#Kundalik

Hatto tunlardan ham topolmayotgan xalovatimni o'ylab poyonsiz ufqqa tutashib ketgan yulduzlardan ko'zimni uzmayman... Atrof sukunatga cho'mgan, faqat yuragimning notekis urishi, yaqinlashib kelayotgan halokat oldidan havotirlar bu sokinlikni buzadi, ko'ksim nidolarga to'lib ketgan, ichkarida to'fon gumburlaydi, qachon toshib ketishini avvaldan bilib bo'lmaydigan tartibsiz dengizga o'xshayman. Ammo tashqarim tinch, harakatlarim xotirjam, nigohlarim sokin, nafas olishim ham bir me'yorda.
Ruhim charchagan, qancha intilsam ham ucha olmayman.Mening qanotlarim qayerlarda oyoqosti bo'lmoqda ekan?
Lekin bir narsani aniq aytolaman mendagi yurak, qalb, muhabbat- bular takrorlanmas. Balki shuning uchun ba'zi insonlarni yoqtirolmasman.
Eng mayda hodisalarimni ham bo'lishgim keladi, kayfiyatimga ta'sir qilgan mitti noxushliklar yoki meni xursand qilgan kichkina quvonchlarni aytib bergim keladi. Hammasi miyamda bir-biriga chalkashib, tartibsiz holatga kelmasidan barchasini so'zlab bergim keladi. Yana eng ojiz tomonimdan zarba berishlaridan qo'rqaman. Ishonishim kerak bo'lmagan insonlarga ishonib qolishdan, noto'g'ri odam bilan sirlarimni bo'lishishdan cho'chiyman, shu xususida muttasil havotir olaman. Insonlar meni boshqacha ko'rayotganidan, aslida ich-ichimdan unaqamasligimni, doim ham jiddiy emasligimni, kam gapirmasligimni bildirishim kerak bo'lsa ham indamayman.
Eng alamlisi, sodir bo'lishiga ishonish qiyin bo'lgan kam foizli najotni kutib yashash bo'lsa kerak.
Eng yomoni, hamma narsaga aqling yetishi, barchasini juda yaxshi tushunib turishing bo'lsa kerak...
Eng achinarlisi, yorug'lik va qorong'ulik o'rtasidagi arosatda yashash bo'lsa kerak.

@kundaligim_mening_m2