуродга айтинг, хонамга келсин...

Бирпасдан сўнг хонага ўрта бўйли, қотмадан келган, одми кийинган, нигоҳлари қурч, афтидан, ўзига ишончи баланд, ўттиз яшарлар чамаси бир йигит кириб келди.

— Хўш, бу йигит — талаба экан. Иш сўраб келибди. Уддалайман деяпти. Ишга олдик. Шеър-пеър ёзиб тураркан. Бу ёғини ўзингиз ўргатасиз, Нишонов! — деди Бош муҳаррир кастумини кия туриб. Сўнг қўшимча қилди: — Мен Девонга бориб келаман. Газетага қаранглар, — тайинлади ҳалиги йигитга. Кейин талабага бошдан-оёқ тезда разм ташлади-ю, юзланди: — Хў-ўп, сиз, эртага келинг, ишни бошланг, хўш, шундай кўринишда келинг, фақат... қўлингиздаги узукни уйда қолдиринг! — дея шошиб чиқиб кетди.

У эртага келди ва иш бошлади. Баъзи ижодий ва техник ходимлар билан танишди. Аммо... бирдан эртаси куни таҳририятнинг барча ходимлари Бош муҳаррир хонасига шошилинч тўпланишадиган бўлди... Ўринбосар Бош муҳаррирнинг бошқа ишга ўтганини расман эълон қилди! Жамоа ўн йилдан ортиқ бирга елкама-елка меҳнат қилган самимий, камтарин раҳбари билан базўр хўшлашди. Эсдалик учун суратларга тушишди... Барча билан хайрлашаркан Бош муҳаррир талабага ҳам қўл узатиб, сокинлик билан: "Ғайрат қилинг! Сиздан яхши-яхши мақолалар кутиб қоламан!" — деди...

У шундан бери Бош муҳаррирдан миннатдор. У шундан бери газета аталмиш қадар варақларидан истаса ҳам қочиб қутилолмайди...

У ўзини бешинчи қаватга оғринмай чиқариб қўйган лифт эшиклари очилган заҳот кўзи тушган девордаги ўша севимли ёзувни, унинг тубсиз моҳиятини бу кун теранроқ ҳис этади...

Ўша қутлуғ ёзув: "Туркистон" эди...
Талабанинг бошини силаб, унга имкон берган ҳазрати инсон эса етук шоир ва публицист — Устоз Салим Ашур эди.


Алибек Анварий

​​#Устоз
#Таъзим
#Фитратда_даҳшат


ТУН бутун мазмун ва моҳияти билан тундир.
Сотқиннинг мазмуни сотиғу моҳияти берк.
Одам ҳам мазмун ва моҳияти билан одамдир.
Тутқуннинг мазмуни тутуғу моҳияти эрк.
Мана шундай фикрлар билан
мен ўзимга топдим иш,
лекин теваракда қиш
қиличини яланғочлаб,
ўқталиб турар,
фикрлар қамчиси
миямни урар...
Шундай экан, айтганларимнинг
мазмуни нимаю моҳияти не?
Жим турма қаршимда бирор нима де!
Ҳолбуки Тун
ўз мазмун ва моҳияти билан
тун бўлиб турганда...
Не учун ошиқлар доим доғдадир,
бириси тоғдаю
бири боғдадир?!


Фурқат МЕЛИ

​​▫️▫️▫️


Кутубхона. Мармартош зина.
Бурчакларда сунъий арчалар.
Ўй суради бунда жимгина,
Нур тараган ҳазин дарчалар.

Сен ёнимда “Улисс” ўқийсан,
Сочинг оқиб турар партага.
Кўнглим ҳайқиришни тусаган,
Оғир сукут чўкди ўртага.

Ҳарфларга қарайман тойиб,
Димоғимда толиқар ифор.
Китобларни жавонга қўйиб,
Термуламан эшикка, дилдор.

Электр сим. Совуқ жиҳозлар.
Идорада расмийлик доғи.
Диққинафас бўлиб беркилар,
Юрагимнинг тўртта қопқоғи.

Олтин қафас – қўриқчи девор,
Чегаралар қўймоқда бизга.
Тор аквариум ахир, не даркор,
Юр, кетамиз, жоним... денгизга!

Юр, сабога мағрур борайлик,
Қуёш билан юзма-юз бўлиб.
Булутлардан ҳайратланайлик,
Қушлар каби ҳурликка тўлиб.

Китобларни сўмкангга жойла,
Ёниш дами ҳали олдинда.
Сочларингни ҳидлар авайлаб,
Ана, шамол! Эшик олдида!

“Сакина” ва “Жимлик”... (Эҳтимол,
Сергейга ҳам тушгандир кўзим).
“Телба”ни ол, “Бегона”ни ол,
“Азизим”ни олгин, азизим!

Бизга халал беролмас ҳеч ким,
Гарчи булут рақсга тушса-да.
Мурғак майса бўлса-да ғижим,
Гарчи шамол қаттиқ қучса-да...

Майсазорда бепоён афсун,
Ғариб кўнглим сенга мунтазир.
Илҳом – руҳнинг озодлиги-чун,
Саодатдан воз кечсак арзир.


Алибек Анварий

​​САРДОБА
  Дилмурод Дўстга

Ўқ ариқдан сув оқар тўлиб,
Уйғонмайди унгача кўрак.
Тунлар – қисқа муддатли ўлим,
Уйқудадир тонггача юрак.

Ўйга чўмар ҳазин юлдузлар,
Бу кеч ўчди бири саноқдан.
Тушда гўзал теримчи қизлар,
Суғуради жонни чаноқдан.

Пайпаслайди уфқни шафақлар,
Тополмайди, дафъатан, аммо.
Сесканади оловдарахтлар,
Уйқудадир замину само.

Ҳориб ётар бир четда этак,
Саҳар унинг қаддини ростлар.
Ухлаб қолган тугамай эртак,
Бешикдаги Дилмурод Дўстлар!

Қудуқда сув мизғир сузилиб,
Боғдан беҳи ҳиди уфурар.
Майин шамол ҳовли юзини,
Келинлардан аввал супурар.

Чўгирмалар кийган устунда,
Тик турганча ухлар лайлаклар.
Қуримайди зах тортган тунда,
Оқшом осган жажжи кўйлайлак.

Сардобани излаб юрар тонг,
Тополмайди, дафъатан, аммо.
Қучоқ аро кириб келар сўнг,
Гўшангани топган шўх сабо.

Бирдан турар оёққа наҳор,
Қўзғалади ҳайрат эпкини.
Йўл-йўлакай боғлайди ғаддор,
Пойабзалнинг чалкаш ипини.

Ерни ёрар қадам ташлаб сўнг –
Тўлар дилда қолган бўшлиқлар.
Сардобани уйғотмайди тонг,
Уйғотади уни қўшиқлар!

Лекин тонг йўқ, қайда қолди у,
Ё кетдими уфқидан тониб?!
Тонг йўқ. Тонг йўқ!.. Кўнглимда ғулу,
Дарахтлардай турибман ёниб.

Кенглик томон йўлни тарадим,
Оқиб ётар чексиз бўсаға.
Кўздан ёшни артиб қарадим:
Тонгнинг парчалари ғўзада!


@Alibek_Anvariy

#17_ноябр
#Кечириладиган_даврнинг_Қадр_кечаси
#Талабалик_битиги


​​ЭРИНИШ

Эриниб кўчага чиқмадинг бугун,
Алдадинг. Мен эса яна тушдим чув.
Ахир бугун – осмон эринмаган кун!
Ахир... бирдан йўққа чиқди учрашув.

Фонус мулгиб борар тунга беланиб,
Хиёбон қўйнига кирар қора қор.
Кўлмак хуррак отур музга ўраниб,
Сукунатни кийиб олди дарахтзор.

Манфий ўн олтига энди ҳарорат,
Қорним чалиб бошлар толиблик куйин.
Қоним эриняпти... энди ҳарорат,
Совитишга ўтди кўнглимнинг уйин.

Қор ҳам эриняпти ерга тушгани,
Шамол кўзларимни юлар берилиб.
Ҳайҳот қишда қолган муз ҳайкалчани,
Наҳот ўйламайсан, мени... эриниб?!

Лаҳзалар жон берди, лаҳзалар чексиз,
Фақат сен чорлашинг мумкин ёнишга.
Яна ўн дақиқа қолсам гар сенсиз, 
Эрина бошлайман нафас олишга.


@Alibek_Anvariy