31-dekabr
Negadir shu kun kelishi oldidan umuman ko'chaga bir qadam ham bosgim kelmaydi.
Atrof shovqin-suron: "Yangi yil shukuhi" .
Rastalarda 1oy oldinlab shu bir kun uchun tayyorlangan narsalar paydo bo'lishni boshlaydi.
Hamma xursand, ko'zi narsalarni ko'rib quvnaydi.
Negadir men ichimdan g'alati bir holga tushaman...
Yuqorida suhbat linkini tashlagan edim.
To'liq ko'rganlar eshitgandir:
MuhammadAli Eshonqulov "Maymunlar tajribasi" haqida gapirdilar.
Nima qilishayotganini o'zlari bilishmaydi, o'zlaridan oldingilar shunday qilishgani uchun ular ham xuddi o'shanday yo'l tutishadi.
Men gaplarim bilan o'zimni ongli, dindor yoki aqlli ko'rsatmoqlikdan yiroqman, chunki menda ham ko'p qusur-kamchiliklar bor.
Lekin tafakkur qilib ko'rilsa, insonlar ko'p narsalarni ongsiz ravishda bajaradilar.
Masalan to'y borasida, Yangi yil to'g'risida.
- O'zi nega bularni qilish kerak, qatordan qolmaslik uchunmi, yoki ommadan ajralib qolmaslik uchunmi ?
— Yo'q, qilish kerak!
— Lekin nega ??
Yoshi katta odamlar o'rnak bo'lishni o'rniga bolasi tengilarga paqildoqlar sotishadi, shu kun kechasi umuman tinch uxlab bo'lmaydi.
Atrof qah-qahayu, baqir-chaqir, shovqin-suron, paqillagan ovozlarga to'ladi..
Xuddi oylab och qolgan odam kabi shu kun xillab taomlar tayyorlanadi.
Qizig'i, ovqatlanmay soat 00:00 ni kutishadi.
— Yangi yil emasuuu..
deb odamlar o'zini o'zi yupatadi.
Ajiyb..
Bilmadim, gapirsang aqllilik qilayotgandek ko'rinasan, gapirmasang vijdoning qiynaladi..
E'tiqodimizga zarar yetmasin, bir daqiqaga bo'lsa ham o'z holimizga tashlab qo'ymasin.