Инсонлар бир ўтинни ёқиш учун ўн марталаб гугурт чақишади. Кимдир келиб, "пуф" деган заҳоти у бирдан ёниб кетади. Ўша пайт ўтиннинг ёниш вақти келган бўлади. Охирида эса фақат кул қолади.
Сабр ҳам шундай.
Сабр ҳам шундай.