#nazm
Nafsing yutugʻiga bomdodlar qurbon...
Bugun ham har kungi holating takror,
Yotibsan to peshin kirgan vaqtgacha.
Hali ham ishingda qilmading qaror,
Vaqting oʻtayabti bekor kechgacha.
Gʻaflatda oʻtkazding tunning yarmini,
Kunduzi koʻzlaring zinoda doim!
Bomdodga oz qolgach uxlab qoldingmi?
Namozing har doim qazoga qoim!
Tavbadan yiroqsan, shayton aldagan,
Hali bor yashaysan to yetmishgacha...
Balki umring soʻnggi kelib qadalgan ,
Balki yetmassan ham to oʻttizgacha...
Kunlari suhbatlar eshitib, yigʻlab,
Tunlari gulyoring bilan bedorsan!
U bilan zinoda baxtingni tilab,
Ishqim deb har kecha unga bemorsan.
Rosulim, Rosulim deysan-u ammo,
Suratlar goʻzaldir, qalblaring qora.
Din ishi kelganda boʻlgaysan dono,
Ishqing haqiqatmi holingga qara.
Orzular osmonda, bulutga yetgan,
Himmat, harakatni tuproqqa koʻmib.
Ulugʻlar natijani sababga ekkan,
Degan har amalda qolaman oʻlib.
Qachonga toʻxtaydi bejavob soʻzlar,
Beamal ilmlar, bemaqsad kunlar.
Nuri tugayabti, charchagan koʻzlar,
Ibodatsiz oʻtar har kecha tunlar ?!
Boʻldida yetarli qup-quruq vaʼda,
Qani endi mundoq himmat qilginchi?!
Boʻgʻizga nafasing tiqilgan damda,
Keyin kech boʻladi, shuni bilginchi?!
Qachon ishing boshlabon oxirga yetdi?
Har doim har vaqtda bahona tayyor!
Hammasi bir boʻlib qolib ham ketdi,
Himmatsiz, bemaqsad, qilgin oʻzdan or !
Musʼhafing chang bosdi, uyat emasmi?
Yuribsan kitobxon, kitobchiman deb,
Ul zotlar koʻrganda, dakki bermasmi?
Endi muhabbatdan soʻz ochma hadeb!
Yetar endi riyo, yetar manmanlik
Bilganing 4 ta gap, qilganing ham yoʻq .
Oʻzingga kasb qilgin, asl kamtarlik,
Hozir niyat qilgin, orqaga yoʻl yoʻq!
Ey yigit, oʻqigin ilmsiz boʻlma!
Oʻzingga bu yoʻlni yechim deb bilgin.
Bu holda oʻzingni yigitman dema!
Nelarga qodirsan tafakkur qilgin...
Ey ayol, oʻqigin ilmsiz boʻlma!
Sen bilan bir oila najotga yetar.
Oʻqimay biror kun gʻaflatda qolma,
Millat sen-la axir bilgin yuksalar.
Afsuski shu zayl oʻtmoqda kunlar,
Gunohlar oldida vijdonim qolgan...
Eslatma qachondir manfaat berar,
Nafsim yutugʻiga bomdodlar qurbon...
U kunda uyalib qolmayin desang,
Maxfiy gunohlarni tark etgin birdan.
Odamlar koʻrmadi deya jim ketsang,
Buyuk Robbing nomin sen unutibsan... (Afsus...)
Nafsing yutugʻiga bomdodlar qurbon...
Bugun ham har kungi holating takror,
Yotibsan to peshin kirgan vaqtgacha.
Hali ham ishingda qilmading qaror,
Vaqting oʻtayabti bekor kechgacha.
Gʻaflatda oʻtkazding tunning yarmini,
Kunduzi koʻzlaring zinoda doim!
Bomdodga oz qolgach uxlab qoldingmi?
Namozing har doim qazoga qoim!
Tavbadan yiroqsan, shayton aldagan,
Hali bor yashaysan to yetmishgacha...
Balki umring soʻnggi kelib qadalgan ,
Balki yetmassan ham to oʻttizgacha...
Kunlari suhbatlar eshitib, yigʻlab,
Tunlari gulyoring bilan bedorsan!
U bilan zinoda baxtingni tilab,
Ishqim deb har kecha unga bemorsan.
Rosulim, Rosulim deysan-u ammo,
Suratlar goʻzaldir, qalblaring qora.
Din ishi kelganda boʻlgaysan dono,
Ishqing haqiqatmi holingga qara.
Orzular osmonda, bulutga yetgan,
Himmat, harakatni tuproqqa koʻmib.
Ulugʻlar natijani sababga ekkan,
Degan har amalda qolaman oʻlib.
Qachonga toʻxtaydi bejavob soʻzlar,
Beamal ilmlar, bemaqsad kunlar.
Nuri tugayabti, charchagan koʻzlar,
Ibodatsiz oʻtar har kecha tunlar ?!
Boʻldida yetarli qup-quruq vaʼda,
Qani endi mundoq himmat qilginchi?!
Boʻgʻizga nafasing tiqilgan damda,
Keyin kech boʻladi, shuni bilginchi?!
Qachon ishing boshlabon oxirga yetdi?
Har doim har vaqtda bahona tayyor!
Hammasi bir boʻlib qolib ham ketdi,
Himmatsiz, bemaqsad, qilgin oʻzdan or !
Musʼhafing chang bosdi, uyat emasmi?
Yuribsan kitobxon, kitobchiman deb,
Ul zotlar koʻrganda, dakki bermasmi?
Endi muhabbatdan soʻz ochma hadeb!
Yetar endi riyo, yetar manmanlik
Bilganing 4 ta gap, qilganing ham yoʻq .
Oʻzingga kasb qilgin, asl kamtarlik,
Hozir niyat qilgin, orqaga yoʻl yoʻq!
Ey yigit, oʻqigin ilmsiz boʻlma!
Oʻzingga bu yoʻlni yechim deb bilgin.
Bu holda oʻzingni yigitman dema!
Nelarga qodirsan tafakkur qilgin...
Ey ayol, oʻqigin ilmsiz boʻlma!
Sen bilan bir oila najotga yetar.
Oʻqimay biror kun gʻaflatda qolma,
Millat sen-la axir bilgin yuksalar.
Afsuski shu zayl oʻtmoqda kunlar,
Gunohlar oldida vijdonim qolgan...
Eslatma qachondir manfaat berar,
Nafsim yutugʻiga bomdodlar qurbon...
U kunda uyalib qolmayin desang,
Maxfiy gunohlarni tark etgin birdan.
Odamlar koʻrmadi deya jim ketsang,
Buyuk Robbing nomin sen unutibsan... (Afsus...)