Asardagi eng katta muammo - hissiy zaiflik. Balki, o’z davri uchun yetarlicha ta’sirli bo‘lgandir, ammo bugungi o‘quvchi nigohidan qaralganda: zamon sinovidan o‘tolmagan. Oddiyroq aytganda: yillar o’tavergani sayin bizdagi hayrat tuyg’usi yanada ko’proq narsa xohlayapti, asar esa bu chanqoqni qondira olmaydi.

Kitobdagi qo’rquv uyg’otishi kerak bo’lgan sahnalar ortiqcha tasvirlar ortida yo’qolib ketadi. Fatalizimga katta urg’u berilgan, natijada voqealar rivoji juda zerikarli va jo’n tus olgan.

Ammo, e’tirof etilishi kerak bo’lgan jihat ham yo’q emas. Xususan, yapon folklorining an’anaviy ruhiy elementlari o‘z ifodasini topgan. Bu esa kitobni madaniy va tarixiy nuqtayi nazardan o’lmasligini ta’minlagan.

Xullas, ustidan yillar tuprog’i tortib yuborilgan ajib asar.

@vasilbro